Chi guai signuri cu robot cunfissuri

Stampa questo copione

ROBOT

CHI GUAI SIGNURI CU ROBOT CUNFISSURI

Commedia brillante in due atti di:

Rocco Chinnici

L’era della cibernetica con tutti i suoi ritrovati tecnologici quasi che non stupisce più nessuno: robot che lavorano nelle fabbriche sostituendo l’uomo; robot che fanno i lavori di casa sostituendo quasi del tutto la donna… insomma cose che a svegliarsi un morto di appenna trent’anni richiuderebbe subito gli occhi dalla paura. Però che il robot si mettesse a sostituire il prete farebbe accapponare la pelle ai credenti e ai non. Questo è quanto accade in questo svolgersi di eventi: padre Carmelo, mezzo filibustiere, stanco di badare ai propri parrocchiani, pensa di ritirare un robot per farsi aiutare a confessare; ma, l’insegnamento dato al robot non da i frutti come egli avrebbe voluto, e…

----------

PERSONAGGI

                        Carmelu                        capo famiglia

                   Jancilina                        moglie

                   Postinu

                   Robot

                   Annicchia                      comare di Jancilina

                        Padre Carmelo               (brevissima comparsa)        

CARMELU

(Entrando in scena, si lamenta per un forte dolore alla gamba destra). Aih! Aaaih! Chi sorta di duluri ca mi pigghiò! (Si siede). Aih, aih! E c’haju fattu? Menu mali chi mi staju livannu ora du lettu! Aih, aih!

JANCILA

(Entra, venendo da fuori, con una cesta di biancheria da stirare. Si preoccupa nell’aver sentito lamentare Carmelo).  Sintemu, sintemu a oj cu quali nuvità si svigghò?

CARMELU

U sai, Janciulina, sta matina haju un duluri novu, ‘nna jamma vecchia!

JANCILA

E putiva essiri! ‘Ntantu ti ricordu chi nun è cchiù matìna e chi sunnu i tri di pomeriggiu; e nautra cosa ancora, chi… (ironica e sillabando) sta-ma-tì-na, ju, mi iazzavu, pi jrimi a rumpiri li jammi! Mentri tu… durmivi! E certu, a scecca c’è ca travagghia! Vulissi propriu vidiri si mi svigghiassi puru ju (ironica) cu un duluri novu… ’nta jamma… vecchia! comu avissimu a fari pi mettiri a pignàta!

CARMELU

Buttana di so matri, com’è pronta a fari l’articulu! Tu havii di fari a giornalista e no a lavannàra! Mo sai chi u duluri già mi scumpariu d’un tuttu, sintennu a tia!

JANCILA

Si ju havia a fari a giornalista, tu, havii di fari u misteri di parrinu!

CARMELU

Di parrinu?

JANCILA

E certu! E’ l’unicu misteri ca putivi fari bonu: “cantu e riposu, cantu e riposu...”

CALORIU

(Adirato) Oooh, e cuntinua! Ma u sai ca si peggiu di ‘na musca cavaddìna! Mi pari a zà lamenta! Sempri chi havi di diri, eni! Comu, ju munnu cipuddi e a idda ci brucinu l’occhi!

JANCILA

(Inviperita) Mischinu! Accuda e ti taghi i manu… cu ssi cipuddi. Jazzati, jazzati! Pezzu di macabbunnu! E va cercati u travagghiu, lagnusazzu chi nun si avutru! A jamma, si! Ta dassi ju ‘na jammata ‘nta ssu tintu cirividdazzu chi hai! Armenu facissi truvari prontu a manciari, facissi li sirvizza, no! Dormiri, dormiri e dormiri! Dormi chiossà di matarazza, dormi!

CARMELU

Ma mai ti sicca ssa linguazza chi hai! Mai t’asciucanu li cannarini? Gran persica giallinusa e pilusa ca si! Ma nun mi putiva stari curcatu… o megghiu ancora ristari schettu!

JANCILA

A mia, a mia m’havianu a ciuncari li jammi a quannu mi misi cu tia! Pezzu di ‘mbrogghia populu! Pari chi m’avissi maritatu cun matarazzu. I vermi, i vermi sta facennu ddu lettu! Ah, ma quarchi ghiornu di chistu, o u fazzu vulari da finestra o ci dugnu focu!

CARMELU

Oh, babbasunazza ca si! E unni dormi dopu, mu vo diri?

JANCILA

Unni dormu… cu, ju? Ma si sugnu sempre ca travagghiu! ‘Nta jornu a jri a lavari o sciumi i robbi di cristiani; tornu jntra, è priparari a manciari, fari li survizza… a notti è stirari; dimmi tu quannu dormu! Avissi avutu’na figghia, armenu, e… chi nun avissi avutu u to ciriveddu; ‘nveci…, (allusiva) mancu fusti bonu a chissu, a darimi ‘na figghitta!

CARMELU

A lingua, a lingua t’avissi a cadiri, spiramu a Diu! Signuri me, aspetta d’arrivari dintra pi armari l’opira! E menu mali chi stai tuttu u jornu cu i manu ammoddu… o friscu! E si travagghiavi o furnu? Santi diavuluna! Senti, a discursu di furnu, chiuttostu… chi manciamu a oj? Chi u pitittu mi sta facennu jacitu.

JANCILA

Puru! (Ironica) Viditi chi suffirenza! U pitittu Ci fici jacitu! E… senti, (prendendo dalla cesta un paio di mutande… possibilmente sporchissime) chisti, ti piacinu chisti? A oj ti fazzu manciari mutanni fritti… o si nno un paru di quasetti bugghiuti; diciditi e mu fa sapiri, (esce per l’altra stanza) ca ju nno mentri sugnu dda bbanna, haju avutri sirvizza di fari chi dari adenzia a tia; pezzu di pisci stoccu chi nun si avutru.

CARMELU

E chi fu! Pari chi sempri a correnti è pizzata! A mumentu puru i capiddi ci ttisanu! Pari ‘na tarantula ballarina! E si nni ju puru, oh! Attizza u focu e parti! E allura, chistu è signu ca pi oj si fa santa Lucia. Quasi quasi chi vaju e mi tornu a curcu navutra vota… (Si sente il postino chiamare da fuori.).

V.F.S.

(E’ balbuziente) Zzu-zzu Ca-Carmelu!

CARMELU

Ma chista un è a vuci du postinu! Si canusci di comu parra… dicemu… parra. Ih, e chi voli? Nun è chi purtau quarchi camurrìa di pagari. Ma dicu cu mi porta di jazzarimi du lettu. (Chiama la moglie) Janciula! Janciulina! Vidi chi c’è cca u postinu; po’ veniri?

JANCILA

(Rientra con una padella in mano) Janciulina, Janciulina! Chi è, ti nescinu i morroidi si vai e vidi chi voli?

V.F.S.

Zà-zà Ja-Ja Ja-Ja…

CARMELU

Cu è ddocu? Trasiti, jemu avanti!

JANCILA

(Indisposta, va ad aprire la porta). Eccu ddocu! Comu si oj chiffari nun ‘nn’avissi! (Bussano).

POSTINU

Sa-sa sa-sa…

JANCILA

(Interrompendolo) Lassati perdiri e passamu avanti. Chi c’è? Chi purtastivu, cosi di pajari?

POSTINU

Sa-salutamu!

CARMELU

Ora!

POSTINU

(Prende dalla borsa a tracolla un cartoncino da firmare) Fi-fi… fi-fi… fi-fi…

CARMELU

Eccu picchì a posta arriva sempri ritardu! Avanti ca finisci u giru du paisi ti vogghiu!

POSTINU

Fi-firmati cca.

CARMELU

Ma… nun è chi su pi davveru cosi di pagari?

JANCILA

Ma cu ti porta di dumannarici a tu navutru? Non vidi comu parra? Ju dicissi chi facissimu prima si jissi tu a posta, a ‘nfurmariti.

POSTINU

E’-è… è-è…

JANCILA

E semu appostu! Accussì! Forsi è mugghi (si siede) chi mi ssettu.

POSTINU

E’-è… na-na (sbalordito) co-cosa ro-rossa!

CARMELU

(Alla moglie) Tu nni capisti nenti?

JANCILA

Ju capivu sulu ca pi oj, tra tia e iddu, finivu di fari tutti li sirvizza c’havia ‘n menzu i pedi.

 

POSTINU

(Ripete sempre sbalordito) Na-na na-na cosa ro-rossa!

JANCILA

Si, si! E chissu u capemu! Però, circati di nun ripitilli du voti i cosi, si nno finisci ca scura e nuautri ancora stamu cca a sentiri a vui! Allura dicistivu ca è ‘na cosa rossa; ma chi cosa?

POSTINU

(Cerca di spiegarsi facendo misure in altezza) Un pa-pa… uuun pa-pa…

JANCILA

(Avvilita) Oh, madonna! Ma… dicitimi ‘na cosa, (quasi sillabato) a fini misi vu dunanu tuttu sanu u stipendiu?

POSTINU

Pa-paccu ro-rossu!

CARMELU

Ah! Arrivau un paccu grossu?

JANCILA

…E chi avissimu fattu prima a jillu a pigghiari a posta!

POSTINU

U-u u-u uuu…

CARMELU

U lupu?

POSTINU

(Adirato) Ma-ma qua-quali lu-lupu e lupu! Uuun lu pu-putiti pi-pigghiari!

CARMELU

Ah, no! E picchì?

JANCILA

Ancora a tu navutru! Non ci fari dumanni ti dissi!

POSTINU

(Sempre meravigliato) Pi-picchì è rossu!

JANCILA

Vol diri du uri di parrari amu fattu pi diri sulu chi è un paccu grossu!

CARMELU

Bih, tantu rossu è! Scummettu chi ci voli puru a… (facendo come se portasse la carriola, e il postino annuisce) carriola.

JANCILA

(Ci pensa un po’, e… preoccupata) Un paccu rossu! E cu nnu manna? Nun avemu mancu parenti America.

POSTINU

Fo-fo… fo-fo…

CARMELU

Nenti, lassati perdiri ch’è megghiu. Datimi ssu fogghiu ca vu firmu.

JANCILA

Ciù firmi? Chi firmi! E si su cosi di pagari ti dissi?

CARMELU

E allura a chistu nni l’avemu a teniri cca tutta a jurnàta?

JANCILA

E ju chi firmu senza sapiri ‘nzocché?

CARMELU

Ora dicu ju, è mai possibili chi a cu havi di spiegari i cosi a genti ci mettinu a unu chi parra a puntati? Sintiti ‘na cosa, ma aviti pruvatu mai a parrari cantannu? Dicinu, chi quannu unu… comu a vui, parra cantannu, parra bonu!

POSTINU

E u-u sti-stissu nu-nu nu-nu mi avi-vissinu ca-caputu.

JANCILA

E picchì, scusati?

POSTINU

Pi-picchì su.sugnu pu-puru stu-stu… stu-stunatu!

CARMELU

Chi bedda furtuna c’aviti! Supra a uaddara u cravunchiu! Secunnu mia a chiddi comu a vui, l’assuminu apposta pi iri purtannu sti camurrii, accussì, unu si siddia di sentiri e firma; e poi paga. Eh, no! (Al postino) Sintiti, nun firmamu nenti, dicitici o capu ufficiu chi nuautri pacchi ‘un nni spittamu propriu; così pigghia e ciù mannati ‘nn’arreri!

POSTINU

Pi-pi pi-pi…

JANCILA

(Che aveva frainteso) Eh, no! S’avutra ci ammanca! Mi dispiaci, tinitivilla bedda stritta, chi u gabbinettu ora ci finivu di fari li pulizzii.

POSTINU

(Adirato) Ma-ma ma-ma qua-quali ga-gabbinetu e ga-gabbinettu!

CARMELU

(Alla moglie) Mmucca a tu navutra! Ca su fa ‘ncazzari ‘un è peggiu! Mancu ‘na parola spiccica cchiù.  

POSTINU

Ri-ri-ricu, pi-pi pi-pi chistu uuun c’è ne-nenti di pa-pagari! U ca-capistivu?

JANCILA

Ah, nenti di menu! E… sintiti, si poi nni rriva a sorpresa? Chi fa, va portu a vui?

POSTINU

(Meravigliato) A-a mia?

JANCILA

E a cu, a me soru?

CARMELU

Ma dicu ju picchì ‘nn’avemu a fari li budedda fracidi! (Alla moglie) Dimmi ‘na cosa, tu si sicura di nun aviri ordinatu nenti e di un aspittari pacchi?

JANCILA

A mia l’unicu paccu chi m’havia arrivari… (indicando il marito) eri tu, e mi rrivò già d’un pezzu, quindi…

CARMELU

(Inveendo contro la moglie) U coddu, spiramu o signuruzzu t’avissi a rumpiri! (Il postino ride) E vui chi ci riditi, scusati, chi propriu cu vui ci fussi di ridiri sinu a pisciarisi di supra? E ora sarbativi ssu cartillinu e ciù diciti o diritturi chi nuautri nun aspittamu nuddu paccu.

POSTINU

E va-va beni. Pe-però pi-pi mannallu ‘nn’a ‘nn’arreri, l’a-l’aviti a pa-pagari vu-vuautri i spi-spisi!

JANCILA

Chi cosa? Senza chi haju urdinatu nenti? Sintiti, o vi nni jiti subbitu di cca, o vi dugnu ‘na padiddata (padella) ‘nta ssu mussu di fari sciogghiri a parlantìna ‘n quattru e quattr’ottu! Via! Sciò, sciò!

POSTINU

Io, mi-mi nni va-vaju ma-ma un vi-vi vi-vi pari ca fi-finiu ddocu! (Esce borbottando).

JANCILA

Oh! E a chistu nnu livamu di ‘n menzu i pedi! Un paccu beddu rossu! E ora ti pari a tu navutru e mi chiami ancora! (Esce anch’essa borbottando).

CARMELU

Grannissima stracqua quagghi! Un generali di battagliuni pari! Ca va, chi si chista… Diu mi ni scanza e libira, avissi nasciutu masculu… così nun mi l’avissi propriu spusatu, e si rrulava nni l’esercitu, quantu avissiru statu li guerri si ‘nn’avissi persu pir sinu lu cuntu! Ma com’era addrummintatu ddu jornu? E chi era cuntentu quannu u parrinu mi dissi: “E tu, Carmelo, sei contento di prendere in moglie…” Ma unni ci ju a finiri dda ducizza d’un tempu? (Si avvicina alla porta da dove è uscita la moglie e le scaraventa le ingiurie) Zaurra! Nutuli! Persica giallinusa! Sarvaggia! (Riappare la moglie col matterello in mano e con aria di sfida).

JANCILA

Cu è sta sarvaggia? Cu mia parravi?

CARMELU

(Guarda, preoccupato il matterello) Cu, jò? Ma quando mai! Dicia… sarva…ggia, nel senzo di conservare la… jaggia, la gabbia! Sarva a jaggia! U capisti? Sarva a jaggia chi… s’avissinu a purtari u paccu e nun sapennu ‘nzocché u mittemu dda ghintra! Eh! (Angela, nervosa, continua a battere leggermente il matterello sul palmo della mano).

JANCILA

Haju ‘na strana ‘mprissioni chi a oj, tu, vulissi fari un pocu di (sillabato) gi-nna-sti-ca arti-sti-ca (Ammonendolo e scandendo bene le parole) E ora ti pari a tia e ricuminci! Nun mi chiamari pi nessunissima ragiuni! Semu ‘ntisi? (Esce).

CARMELU

(Intimorito e scandendo anch’egli le parole) Nun ti chiamu ma mancu si ti scattassi lu feli! Oh, eccu docu! Ora u sapiti chi fazzu? (Sillabato) Mi vaju a curcu pi davveru, e a facciazza so! Viditi, oh! Era a ccussì tranquillu ca durmìa…

V.F.S.

(E’ il postino di ritorno) Zù-zù Ca-Carmelu! Zu-zu Ca-carmelu! Pu-purtavu u pa-paccu!

CARMELU

Tantu dissi e tantu fici, chi u purtò. Ma cu mi porta a svigghiarimi, signuri! Durmia beddu tranquillu.

V.F.S.

Si-signura Ja-jancila! Pu-purtavu u pa-paccu!

CARMELU

Talè, quantu ci japru, si nno chistu veru a me mugghieri fa curriri, e semu fritti. E poi, tantu… si nun c’è propriu di chi pagari, picchì ‘un mi le pigghiari! (Bussano). Trasiti, jemu avanti! (Fa segnale di non gridare) Ssst. E nun gridati!

POSTINU

Pu-pu pu-pu…

CARMELU

Chi è, ricuminciamu! Va be, lassati perdiri, non parrati propriu; dicitimi sulu unni è u paccu?

POSTINU

Fo-fora. U-u pu-purtavu cu a cu-curriola.

CARMELU

Picchì, a posta aviti puru i carrioli?

POSTINU

I ca-carrioli, si! Ma-ma fici ‘m-‘m-‘mpristari. Ava-vanti, pi-pigghiamulu. (Escono e rientrano con un pacco ad altezza d’uomo).

CARMELU

Pianu, pianu! E chi cos’è! Chi sorta di citruluni di paccu! Pianu, pianu! Tiramulu pianu, chi si s’avissi a rumpiri… (lo fermano a centro scena e lo guarda attentamente) E chi schifìa c’è cca ghintra! (Al postino) Ma… è sicuro chi è u nostru?

POSTINU

(Mostrando il biglietto) A-accussì c’è scr-scrittu.

CARMELU

Pari chi avissi a furma d’un cristianu! Sintiti, nun è chi è scherzu, e cca ghintra c’è quarchi… signurina e avissi a scippari corpa di me mugghieri?

POSTINU

(Meravigliato) N-na si-signurina? Pi-picchì a po-posta arri-rrivanu i si-signurini nno pa-paccu? Ce-certu, cu-cu tuttu chi-chiddu ca succedi u-un c’è chiù-cchiù di chi-chi mi-miravigghiarisi; ma-ma si fussi accussi e vu-vui un a vu-vuliti, ma-ma pi-pigghiu ju!

CARMELU

Ca comu, propriu a vui le dari. (Continua a guardare il pacco. Poi al postino che guardava anch’egli) Ih, e c’aspittati a ghirivinni?

POSTINU

U-un le vi-vidiri si-si c’è a si-signurina!

CARMELU

Ah, ma allura, puru u ciriveddu aviti fori fasi! Chi vi ‘nteressa di chiddu ca c’è ‘nto paccu? Scusati allura chi faciti a posta vui e u diritturi, vi liggiti puru i littri di cristiani? Vi nni vuliti jri di cca, vi dissi?

POSTINU

E bo-bonu bonu! E chi-chi fici! Sa-sa sa-salutamu; e fa-facitimillu sa-sapiri po-poi… si-si vui ‘un la-la vu-vuliti a si-signurina  (esce).

CARMELU

A signurina si! Mi pari a mia chi chistu è puru un pocu maniacu pornograficu. Po’ essiri chi a posta l’assumeru pi ‘nvalidità; mischinu. (Avvicinandosi a vedere se viene sua moglie) A chidda, dissimu chi nun l’avemu a chiamari… quantu videmu chi c’è ca ghintra. (Appiccicato al pacco c’è una busta che prende, la apre e legge). “Carissimo signor padre Carmelo…” Padre… Carmelo… boh! Padre Carmelo… Ah! Capaci chi penzanu chi avemu figghi e… vistu chi sta rrivannu u jornu di festi ci mannuru u regalu! (Riprende a leggere) “Questo robot…” Chi cosa? Un robot! E chi ci trasi u robot cu i piccididdi? Navutra ora! Sintemu, sintemu chi dici. “Questo robot si chiama Asimov…”, chi nomu stranu! (Riprende a leggere) “ e serve a far di tutto: dalle faccende di casa al tenervi compagnia...” a cu, a mia? A mia ‘nto lettu mi po’ fari cumpagnia. Dunqui, sintemu chi dici. “L’importante è seguire le istruzioni per insegnargli bene quanto altro deve fare, visto che le nozioni fondamentali le ha memorizzate”; chi havi l’emozioni memorizzati? “Camminare, pulire, servire a tavola, parlare…” E chi si trasinu l’emozioni? Boh! Jamu avanti. “In quanto a parlare, è preferibile, per il programma che ha installato, parlargli in italiano, e capirà; il dialetto serve per farglielo memorizzare e impararlo. Basta seguire le istruzioni, e ciò che assimilerà…” (non capisce) assimilerà? Quantu paroli difficili; nenti forsi vol diri seminerà… seminare paroli… ‘nzumma parrari va! “Non riuscirà più a dimenticarlo. Buona installazione”; puru! E chi veni a diri buona istallazione? Chi lo dovessi tenere dintra una stalla questo cosa? A mia nun mi pari propriu un cavaddu… Boh, ora videmu! (Comincia col togliere lo scotch, finché si vedrà questo robot che sembra un essere umano. Vestito, colori metallizzati, voce megafonica… insomma, si muoverà e farà tutto come un robot). Chi beddu robot! Oh, veru un cristianu pari! Un putiva essiri ‘na rrobbottessa! E allura, (finta di leggere le istruzioni) s’ammaccu cca, chi succedi? (Ammacca, il robot comincia a camminare lentamente) E ‘n sinu a cca ci semu! (Preoccupato) Ih, e ora, pi firmallu? (comincia con l’andargli dietro mentre legge le istruzioni) Pigiare… pigiare, pigiare… e chi voli diri pigiare? Oh, è possibili mai chi puru essennu tutti italiani ‘un nni capemu propriu! Forsi… voli diri ammaccari. Eccuti cca! Ah, quindi… ammaccu e parti; ammaccu arreri e si ferma! Minchiuna putissi fari accussì puru cu dda tinta crapazza di me mugghieri, chi ammaccu e si zitti, no ca comu parti nun si ferma cchiù di parrari. Allura… si ora ammaccu chistu… chi c’è scrittu? Parlare…, è signu chi ju ci avissi a ‘nsignari a diri quarchi cosa…, quantu videmu (pigia. Pausa). Minchiuna! E ora? (Non capisce e lo guarda).

ROBOT

(Sempre con la voce da robot) Minchiuna! E ora?

CARMELU

Oh, oh! Mali ‘ncuminciamu! E cu a senti ora a dda crapa di me mugghieri? E chisti, è sicuru ca su corpa!

JANCILA

(Da fuori scena) Si pò sapiri cu cu è ca parri? (Entrando rimane sbalordita e gli si va a mettere davanti curiosa di capire). Ih, e tu nautru, cu schifia si?

ROBOT

Minchiuna! E ora?

JANCILA

(Scandalizzata) Iiih! Chi beddu linguaggiu ca havi! Nun è chi tu…

ROBOT

Cu a senti ora a dda crapa di me mugghieri?  (Angela intuisce e guarda suo marito).

JANCILA

E… chi è stu fattu da crapa di me mugghieri?

CARMELU

E chi nni sacciu ju! Dumannaccillu a iddu! Sicuramenti fannu i picurara iddu e so mugghieri, sulu ca iddu cummatti chi pecuri; e siccomu a so mugghieri… ca cummatti sicuramenti cu i crapi ci ‘nn’appi a scappari corcuna, giustamenti iddu dici: unn’è? Unni si trova? Cu a senti ora dda crapa di me mugghieri ca scappò? U capisti?

JANCILA

(Al robot) Sintissi, ma si po’ sapiri cu è lei, cu ssa facci di pisci stoccu vugghiutu?

ROBOT

E chisti ora su corpa! Corpa, corpa su!

JANCILA

(Al marito) Senti, nun è chi chistu e corchi amicu tò, di chiddi ‘mbriacuna e menzi sfasulati? (Il robot cammina lentamente ripetendo le ultime parole dette).

ROBOT

Corpa, corpa su!

JANCILA

E se, se u capemu! E… picchì camina così? (Gli va dietro). Sintissi, cu lei parru! Dicu… si voli firmari e a finisci d’annacarisi tuttu?

CARMELU

Ti cunveni chi ci pari ‘n talianu, picchì sicuramenti non ti capisci.

JANCILA

Ah, si?

CARMELU

Ah, no!

JANCILA

(Il robot continua a camminare per la stanza. Minacciosa) Senti, o mi spieghi chi è tuttu stu discursu, o pigghiu ddu lasagnatùri d’antura e ci pensu ju, pi tia e pi iddu puru! (Al robot che stava andando nell’altra stanza). Oh, oh! Pi unni pigghia! Chi dda jntra haju ancora i survizza di farimi! (Meravigliata) Chi facci ca havi! Pari chi havi un annu ca nun caca! Sa pigghiassi ‘na bedda purga.

ROBOT

Corpa, corpa su!

JANCILA

Ancora secuta! (Cammina come se cercasse qualcosa) Ma si po’ sapiri chi cerca? (Al marito) Senti, ti vo rumpiri li jammi e l’accumpagni a casa chi è menzu ‘mbriacu! Un sulu cu tia, ma puru cu sti beddi amici to e cummattiri!

CARMELU

Ma quali amici e amici, locca! Nun l’ha caputu ancora chi è un robbot?

JANCILA

Un robbo… chi? Chiddu… ca fannu avvidiri ‘nna talavisioni? Chiddu ca scupa, fa i survizza… (preoccupata) senti, ma… nun è chi u cumannaru a fari a spisa e nun si ricurdò cchiù a casa unni avia di turnari, e vinni a finiri cca unni nuiautri?

CARMELU

Sta facennu un mari di cunfusioni. Chistu è u paccu chi dicia antura u postinu. Un mumentu fa, turnò dicennu chi nun c’era nenti di pagari e nnu purtò.

JANCILA

Comu, comu! E cu schifia u manna? E nuiautri ora c’avemu a fari cu stu robot? Ju nun sacciu mancu comu funzionano sti camurri; e poi… ss’avutra ‘nn’ammancava, a chist’avutru macabbunnu casa casa.

CARMELU

(Le mostra il libretto d’istruzioni) Ma si è un rialu, scusa chi ti custa pruvari e vidiri comu funziona? Nun lu dicisti puru tu chi sapi fari li survizza; po’ essiri chi ti po’ jutari.

JANCILA

E certu, picchì tu non ti po’ stuccari li jammi a veniri a lavari i robbi ‘o sciumi cu mia!

CARMELU

Chi cosa? I robbi di cristiani? Schifiu!

JANCILA

Ah, si! E’ schifiu! E chiddu ca ti manci non è schifiu?

CARMELU

(Ironico) Chi, i mutanni fritti e i quasetti bugghiuti? Teni, teni cca u librettu d’istruzioni, (glielo mostra) e leggi! A lavari i robbi ‘o sciumi! Ma di unni i pigghia certi nisciuti!

JANCILA

Ma dicu nun ti pari mali a fari u macabbunnu, nun ti vriogni, nun ti ssidia a stari senza fari nenti da matina a sira?

CARMELU

Dimmi ‘na cosa, tu fussi capaci di stari senza fari nenti?

JANCILA

Ju… senza fari nenti? Ma quannu mai! Ju niscissi pazza! Pi mia fussi difficili stari senza fari nenti!

CARMELU

Ah, u vidi! U vidi chi u sa diri chi è difficili! Vidi chi nun è facili stari senza fari nenti?

JANCILA

(Sbalordita) Signuri me quantu a sapi longa! Dammi, dammi cca ssu librettu di struzionui!

CARMELU

Teni, teni cca, e non servi ca leggi; tu basta chi ci parri ‘n talianu e iddu t’arrispunni. U capisti? E’ facili; prova, locca!

JANCILA

Così dici? Allura… si ju ci parru…

CARMELU

… ‘N talianu, iddu t’arrispunni.

JANCILA

Senti, e… comu si chiama?

CARMELU

Asimov.

JANCILA

Comu?

CARMELU

Asimov.

JANCILA

(Che non capisce) Ma… sicuru si? Nun è chi… si siddia? (Carmelu annuisce). Sentisse, signor Asino…

CARMELU

Asimov, Asimov!

JANCILA

Sentisse…

ROBOT

No sentisse! Tu asina! Tu dire: senta. Signore.

CARMELU

Hai veduto che quisto ci serve?

ROBOT

Allora anche tu essere grandissimo asino!

JANCILA

Ah, iddu è sicuru! Supra a chissu havi raggiuni! E… sentisse nautra cosa, se io ci direbbi di andarsi a prendere la scopa e scopasse, lei lo capisse che dovesse scopare?

ROBOT

Ah, siete stranieri! Però ho capito, mi pare che… devo scopare?

JANCILA

Sisse.

ROBOT

Io aspetto risposta. Devo scopare?

JANCILA

E ci torno a dico sisse! Se, ci ho detto!

ROBOT

Prego rispondere: si, no.

CARMELU

Senti, è inutili ca ‘nsisti, ti dissi chi ci ha parrari ‘n talianu.

ROBOT

Aspettare risposta.

JANCILA

E si, si! Dovesse scopare.

ROBOT

Finalmente ho certezza che dovere scopare. (Va a prendere la scopa che era messa in un angolo e comincia a scopare). Vuole che canti mentre lavoro?

JANCILA

Puru! Ca certu… volevo dire si!

ROBOT

E quale canzone vuoi che canti?

JANCILA

Ciuri ciuri! Si, si cantassi ciuri ciuri!

ROBOT

(Silenzio) Ripetere ancora domanda: quale canzone devo cantare?

JANCILA

Ah, ma allura veru ‘ntolaru è! Ci dissi: ciuri ciuri!

ROBOT

Aspettare risposta.

JANCILA

E si, si u capivu chi chista ‘na sapi! Cantasse quale vole allora!

ROBOT

(Canterà una canzone di chiesa) E allora canto. “Ti salutiamo vergine colomba tutta pura…

JANCILA

Senti, senti! (Al marito) Vol diri stu cristianu chi mancu canuscemu, travagghia e canta puru canzuni di chiesa, e tu, cu tantu di ciriveddu, nun si in gradu di capiri mancu di priparari a manciari… levati, levati di cca, avanti chi ssa scupa ta dugnu ‘ntesta. (Il robot continua a scopare cantando, e lei gli va dietro). Sentisse, ma lei comi è chi ci è vinuta quista nostalgica idea di venire da noiavotri, senza chi ce lo avesse ditto nessuno? (Aspetta la risposta).

CARMELU

E ora t’arrispunni! Io dicu chi mancu tu nni capisti nenti di chiddu ca dicisti. Senti meco invece. (Al robot) Alloh! Asimov, che ne diresti di andarecci a fare una dormitina?

ROBOT

Niente dormire. A momenti ora di preghiera, e tu dire rosario con me, vero, padre Carmelo?

CARMELU

Ancora, cu stu padre Carmelo! Ma chi mi scanciò pi patri parrucu?

JANCILA

Chistu è signu chi puru iddu u capiu chi tu havii di fari ssu misteri: “cantu e riposu, cantu e riposu”; u misteri di parrinu.

CARMELU

U sai quali avissi statu puru un bonu misteri pi tia? A matri supiriura! “Parrari e cumannari, parrari e cumannari”. Ma mai ti cadi ssa linguazza chi hai, quantu ci ballu di supra!

ROBOT

Su, è ora di rosario, padre Carmelo.

CARMELU

Ah, ma chistu allura veru si fissò! Ju nun sugnu patri Carmelu! U vo capiri?

JANCILA

(Ironica). Si non ci parra ‘n talianu non ti capisci. U sai chi fai, va pigghiati a curuna e ti dici un pocu di prieri, po’ essiri chi è a vota bona chi a Madunnuzza ‘o Tindaru t’illumina u ciriveddu. (Al robot) Signor lei, io sono di là  che avessi tanti cose da fare.

ROBOT

Tu niente preghiere?

JANCILA

Ju haju megghiu di chi priari. Haju ‘na muntagna di robbi di stirari.

ROBOT

Io non capire.

JANCILA

Cca nautru ci nne chi a ura di travagghiu nun capisci!

ROBOT

Come?

JANCILA

(Cercando di rispondere in italiano) Capesce, ca-pe-sce!

ROBOT

Qui… pesce?

CARMELU

Se u baccalà! Ma ci vò parrari ‘n talianu! Comu fa a capiriti? (Al robot) Senta la lassasse fottere.

ROBOT

Fottere? Tu no, fottere! Tu padre Carmelo!

CARMELU

Oh, e ‘nsisti cu stu patri Carmelo!

JANCILA

Sintissi, nun tuccamu ssu tastu… di comu dici lei ddocu, chi iddu mancu pi chissu è bonu.

CARMELU

Ma chi ci vo fari accridiri a ddu cristianu, ca ju…

JANCILA

Tu! Tu chi? Tu a furia di dormiri, forsi tu sonni chiddu ca dici stu cristianu. E a furtuna to è chi iddu non capisci bonu chiddu ca dicemu.

ROBOT

Allora padre Carmelo fottere?

CARMELU

Si, certo!

ROBOT

No, no! Tu no questo!

JANCILA

Eccu docu, puru iddu u sapi. (Al robot) E mi dicesse, come fa a saperlo?

ROBOT

Io so tutto di lui. Anzi vogliamo pregare che è ora del rosario?

JANCILA

Senti, mentri vuiatri… priati, io sugnu dda banna a finirimi ddi survizza, (esce).

CARMELU

(Meravigliato) Ora dicu ju, ma cu mi ci porta! Era beddu tranquillu ca durmiva… (riflette) ma… nun è chi staju durmennu pi davveru e chistu è un sonnu? (Al robot) Sentisse, io vorrebbi fare una prova se sono arrisbigghiato, non è che mi potesse…

POSTINU

Zu-zzu Carmelu! Zu-zzu Carmelu!

CARMELU

Ancora u postinu! Ah, ma allura pi davveru svegliu sugnu. E chi voli chistu ora?

POSTINU

Zu-zzu Carmelu! Oh zu-zzu Carmelu!

CARMELU

E ancora jetta vuci! (Va ad aprire) Chi c’è, c’aviti ca jiti gridannu?

POSTINU

Di-dici u ca-capu u-u-ufficiu, chi u pa-paccu nun era u vo-vostru!

CARMELU

Chi cosa! Nun è u nostru? Nui già ficimu amicizia; ‘nn’avemu di diri puru u rusariu…

POSTINU

Ma-ma qua-quali rusa-sariu e rusa-sariu! U rusa-sariu si l’avi a diri cu pa-patri parrucu! Cu-cu patri Ca-carmelu! No cu-cu vui!

CARMELU

(Sbalordito) Comu comu! Allura chistu nun è a mia chi l’aviavu di purtari, ma… o parrinu? A patri…

POSTINU

Ca-carmelu!

CARMELU

Ora capisciu picchì dici sempre padre Carmelo! Padre Carmelo!

ROBOT

Padre Carmelo, padre Carmelo.  

POSTINU

(Impietrito) Mi-minchiuni! U-un co-corpu mi stava fa-facennu pi-pigghiari? Ma-ma chi-chistu pa-parra tro-troppu bonu!

CARMELU

A vui propriu mancu vi vidi!

ROBOT

Perché tu dire sempre padre Carmelo se essere padre Carmelo?

CARMELU

Senti, senti! Allura è signu chi ‘un lu canusci a patri Carmelu… chiddu veru?

POSTINU

E chi-chi nni sa-sacciu!

CARMELU

Allura è fatta! U sapiti chi facemu?

POSTINU

Abb-bbasta chi nun vi-vi fa-faciti veniri i-idei stra-strani.

CARMELU

Vistu chi iddu non canusci a patri Carmelu, e mancu patri Carmelu canusci a iddu, mi vinni ‘na bedda pinsàta.

POSTINU

A-amia abba-bbasta ca mi da-dati a i-iddu, pu-putiti fa-fari tu-tutti i pi-pinseri ca-ca vuliti.

CARMELU

E chissà è u bellu! Chi a iddu nun vu dugnu propriu! Comu, ora ca stavamu ‘ncuminciannu a fari amicizia!

POSTINU

E-e ju chi-chi perdu u po-postu pi-pi vui?

ROBOT

Padre Carmelo, è ora del rosario.

CARMELU

Ma chi cosa si ‘nn’havi a fari u parrinu, du robot? Un havi a perpetua chi ci fa li survizza?

POSTINU

Si-sintiti, u-uu ca-capufficiu a mia aspetta; a-ajutatimi a ‘nfi-nfilallu nto pa-paccu.

CARMELU

Aspittati (va a pigiare un pulsante, fa segno come a stare a dire che ha avuto una trovata, e il robot prende a camminare). Pigghiatilu ca u ‘n filamu ‘nno scatulu.

POSTINU

(Comincia con l’andargli dietro) E co-comu u fe-fermu? (Comincia con l’andargli dietro anche Carmelu). Fi-firmativi, fi-firmativi! (Il robot si dirige nella stanza dove c’è Jancila, la quale si adira e li insegue con la padella in mano. Riescono, scappando… dopo aver fatto due giri di stanza, per l’uscita che li conduce fuori).

JANCILA

Ah, arreri turnastivu puru vui? Cca, viniti cca, firmativi ca va dugnu puru a vui ‘na padiddata ‘ntesta.

POSTINU

Ma-ma cu-cu mi po-porta a turnari cca! Fi-firmativi, fifirmativi!

ROBOT

Corpa, corpa su!

JANCILA

Cca, cca aviti a veniri tutti quantu siti!

CARMELU

Curri, curri, Asimov! (Escono).

JANCILA

Scappati? Cca v’aspettu!

FINE  PRIMO  ATTO

SECONDO  ATTO

(Jancilina intenta a stirare. Sul tavolo una cesta di biancheria).

JANCILA

(Stizzita per il fatto che lei lavora e il marito dorme) Lavari e stirari, lavari e (sillabato, e rivolta verso la stanza dove dorme Carmelu) sti-ra-ri! (Bussano) E chiddu (alludendo al marito) havi chi dormi… (si fa i calcoli) dunqui, su i quattru, si curcò jeri sira chi eranu l’ottu… (conta) dormi chi havi diciott’uri! Diciott’uri! No, ma ju le truvari u rimeddiu pi quantu chistu a finisci di stari curcatu. Dicinu chi ci sunnu un saccu di midicini ca teninu svegli… aspetta, aspetta! L’autru jornu nni parravanu a tilivisioni… corpu di sali, comu dicivinu chi si chiama? Havi u nomi comu dda malatìa di jaddini… viaria, viara… E dicinu puru ca stu cosa teni svegliu; ora u cattu, quantu videmu si po’ finiri sta camurrìa di (sillabato verso la stanza dove continua a dormire Carmelu) dor-m-iri! (Bussano) E cu è ora? Cu è?

ANNICCHIA

Ju sugnu, cummari. Si po’?

JANCILA

Trasiti, trasiti cummari.

ANNICCHIA

Mi sirvia, cummari…

JANCILA

Ssst! Parrati adasciu, cummari.

ANNICCHIA

Chi c’è, chi successi? Chi vinni tardu di travagghiari u cumpari, e…

JANCILA

Travagghiari, si! Ringraziannu a Diu, pi chissu nun curri nuddu piriculu!

ANNICCHIA

E allura, chi forsi… sta mali?

JANCILA

Peggiu!

ANNICCHIA

Peggiu? (Molto preoccupata) nun è chi… (fa segnali di morte).

JANCILA

Quasi, quasi. Havi… a durmigghiarìa.

ANNICCHIA

(Preoccupata) Bedda matri! E chi è, ‘na malatìa nova? Si mori? E… cuntaggiusa?

 

JANCILA

E zittitivi chi mi stati facennu veniri a confusioni! Chi nni sacciu ju si si mori cummari! E’ arrivatu ca dormi vintiquattr’uri su vintiquattr’uri!

ANNICCHIA

(Non più preoccupata) Botta di vilenu! Mi facistivu scantari! E chi c’entra cu a morti, scusati?

JANCILA

Comu chi c’entra! Cummari, unu ca mori non mori vintiquattr’uri su vintiquattr’uri? Quindi… non è o stissu? E staju circannu ‘na midicina pi pruvari di teneri svegliu u cumpari.

ANNICCHIA

(Guarda un po’ se entra Carmelu o passa sentire) Cummari, si vui vuliti, ju sacciu quali midicina cunsigghiarivi pu cumpari, sulu ca poi…

JANCILA

Poi, poi! ‘N ca parrati!

ANNICCHIA

Aviti spissu di cunfissarivi. E ora… bonu pi mia, menu mali chi ‘o paisi rrivò u parrinu novu e nun voli sapiri tanti cosi, e così mi cunfessu spissu e senza virgugnarimi…

JANCILA

Comu, comu! Picchì unu ca si cunfessa, havi di vriugnarisi?

ANNICCHIA

E certu! Picchì… ssu midicinali chi vi dicu ju, custrinci spissu a jiri a chiesa a cunfissari; e… quannu cunfissava patri Carmelu… pezzu di porcu, vulìa sapiri u picchì e u pi comu di piccati…

JANCILA

U sacciu, cummari… usacciu ca l’haju ‘ntisu diri.

ANNICCHIA

‘Nveci cu stu parrinu novu, ca nun voli sapiri i particolari… Anzi nun  nni voli sapiri propriu, veni u cori! E a me maritu cuntinuu a darici medicinali a vuluntà.

JANCILA

Si, ma nun è chi vi stuccati li jammi e mi diciti qual è ssu medicinali!

ANNICCHIA

E va beni, si chiama… si chiama… Viagra.

JANCILA

Eccu ddocu; u dicìa, ju, chi era comu a cosa di polli! E… u priscrivi a cassa mutua?

ANNICCHIA

Ah, ma allura veru ‘nchiollara siti! A mutua, si! Ma chi diciti! Ju dicu chi sti midicini nun su cosa pi vui.

JANCILA

Pi mia? Pu cumpari!

ANNICCHIA

Ah! E ‘nsistiti ancora! Allura… sta midicina nun la canusciti propriu?

JANCILA

Cummari, ma si po’ sapiri chi aviti? Chi è u jornu di quiz a oj? Si a canuscia, dumannava a vui? E… dicitimi, chi è st’avutru discursu du parrinu novu?

ANNICCHIA

Havi ‘na pocu di jorna… ah, ma vui siti propriu o scuru precisu! Nisciti di jintra ogni tantu! Vi stava dicennu chi rrivò un parrinu, e chi nuddu sapi di unni veni! Ma… l’avissivu a vidiri chi è stranu, curiusu! Camina chi pari ‘na barca, tuttu chi si ‘nnaca… e poi parra macari ‘nno modu…

JANCILA

(Sbalordita) Buttana di so matri!

ANNICCHIA

A cu o parrinu? Allura u canusciti?

JANCILA

No, no! Buttana di so matri vulia diri a patri Carmelu!

ANNICCHIA

Cummari haju a ‘mprissioni ca a dormiri nun è u cumpari. Ma chi stati dicennu? Ju parrava du parrinu novu!

JANCILA

E si, si, u capivu! Allura u robot ci sirvia pi ajutallu a cunfissari! Figghiu di cacàta e lagnususazzu chi nun è avutru! Signuri me, farici fari u cunfissuri o robot! Ora ddocu ci voli: cantu e riposu, cantu e riposu… E me pà mi vulìa a Merica!

ANNICCHIA

(Non capisce e le passa una mano davanti agli occhi) Cummari, svigghiativi, chi parrati sula? Cu mia stati parrannu, cu mia!

JANCILA

E se, se, u capivu! Ah, ma chi vi pari chi niscivu pi davveru pazza! U capivu, vi dissi, chi parru cu vui! Cchiuttostu mu vuliti diri stu discursu du midicinali?

ANNICCHIA

Cummari, ma… vi sintiti bona?

JANCILA

E ci torna! Bona, bona mi sentu!

ANNICCHIA

Vi stava dicennu, chi stu midicinali… di nomu viagra, comu ciù dati o cumpari… e ora dormi cchiù! ‘Ncumincia a smaniari chi nun vi lassa cchiù pi curtu!

JANCILA

E bonu è! Chi servi ca mi juta finarmenti a fari un pocu di sirvizza!

ANNICCHIA

Di sirivizza, si! Comu si vidi chi siti propriu abbabbasunàta! (Prende dalla tasca una bottiglietta) E ju, u viditi ju cu chi cosa e jri caminannu? Cu chista! E u sapiti vui chi è chista?

JANCILA

(Prende il mattarello che era posato li vicino) U viditi ju chi tegnu intra? Chistu! E u sapiti vui a chi servi chistu? A rumpirivillu di supra si ‘un la finiti cu sta camurrìa di quiz! Oh!!!

ANNICCHIA

Ih, e bonu cummari! Aspittati chi vaju e vi vaju a pigghiu l’antidutu; cu sapi o cumpari ci ‘nn’avissivu di dari di cchiù, servi chi ci fati ‘mbiviri un pocu d’antidutu e si carma… chistu vu lassu, e… du gocci, du gocci, cummari, si nno… va fermilu o cumpari! A porta a lassu aperta, chi tornu subbitu. (Esce).

JANCILA

E ‘nsisti, oh!!! (Annicchia esce, e guarda un po’ la bottiglietta). Amu a vidiri chi medicinali è! (Alludendo al marito) Ju a pigghiari l’antidutu; a chiddu mancu i bummi u svigghianu! (Esce nell’altra stanza, e dopo un attimo entra il robot).

ROBOT

(La porta era socchiusa ed entra guardingo) Finalmente ho trovato! E’ questa la casa di Carmelo! Quella dove sono arrivato la prima volta. Pensavo di vederlo in chiesa, ma no si è visto proprio. (Guarda un po’ in giro, poi incuriosito dalla bottiglietta, la prende). Che bella bottiglietta! Chissà cosa contiene. (La guarda un po’ e si beve tutto il contenuto). Sapore bello! (Chiama Carmelo) Carmelo, Jancila! Carmelo!

JANCILA

(Da fuori scena) Cummari, aspittati ca staju vinennu. (Entra e rimane sbalordita) Tu!!! E comu mai turnasti?

ROBOT

Linguaggio sconosciuto; ripetere per favore.

JANCILA

Ah, si, non capisci! E quannu cunfessi, u capisci chiddu ca dicinu i parrucchiani? Gran pezzu di porcu, tu e ddu navutru di patri Carmelu! A cunfissari ti misi? Ah, ma ju a sua Santità scrivu! Videmu si è giustu chi a cunfissari si metti u robot!

ROBOT

Ripetere, non capire.

JANCILA

Capisci… confessare?

ROBOT

Tu confessare?

JANCILA

Levati, levati di cca, avanti ca ti rumpu (prende il mattarello) stu cosa di supra.

ROBOT

(Il medicinale comincia col fare effetto) Tu essere troppo bella, e io volerti abbracciare forte forte a me. (Cerca di andargli dietro senza correre, col movimento di un robot) Su, vieni, abbracciami, non scappare.

JANCILA

(Girando attorno al tavolo mezza impaurita) Levati di cca, gran pezzu di porcu, ah, ma allura a scola già bona da desi patri Carmelu! (Ha un idea e guarda la bottiglietta) Ma…Nun facemu… Ih! Tutta sa vippi! E ora?

ROBOT

Su, lasciati prendere oh bella, / io faccio il gallo e tu la gallinella.

JANCILA

Senti a chistu! Ih, ‘gna puru a poesia armò! Sintissi, signor gallo, vidissi chi sbagghiau puddaru; e poi scusa, ma tu non sei un robot… come fai a…

ROBOT

Io avere cervello positronio. Inteligenza artificiale, e fra non molto il nostro cervello sarà migliore di quello umano, perché non sbaglieremo di una virgola. Su bella, / io gallo e tu gallinella.

JANCILA

Beddu Jaddu! Ti dissi chi sbagghiasti puddaru!

ROBOT

Ripetere, io non capire. Lasciati prendere (sempre girando lentamente attorno al tavolo).

JANCILA

Cala i manu ti dissi! Anzi cala l’aluzzi! (Entra Annicchia).

ANNICCHIA

Cummari, cca sugnu… (sbalordisce nel vedere la scena) Chi è disturbu… pi casu? Vegnu nautra vota, cummari?

JANCILA

Ma quannu! Trasiti e livatimi a chistu cca du latu!

ANNICCHIA

E cu è chistu? (Lo guarda impaurita) Ma vui… vui nun siti u parrinu novu? (Alla comare) Cummari, ma chi fici vi cunfissò e vi desi pi pinitenza di girari ‘ntunnu o tavulu? Vu dissi chi era stranu stu parrinu!

JANCILA

Ma quali cunfissari e cunfissari! Si vippi tuttu u medicinali da buttigghiedda!

ANNICCHIA

Tuttu… tuttu?

JANCILA

Sinu a l’urtima uccia!

ANNICCHIA

(Preoccupata) Non vi fati pigghiari cummari! Si no…

JANCILA

U capivu, finarmenti a chi servi ssu medicinali, cummari!

ANNICCHIA

(Continuano ad inseguirsi sempre a passo di robot). Menu mali chi havi l’attrosi e nun si po’ moviri bonu… si no…

JANCILA

Ma quali attrosi e attrosi, cummari! Chi si chistu m’arriva a pigghiari ‘na machinetta è! Chistu è u robot! U capistivu?

ANNICCHIA

(Sbalordita) U… ro…bot, robot?

JANCILA

Propriu chissu, si! Circati di daricci l’antidutu.

ANNICCHIA

L’anti… chi? Vui siti pazza: u sapiti chi fazzu, ju mi nni scappu; avissi a pigghiari a mia! U cosa vu lassu cca, si vi fidati daticillu vui.

CARMELU

(Svegliato dai rumori, entra in scena e rimane meravigliato) Ih, e chi è? Puru vui, cummari Annicchia, vi mittistivu a giucari di prima matina? E cu è sta’avutru?

JANCILA

Oh, si svigghiò! Vidi chi sunnu i quattru di pomeriggiu.

ANNICCHIA

(Preoccupata) Cumpari Carmelu, finarmenti rrivastivu! Circati di firmari a chistu chi vi voli fari i corna.

CARMELU

I corna! Quali corna? Ma chistu nun è Asimov? E chi fa, ci scappò o parrinu? Asimov, Asimov, (gli piggia il bottone dietro) fermati! Chi c’è, chi successi? Ti vo firmari! Fermati, Asimov! (Si ferma).

ROBOT

Io amare, a mare lei!

CARMELU

Supra a chissu ha raggiuni!

ANNICCHIA

Cumpari! Ma u sintistivu bonu chiddu ca dissi?

CARMELU

A mari, voli jittari a mari a me mugghieri; e certu nun havi raggiuni? Sapissivu quantu voti l’avissi vulutu jittari puru ju a mari.

ANNICCHIA

Amari, cumpari! Amari junciutu, no a mari staccatu!

CARMELU

Amari? Cu iddu? Ma si è u robot!

ANNICCHIA

Tiniti (gli da l’antidoto), datici a’mbiviri chistu ca dopu va cuntamu a sturiella.

CARMELU

E chi è stu cosa?

ANNICCHIA

E ‘na cosa… ca ci farà beni, tiniti.

CARMELU

Scusati, si è ‘na cosa ca fa beni, nun ma pozzu ‘mbiviri ju?

JANCILA

(Stava per berla) No!!! Mi ‘nzamà diu!!! Allura veru nun ti jarzi cchiù.

ROBOT

Io mare lei. Lei bella, io gallo lei gallinella.

CARMELU

Senti… Asi… comu schifia ti chiami, sinu ca si scherza è un cuntu, ma cca mi pari chi tu ti stassi pigghiannu a manu cu tuttu u pedi.

JANCILA

Ah, u capisti, finarmenti chi voli fari?

CARMELU

Ma si è u robot! Comu fa a…

JANCILA

Mi dissi chi havi u cidiveddu un pocu elettronicu, e dici chi iddi, a mumentu hannu u cidiveddu megghiu du nostru e chi nun ci scapperà mancu ‘na virgula, u capisti? Chisti, quarchi ghiornu ‘nn’hannu a cumannari a bacchetta. Di patruni avemu a firi a jarzuni.

ANNICCHIA

Ih, cumpari! Avissimu addivintari schiavi di robot! Chisti, si rrivanu a partiri, cu i ferma cchiù? Vui, ora ci mmaccastivu u buttuni, ma si rriva chi nun hannu cchiu buttuna? Chistu, chistu era, cummari, ca cunfissava! Puru a mia cunfissò, non vu dissi! E avanti ca nni capemu!

CARMELU

Chi cosa? Chistu…

JANCILA

Cunfissava, si! U parrinu, su mannò a ritirari, pi jutallu a cunfissari; siccomu a mumentu arrivanu i festi e u travagghiu aumenta, pigghia e a iddu u ‘nfila dintra u cunfissiunili, tantu… nun mancia, nun dormi… nun ci pigghia mancu un raffridduri! E a vogghia di cunfissari! E patri Carmelu… passia… figghiu di buttana! E cu sapi quantu cosi… (allusiva, e sillabando)  ci ha ‘nsi-gna-tu!

ANNICCHIA

E in talianu puru! U sapiti chi dissi, dopu a predica da duminica, a tutti chiddi chi eramu a chiesa? Carissimi fedeli, a giorni arriverà nella nostra comunità… ma ju pensu chi già avia arrivatu, un prete nuovo; è straniero e capisce solo l’italiano…

JANCILA

(Al robot) Chi è, tu fa finta di ‘un sentiri!

CARMELU

E a tutti chiddi chi un sannu l’italianu cu i cunfessa?

ANNICCHIA

Cu i cunfessa! Nuddu! Aspettanu di ‘nsignarisi l’italianu, e sapiti chi c’è a sira a scola serali, a cuda! Picchì, ognunu, comu fa a tinirisi dintra tutti li piccati?

JANCILA

E viva patri Carmelu! No, ma ju o Papa scrivu, videmu se giustu chi chistu havi ‘na chiesa a cuntu so!

ANNICCHIA

Ma quali Papa e Papa, cummari! Lassati perdiri, ora u Papa si metti cu vui! U sapiti ‘nveci chi facemu? Circamu di sapiri ‘nveci chiddu ca ci ‘nsignò a stu robot e videmu chi cosa nesci o chianu.

JANCILA

E comu facemu? Chistu capisci sulu l’italianu… vui va spidugghiati?

ANNICCHIA

Me la speduglio… mi arrancio!

CARMELU

Cummari vui parrati l’italianu comu ju parru u ‘ngrisi.

JANCILA

Ci potesse provare io, quarche palora la conoscio.

CARMELU

(Al robot) Donque, ascortami me, se ti direbbi che volessi levareti dalla panza un pocu di vermucci, tu ‘nzocco mi arrisponnesse?

ANNICCHIA

(Sbalordita) Cumpari, mo sapiti ca ‘un lu sapìa propriu chi eravu accussì struitu! Ma chissu chi è italianu du piemonti o da lombardia?

CARMELU

(Fa alla comare, segno di stare zitta). Ssst! (Ritorna a parlare col robot che non risponde) Co tia parro; ‘nzocco aspetti a risponnere?

JANCILA

Io dicu chi mancu tu l’ha caputu chiddu ca ci ha dittu.

ANNICCHIA

Secunnu mia, non rispunni picchì ci parra ‘ntalianu troppu strittu. (Al compare) Cumpari, pruvati a parrarici cu paroli cchiù facili.

ROBOT

Io troppo confuso, non capire nix…

ANNICCHIA

Dici chi non capisci nix! Ma cu è chi ci ha parratu di nix! (Al compare) Ma vui ci atu dittu nix?

CARMELU

Ju… (guarda la moglie) veramenti no; no, no, no!

JANCILA

Vuliti vidiri chi ci l’haju dittu ju? (Al marito) Senti nun guardari a mia chi ju nun haju japrutu pi nenti bucca.

CARMELU

(Al robot, adirato) Sentisse, non cominciasse a dire cose che non abbiamo ditto, ah!  Perché se annonca mi acchianano li nerbi! (Alla comare, pieno di se). Eh, cummari quannu ci vonnu ci vonnu!

ANNICCHIA

Facistivu bonu cumpari!

JANCILA

Ma ciù dasti l’antidutu? Po’ essiri chi havi ancora i quadanati e non voli rispunniri? Ca poi dicu ju, stu nix cu schifia l’ha dittu!

CARMELU

Ti volessi bevere quisto… (alla moglie) anti… comu?

ANNICCHIA

Antidutu; ma forsi antidutu è ‘nsicilianu! Dicitici… antiduto, si si, antiduto.

JANCILA

Ma dicci chi si apri a bucca e ciù vachi dda ghintra!

CARMELU

Aprire la bocca. (Il robot apre la bocca) Minchiuna, u capiu ca sugnu ‘ncazzatu! (Gli fa bere il liquido) Aaaccossine! Bravo! Ora sforniciati e nni conti quello che ti avesse detto padre Carmelo di confessare. (Silenzio).

ANNICCHIA

Nenti, cumpari, haju ‘na strana ‘mprissioni chi chista è barca chi nun po’ ghiri ‘n portu; u sapiti chi facemu…?

ROBOT

Padre Carmelo dice che quando confesso, devo tenere a mente solo  quelli che hanno rubato e le donne che hanno tradito marito, e poi dire a lui i nomi.

JANCILA

Comu… comu?

ROBOT

Quelli che hanno rubato, io devo dire che metà di bottino devono portarlo in chiesa nella stanza della canonica, se vogliono essere assolti; le donne invece… (silenzio).

ANNICCHIA

Ih, e chi è? Vogghiu cridiri chi ci fineru i batterii propriu ora?

CARMELU

Quali batterii e batterii! Si ricarricanu mentri camina…

ROBOT

…Ora ricordo! Alle donne devo dire che li andrà a trovare a casa padre Carmelo, una per una.

ANNICCHIA

E ‘nn’havi di chi jri girannu, pezzu di porcu!

JANCILA

Scusati; si ju… per esempiu, tradissi a me maritu e ciù dicissi a (indicando il robot) iddu, iddu ci dicissi u me nomu a patri Carmelu, e dopu iddu mi vinissi a truvari? E… pi quali mutivu?

ANNICCHIA

Allura veru ‘ntollarata siti! Ma vi vuliti svigghiari! Picchì pinsati chi vi vinissi a truvari?

JANCILA

Pi… e viva lu porcu! Viditi chi a studiò bona! (Indicando il robot) Chistu travagghia… senza mancu misu rregula, mentri iddu havi a cu ci porta i sordi jntra… e sordi rubati! E poi si fa puru u giru… di fimmineddi! Avutru chi cantu e riposu!

CARMELU

U sapiti chi è a prima vota ca mi sentu troppu arruspigghiatu? E vistu ca è ‘na granni occasioni, staju pinsannu di comu farici u scherzu a stu… servu di Diu.

ANNICCHIA

Chiamannu i carrabbineri? O puru…

CARMELU

Carrabbineri! Ora vu dicu ju chi facemu!

JANCILA

Ju, quannu dici chi ci pensi tu, haju un prisintimentu…

CARMELU

E zittuti, locca! Vui, cummari nun dicistivu d’aviri ancora ddu medicinali?

ANNICCHIA

Eh, avogghia!

CARMELU

Tuttu, purtatilu tuttu!

 

ANNICCHIA

E puru… l’antidutu?

CARMELU

Chiddu u putiti lassari casa, aviti a purtari tuttu u medicinali chi aviti dintra pi vostru maritu.

ANNICCHIA

Tu…ttu, tuttu?

CARMELU

Sinu a l’urtima fiala. Sdivacati tuttu dintra ‘na buttigghia e a purtati cca; chi ju sacciu ‘nzoccu è fari. Ih, e muvitivi!

ANNICCHIA

Ma… basta sulu ‘na fialetta…

CARMELU

Ancora! Tuttu vi dissi! (Annicchia si avvia pensierosa).

JANCILA

(Preoccupata) Senti, ma chi vo fari? Nun facemu…

CARMELU

Un facemu, un facemu! Tu curri a chiamari o postinu, chi a iddu ci piacinu i signurini. Fui, prima chi veni a cummari. (Esce preoccupata). Allura videmu di fari capiri a chistu chi havi di fari. (Va a prendere il vocabolario e comincia col cercare le parole per farsi capire dal robot). Dunqui, chista voli diri chistu e a scrivemu cca; stavutra voli diri chistu e a scrivemu puru cca… (Dopo u po’ di leggere e scrivere, si avvicina al robot e gli parla leggendo il foglietto). Caro Asimov, ora come viene mia comare ti farò bere qualcosa di buono, bevitelo tutto; poi spegneremo le luci… tanto, tu, al buio vedi bene e dopo le cose vengono da se. Hai capito?

ROBOT

Ho capito perfettamente. Ora io devo bere  qualcosa di buono e spegnerai la luce, e dopo tutto viene da se. Dimmi, tu essere padre Carmelo primo, o secondo?

CARMELO

Primo, primo; secondo arriverà a dopo.

ANNICCHIA

Cummmari Jancilina.

CARMELU

Trasiti, cummari. (Entra con una grossa bottiglia). Ah, ma allura vui, o cumpari, vu vuliti asciucari dun tuttu!

ANNICCHIA

Si propriu è essiri sincera, dintra ‘nn’haju ancora nautru tantu.

CARMELU

Ma… nun dicistivu ca si nni mettinu du gocci nno biccheri?

ANNICCHIA

E va beh, puru ca su quattru…

CARMELU

Ora sintiti chi facemu, sta arrivannu u postinu, vui nun vi mmiscati propriu; ‘ntantu facemu biviri o primu e cu buttuni mmaccatu, chi poi quannu è ura u mmaccu nautra vota… Bevi Asimov (beve quasi tutto, il rimanente lo lascia con tutta la bottiglia sul tavolo e gli mette vicino un bicchiere).

ANNICCHIA

Cumpari… nun è chi mi vuliti fari ttaccari?

CARMELU

Vui, cummari aviti di stari sulu muta chi a l’autri cosi sacciu ju chiddu ca è fari.

ANNICCHIA

Ma…a cummari unn’è?

CARMELU

Sta vinennu cu postinu.

ANNICCHIA

Cu… postinu? E chi ci trasi u postinu? Cumpari, ju nun vogghiu sapiri propriu nenti di chiddu ca stati architittannu.

JANCILA

Trasiti, trasiti. (Entrano).

POSTINU

Sa-sa sa-sa…

CARMELU

Nenti, lassati perdiri e biviti, (beve) chi dopu vaju a cuntari ‘na sturiella. Nun dicistivu ca vi piacinu i signurini?

POSTINU

Pi-pi pi-picchì c’e-c’era a si-signurina?

CARMELU

Biviti, bivitivi st’avutru (beve). Ora s’avissi a ghiri a chiamari a patri Carmelu, e comu arriva, pigghia e si chiudi a porta e nuiautri niscemu di chista e a chiudemu di fora…

PADRE CARMELO

Permesso, permesso Jancilina?

CARMELU

Patri Carmelu! E comu facìa… (Alla comare) un è chi vui vidistivu u parrinu e ci dicistivu chi u robot era cca?

ANNICCHIA

Ju? Ma quaqnnu mai!

PADRE CARMELO

Janciulina, ma non si ‘ncasa? Japrimi figliola.

CARMELU

(Alla moglie minaccioso) Senti… nun è chi tu, nni sti jorna, avissi jutu a cunfissariti… cu… robot?

JANCIULA

Se proprio ci tieni a saperlo, no!

CARMELU

Guarda, guarda! Puru l’italianu si ‘nsignò! Ju durmiva e idda… ‘Ntantu trasitinni dda gghintra chi ora vegnu! (Alla comare) E vui, chi

ci taliati?

ANNICCHIA

Vuliti chi vi rispunnu ‘n sicilianu o ‘n talianu? Con un viaggio due servizi! (Esce di corsa con la comare).

CARMELU

Viditi a stavutra zoccula, non ci bastava u maritu cu tuttu ddu beni di diu ca ci dava a biviri, puru i corna ci appi di fari. (Guarda il postino che era molto meravigliato e un po’ elettrizzato per via del medicinale bevutosi). Vui è megghiu chi nun parrati… dicemu, tantu ora aviti vogghia di chi sfuarivi. Ora ju japru o parrinu, comu iddu trasi, vui chiuditi a porta cu quattru firriuna; a lautri cosi ci pensu ju. semu ‘ntisi? (Annuisce) Semu pronti?

POSTINU

Pro-pro pro-pro…

CARMELU

(Va ad aprire, il postino era dietro la porta pronto a chiudere; come entrerà il prete, chiuderà la porta dando quattro giri di toppa; Carmelu ammaccherà il bottone al robot, spegnerà la luce ed uscirà chiudendosi la porta alle spalle. Si sentirà a soggetto quanto accadrà in quella stanza: il robot e il postino che inseguono il prete, mentre egli si lamenterà gridando). Addivirtitivi tutti quantu siti.

FINE