GH'E' NOBILTA' E NOBILTA'
commedia dialettale mantovana in tre atti di Maria Gabriella Bonazzi
cell. 3288080393 – email: barbara.stuani@libero.it
N. di posizione SIAE 216769
Breve presentazione dell’autrice:
Questa è la storia di due Nobiltà:
c’è quel che la compra e quel che ce l’ha.
Qui si parla di Orazio il rigattiere,
con la sua numerosa famiglia da mantenere.
Ama il suo lavoro ed è contento:
dalla sua bocca non ese mai nemmeno un lamento.
Ma una fortuna inaspettata,
viene a sconvolgere la sua giornta.
Come finisce ognun lo vedrà,
se di seguirlo arvà òa bontà!
Elenco dei personaggi:
Orazio: rigattiere
Ernestina: prima figlia di Orazio
Lauangela: seconda figlia di Orazio
Argolide: terza figlia di Orazio
Antonella: figlia di Ernrestina
Nestore: figlio di Ernestina
Casimiro: figlio di Ernestina
Francisco: spasimante di Antonella
Estrelita: sorella di Francisco
Marocco: amico marocchino di Orazio
Carmelo: amico di Argolide
Giulio: maggiordomo
Carmen: cameriera spagnola
Ildegard: cameriera tedesca
I ATTO
(In scena ci sono Laurangela ed Ernestina. Entra Antonella con fare circospetto)
1.Antonella Meno male ca ‘m sun nascosta, csì al m'è mia gni a drè?
2.Ernestina E chi è ca t'è mia gni a drè?
3.Antonella Oh bela, mama, ma cal putel ca ‘m tegn a drè!
4.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
5.Ernestina Parchè ‘t nascundat, t piasal mia?
6.Antonella No, ‘m pias trop!
7.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
8.Antonella A sun propria inamurada: a l'è pran piasus!
9.Ernestina El ‘n brau putel? El un ca pol, un ca gà? Quani ani gal? In du l'et IncontràCuma as ciamal?
10.Antonella Un mument! Na domanda ala volta! L'è al fradel d na me cumpagna da scola, l'è sul da poc ch l 'è gni a star in dla nostra cità; prima al viveva in Spagna cun i noni. Ades a l'è gnì a star cui sii, parchè lur iè sa vintisinc ani chi laura in casa dal siur conte. Pensa mama, al me belo al s'è adatà a far al giardinier par mantegnaras a l'università!
11.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
12.Ernestina Ma sl'è an brau putel et pias, parchè at nascundat?
13.Antonella Si sun propria cota , a l'è un principe asur: ma cuma a faghi a riceval in
Casa nostra, varda che casin!
14.Ernestina Ma tal se che tu nonu al fa al rigattiere, e quant al gh ha al magasin pien, al porta la merce in casa.
15.Antonella Ma qual rigattiere: at po dir che al nono al fa al straser! Ma qual magasin: l'è an rustic! E anca la nostra casa l'è un rustic, e mi ‘m vergogni!
16.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
17.Ernestina Ricordat Antonella ca ‘t gh he mia da vergognat da quel ca’t tzè, e gnaca par quel ca ‘t ghè mia: la tu casa l'è mia al post in du at vivi, ma le persone gh è vicin e ca ‘t vol ben. Mi sun la tu casa, al nono, i tu fradei e le tu sie!
18.Antonella Brava, bela cumpagnia. Ti at pari senpar na Cenerentola, le me sie una mesa sema e ch l’atra sema dal tut! I me fradei ,lur si i sta ben: uno l'è fora tut al dì e ch l’atar quasi parchè l'è a l'univesità!
19.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
20.Antonella Questa quand la cumincia con na roba, la va fina a sera e quasta l'è quela mesa sema: figuremas cl'atra!
21.Ernestina At permeti mia da parlar csì a tu sia: ciamac subit scusa!
22.Antonella E va ben, scusa sia Laurangela. Tal sè cat voi ben! (Si china a baciarla)
23.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
(Entra il nonno col carrettino pieno di scatoloni e cianfrusaglie, cantando)
24.Orazio Voglio vivere così, col sole in fronte e felice canto allegramente! Eilà done sun chi! (Silenzio assoluto)
25.Orazio Cusa gh è,?Che acugliensa: a par an funeral da quarta!
26.Ernestina Gh è che l'Antonella la gh ha ‘n cortegiatore e la ‘s vergogna da purtaral in cla ca chi, parchè la dis ch è bruta.
27.Orazio Bruta, ma schersat? La par na regia! N'è Laurangela?
28.Antonella Dai, dmandagal a le ch la g ha cugnisuin!
29.Orazio Varda Antonella ca gh em tut al nostra bisogn!
30.Antonella Mi gh ho altre esigense. Il mio ragazzo l'è an putel da buona famiglia. Su sio al fa al magiordomo in casa dal sior conte!
31.Orazio L'è al neu dan camerer insuma, gnaca al fos chisà chi! In fondo ti ‘ s’è neuda da uno ca laura in proprio. L'è na picula asienda l'è vera, ma ch la‘m fruta abastansa da mantegnar na famigliolina. A gh ema do
televisiuon, mia una dighi do..do televisiun^
32.Antonella Do television ca t'è truà in del robe vèce.
33.Orazio Se la gent la buta via la roba noa, a gh ho mia culpa mi: ...do televisun
dighi do!
34.Antonella Si, cun una ‘s vet ma as sent gnint, ch l’atra l'è cume na radio
‘s sent tut ma ‘s ved gnint!...
35.Orazio Ben senti, cun una ‘t seri i oc e t'a t'imagini, clè anca pusè bel, cun cl’altra ta t'inventi quel chi pudria dir, e se pu at vo al masim at ‘t le tachi tute do!
36.Antonella Ma si, ades ‘m meti a curar su e su dla camera da let ala cusina
(Si avvicina alla finestra e sospira) Varda nono là in funt al vial la vila dal Conte, quante luci!
37.Orazio (Si avvicina e guarda fuori anche lui) Lur i gh ha mia al prublema da tegnar da cat par via dla buleta dl’ENEL: at riva ‘d cle palpade!
38.Antonella Varda nono, forse ghè na festa sta sera ala vila! Che bel eser importanti, rispetà e siur!
39.Orazio Veramente basta esear siur par dventar importanti e rispetà!
40.Antonella Mia sempar, vot metar esar an conte?!
41.Orazio Varda cara che ghè nisun merit nasar conte, csì cume mi a gh ho nisuna culpa d'esar nat a straser. Vegni caru intant cavam le scarpe, ho fat tanta dla cla strada incò, ca ghho i pe chi par do cotolete ala milanese!
42.Antonella Fin par carità, l'ultima volta umenti ‘m vegn fastidi.
43.Laurangela A ‘t iuti mi papà. M’et mia purtà a casa quel da bel, papà?
44.Orazio Si Laurangela, cara, t'ho purtà na bela bambola quasi noa, ma ‘t la dac dopo.
(Entra il fratello di Antonella: Nestore)
45.Ernestina Ciao Nestore!
46.Nestore Ciao tuti, ma che udur da frit ca ghè!
47.Ernestina Iè le cutulete dal nono ch'iè dre cas cos!
48.Laurangela (Avvicinandosi a Nestore, gli batte una mano sulla spalla) Quanti dent et cavà in cò?
49.Nestore Ma sia, su mia quante volte t'ho dit ca faghi mia al dentista, ma al medico chirurgo!
50.Laurangela Alura t'avrè cavà dle peliciti!
51.Nestore Ma sia ,sun pena laureà e sun drè ca faghi pratica a l'uspedal.
52.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
53.Ernestina Caru al me pudlet: la pu gran sudisfasion a dla me vita ta m lè data ti al giuran cat tsè rivà a casa cun la tu laurea; sera felice propria cume quant tu padar l'è scapà da casa cun ch la pudleta!
54.Antonella Poar papà, mi al capisi, forse al l'ha fat parchè al ghea bisogn da libertà.
55.Orazio No al ghe bisogn da una ad vint'ani. E ti (Rivolto ad Ernestina)stà mia dirche ‘t gh è vi piaser, parchè t'è sigà par sinc ani e forsi ta’l rimpiansi ancora.
56.Ernestina No, no, fin par carità: mi gh ho mia certo bisogn da lu, propria no.
57.Nestore (Abbracciando la mamma) La mama la gh ha bisogn da nisun, la gh ha
sa tanta gent cla ‘ch vol ben: mi pu sun perdutamente inamurà da le.
(Si china facendo il baciamano alla madre)
58.Ernestina Caru, caru al me putin.
59.Antonella Si patetic
(Entra l'altra zia accennando un passo di danza)
60.Argolide La cucaraciah,l a cucaraciasia,
61Antonella Questa l’è ch l’altra sia, quela sema dal tut
61.Argolide Cusa ghet Antunela? Non ti piace il mio nuovo stile di ballo? E voilà! (Fa una piroetta) Mi son fatta un mezzo amico, cal m'ha prumes che forse ‘m lanciarà
62.Orazio Parchè, gh al n'aereo?
63.Argolide No papà, l'è ‘n mes inpresari...essere o non essere questo è il problema!
64.Ernestina Al prublema tuo, l'è ca ‘t cati sempar di mes: mes murus, mes amic, mes impresari!
65.Antonella Quant iè mia mes maridà u mes mat!
66.Argolide Cusa vulì ca ‘f diga, i'impegni trop seri im va mia. Io sono una libellula leggera che vola in tella brughiera!
67.Antonella Ma nonu, in du l'et binada, chilé?
68.Orazio Mha, chisà! As vet ca gh ea la testa mesa via...!
69.Argolide Oh Antonella quasi am dismengaa ca gh era ‘n pudlet chi davanti ca’t cercaa.
70.Antonella Uh mama! Cum'eral? Eral bel?
71.Argolide L'è carin.... al gh ha un po' la facia dal tutun!
72.Antonella L'è lu, l'è lu! Cusa faghi?
73.Argolide Al dis cl'andaa a ciamar su surela e pu al gnea.
74.Antonella Cusa fema nonu? Porta fora al caretin almen!
75.Orazio ‘M dispias ma mi al mesu am servi par lavurar e clatra volta clè rastà fora i ml'ha ciavà e l'ho catà dop sinc giuran in sal Te, vot! ...Ma le vostre buchine le magna tuti i di!
(Entra il secondo fratello: Casimiro)
76.Casimiro Sera! (Nessuna risposta)
77.Antonella Ma varda cuma sta mal. Digl'anca ti, Casimiro ca stà mal mis lì al caretin.
78.Casimiro Secund mi invece l'è l'unica cosa ca s'intona cun l'ambiente.
79.Antonella E pensar ca gh ea dat d'intendar cat seri n'ingegner.
80.Nestore Ma chi, al nonu ingegner?
81.Antonella Eh!
82.Ernestina At pudresi sempar dir che al nonu l'è ingegner dal rutam.
83.Casimiro L'è mia ingegner però l'è vera ca ‘l s'ingegna a tute le manere, senò a
pudresum mia permetaras da studiar: Nestore l'è sa dutur e mi prest a sarò aucat.
84.Orazio Eh sì, certu, nesun di du a vulì ereditar la me asiendina sa ben impiantada e continuar la me atività, e forse quant am vedì par strada an po' av vergugnè da mi. Sul Casimiro, dle volte, quant am vet in dificultà cun an qual pac gros am da na man.
85.Antonella Par forsa, al ga da far l'aucà, al ga d'avec vergogna ad gninte.
(Il nonno si avvicina al carrettino, prende una bambola e la porge a Laurangela)
86.Orazio Ecu cara: cuma noa! La Barbi!
87.Ernestina Minim la gha na storia ad sinquant'ani.
88.Orazio Quasi tut quel ch'im dà l'è roba antica! Non sentite il profumo della storia?
89.Antonella No, mi senti sul na spusa ‘d mufa. Quant a ma spusi a voi tuta roba noa, tut ca brila: varda a voi na casa cui paviment asì lucit che cume uno al met an pé in l'entrada a sbrisia fin in camera da let!
90.Orazio Mi a gnarò mai in cà tua, mai!
91.Ernestina Parchè?
92.Orazio Oh bela, parchè se sbliscio, m’a spachi al femore!
93.Casimiro Mia preocupat, in ansi a ch la sa spusa! Chi vot ca ‘l la toga?
94.Ernestina Eh no, vè la ghha’nl limun, e umenti al vegn a catarla. L'è an spagnol... a pruposit Antunela: parlal l'italian?
95.Antonella Certo, benissim.Sul quand ‘l s’ifiama e ‘m parla d'amore a gh a scapa qual parulina in madrileno.
96.Nestore A al s’infiamma, al s’infiamma.A gh al dac mi sa’l s'infiama: quant al vegn ‘m movi mia dat chi!
97.Casimiro Gnanca cl’atar!
(Si sente bussare alla porta)
98.Antonella Forse iè lur. I ghea da purtam ‘n libar ad la biblioteca dal conte.
99.Ernestina Che bisogn a ghè d'andar in prestit da libar, ‘c n'è tanti in di scatulun!
(Zia Argolide si alza e rovista negli scatoloni)
100.Argolide Iè tuti ben catalugà! Cusa cercat, la Bibia, la Divina Cumedia? Oh varda gh è anca al Libro Cuore!
101.Antonella Chisà che bel! Tuti libar usà! Vec cume i me libar da scola, tuta roba riciclada!
102.Orazio Parchè, dle volte in di libar nov da geugrafia, l'Italia s'ela spustada? E i cunt i fet mia pu cui numar? Quel ca cunta l'è la testa!
103.Antonella Nono, atzè insuportabile!
(Si sente bussare di nuovo)
104.Antonella Dai, dai, dai ca gh hò da versar. Uatar andè da d là, par piaser...
105.Orazio Mi a vaghi in piasa a vedar sa cati al me amic maruchin, ma ricurdef : questa l'è la sera dal cuncert!
106.Antonella Nooo!
107.Ernestina Nuatar intant andema in camera da let.
(La mamma e le zie escono dall'altra parte della scena, mentre il nonno esce dalla porta principale)
108.Casimiro Nuatar invece restama chi a vardar che faciada al ga!
109.Antonella Ghignus!.....Avanti.
(Entrano i due fratelli: Estrelita e Françisco)
110.Estrelita e
Françisco Buoenas tarde.
111.Antonella Ciao, venite e scusate se c'è un po' di disordine.
(Casimiro e Nestore cominciano a girare intorno a Françiso e ad osservarlo. Lo toccano)
112.Casimiro Però, l'è bel imbuti!
113.Nestore At ghè ragiun.
114.Antonella Questi sono i miei due fratelli: Nestore e Casimiro.
115.Françisco (Batte i tacchi e si presenta) Piacere! Françisco Alonso Escobar!
(Si presenta anche Estrelita)
116.Estrelita E jo so la piccola Estrelita, surela del Francisco Alonso.
117.Casimiro Picola, ma già bona!
118.Nestore (Scandalizzato) Casimiro!
(Intanto Antonella si apparta con Françisco)
119.Nestore Signorina le piace l'Italia?
120.Estrelita Moltisimo e specialmente le persone. Tode le persone ma in particular i maschi: cussì galanti, ermossi!
121.Nestore Le piacciono i medici?
122.Estrelita Mucio, mucio: cussì seri!
123.Casimiro E gli avvocati?
124.Estrelita Mucio, mucio: cussì espiritosi!
(Françisco fa segno ad Estrelita di uscire coi ragazzi)
125.Estrelita Che cari ragazzi, perchè no me accompagnate a visitar el quartiere; jo amo l'aria aperta e pura ale sinco dela tarda!
126.Casimiro Veramente iè sa le set, ma l'è istes. Prego.
(Escono tutti e tre a braccetto. Rimasti soli Françisco si scatena)
127.Françisco Mi bonita, mi cherida: te amo, te adoro, te desidero luce de mi corason!
128.Antonella Françisco Alonso sei troppo focoso, mi spaventi.
129.Françisco Ciamame Françisco, bonita! Non me riese de tratenerme co tanta pasion! Dime de si.
130.Antonella Ma caro ci frequentiamo solo da dieci giorni, prima vorrei conoscerti meglio. Aspettiamo ancora un po'.
131.Françisco Che brami de tenerme en prova come un cabaio? Mi cherida tengo tropo fuego, me scalpito!
132.Antonella Fa ‘l bravo ca riva ‘n qualdun.
(Entra in nonno con l'amico marocchino)
133.Marocco Oggi duecentomilo lire!
134.Orazio Set ca gh ò idea ca ‘m daghi na pituraduna ‘d negar e pu vaghi anca mi a vendar i arloi e i acendini!
135.Antonella Nonno, c'è gente...
136.Orazio Oh, a gh nè n'altar!
137.Françisco Scusa Antonelita, ele esto l'ingeniero?
138.Orazio No, io sò el rigatiero!
139.Françisco (Battendo i tacchi) Me presiento: Françisco Alonso Escobar!
140.Orazio Ma cune, a sun pena rivà e subit al vol andar al bar? Ma as senta chi con al me amic Maroco. Al staga comut, volal quel da bear? Chi a manca gnint Na bira? No al varda ‘c dac n'ueta suta spirit ca ha mis via
L’Ernestina,Bunisima! Favolosa
(Antonella è sulle spine)
141.Antonella Dai nono, Françisco Alonso al gh ha presia...
142.Orazio (Nel frattempo ha preso l'uvetta e la sta versando nel bicchiere, ogni volta però lecca il cucchiaio) Ne vuole un po'signor Françisco?
143.Françisco No, no grazie.
144.Orazio Marcoco dai, cucan ti an puctina!
145.Marocco No, no grazie.
146.Orazio Nisun vol la me uva: ghi paura ch la sia trop forta?
147.Antonella No, l'è parchè at t seti a ciuciar al cucer, che schifo!
148.Orazio Quante fole, l'alcol al disinfeta tut!
(Entrano Estrelita e i due fratelli)
149.Estrelita Manifica passegiata, ragazzi. Graçias! Vamos Françisco dovemo passar en farmacia a cumperà le medesine par el sior conte.
150.Orazio Parchè, al siur conte el malà?
151.Françisco A noi dicono poco ma credo che stia mucho mucho mal, de un mal che non perduna.
152.Orazio Oh, dabon, cum am dispias.
153.Françisco Perchè, elo cunuse el sior conte?
154.Orazio Sal cunusi? Mi e al conte sem cume du fradei, varda: du fradei!
155.Antonella Questa l'è na nuità, l’ho mai savì.
156.Orazio Credam, me madar la ma disea sempar che mi e ‘l conte sem nat al stes d dì sul cun n'ura at diferensa, sa fosum nat dla stesa dona saresum gemei!
157.Marocco Tu sei grande parlatore, grande pensatore, grande figlio di Maometto.
158.Antonella S'è mai savì chi l'era tu padar, nono, vot vedar cl’era Maometto dabun!
159.Françisco Salutas a todos, a dumani mi cherida, all'usida dela scola. Vamos Estrelita?
160.Nestore (Avvicinandosi ad Estrelita) A domani all'uscita della scuola.
161.Estrelita Fremo, a domani mi fiero cabalier!
162.Orazio Am racumandi, salutem al conte! Disig: at saluta tu fradel Orazio, al rigatier, lu al capirà.
(Escono i due fratelli)
163.Antonella Che figura! Cusa t'è saltà in ment nono?
164.Orazio (Ignorando la nipote) Nestore, ti ca ‘t lauri a l'uspedal set quel dal sior conte? El dabun csìì malà?
165.Nestore Duvria mia dil par al segreto profesionale, ma l'è dre cal mor, puaret. L'è sta ricuverà pusè ‘d na volta, che persuna fine, ‘s vet ch l'è nobile. La vulì saver al me num e dopu al ma fat ‘n muc at dumande in sla me famiglia. Al vol ca sia mi a seguiral parchè al dis ca ch dac fiducia.
166.Orazio Cuma sa ‘t fosi ‘t famiglia: ‘n parent insuma.
167.Nestore Propria a csì nono.
168.Orazio M'an dispias anca sam saria mai credì, m'an dispias.
169.Marocco Tu grande animo sensibile e buono, ti saggio grande figlio di Maometto.
170.Antonella E dai cui cumpliment: al vurà mia scrucar na sena chilù?
171.Orazio No, l'è chi par al cuncert!
172.Antonella e
Casimiro Nooo, al cuncert nooo!
173.Marocco Cosa essere concerto?
174.Casimiro Na squadra da cretini chi sta li e i fa finta da sunar!
175.Marocco Cosa?
176.Nestore Vedal Marocco, al nono al vol ch'imparema apresar la musica clasica.
(Intanto rientrano in scena la mamma e le zie)
177.Casimiro Csì, dato che quant al metea su i dischi a s'indurmensaum tuti, ‘s al s’obliga far finta at sunar e csì as tegn dismisià.
178.Laurangela Ades a l'è tut ciar!
179.Marocco Tu grande dittatore, grande idee geniali, grande figlio...
180.Antonella (Interrompendo Marocco) Di santa donna!
181.Ernestina Par mi chilù al vol star chi a sena.
182.Argolide Gh ho idea anca mi.
183.Ernestina Ben dai ca tachema al disco csì almen ‘s cavema al penser!
184.Argolide Dai papà fam dirigiar a mi sta sera.
185.Orazio No, dirige il maestro.
186.Argolide (Pestando i piedi) Daiiii, cum a tzè carugna, lasam almen na volta.
187.Ernestina Ma dai papà, lasagal far puarina, la’s cuntenta tant da poc...
188.Orazio Set mata sun sicur cla ‘s faria stunar!
189.Argolide Ma qual stunar, sa sunema in play-back!
190.Orazio As sa mai!
(Si siedono in cerchio, viene acceso il disco e tutti cominciano a fingere di suonare e mentre il nonno dirige con impegno, si chiude il sipario sul primo atto)
Fine primo atto
II ATTO
(In scena ci sono: Orazio e Laurangela. Entra Argolide)
191.Argolide Papà, varda che pu tardi a gh ha da vegnar al me mes amic a parlat.
192.Orazio Ad garè mia da maridat?!
193.Argolide Ma valà, a l'è giuan, al pudria esar me fiol! Al vegn par insibirat n'afare, talsè l'è un ca trafica an po' in tut. Am racumandi tratal ben!
L’è quel ca m’ha prumes da lanciam.
194.Orazio Ah! Al pilota d'i aerei!
195.Argolide Ma no papà, l'è l'impresari!
196.Lauran. Ma che rubase!
197.Orazio Va ben, va ben. Vet mia in ufisi ogi?
198.Argolide No, am sun tolta ‘n mes giuran da festa e voi andar a spas!
199.Lauran. Ma che rubase!
200.Argolide Cusa ghet da bruntular, soga cun la bambola ch l'è mei!
(Esce Argolide ed entra Ernestina)
201.Ernestina A set chi Laurangela? At gh è da tor la medzina.
202.Lauran. No, no e no!
203.Ernestina Quant at fè csì ‘t masaria.
204.Orazio Ta ch sè mia far: ‘ch vol manera. Nè cara, prendi la medicina che è buona e fa bene.
205.Lauran. No, no e no. (Chiude forte le labbra)
206.Ernestina M'è gni n'idea: ‘ch vol l'esempio. Varda che fina, al papà ala bevi anca lu! (Ernestina ficca letteralmente un cucchiaio di medicina in bocca ad Orazio; dopo di che riesce finalmente a farla bere anche a Laurangela)
207.Orazio Che schifu, ma che roba èla?
208.Ernestina Ma....’m la data Nestore. Al dis che in certi casi al sveglia al sarvel: l'è
Da esar svilupina
209.Orazio Ma ! In cal caso chi, gh an vuria an bidun!
210.Lauran. Che rubase, che rubase!
211.Orazio Vaghi in al rustic, sa vegn l'amic da tu surela ciamam, la dis ca ‘l gah ha n'afare....An po' ad besi in pu i va mai mal! Vegnat cun mi, Laurangela?
(Laurangela annuisce ed esce insieme ad Orazio’
212.Ernestina Mha an qual mument bisognaria ca ‘m metes a drè a far an po' at pulisia, butar via an po' ad roba vecia. Certo che sa buti via tuta la roba ca ghè chi dentar a ch resta pu gninte!
(Bussano)
213.Ernestina Avanti.
(Entra il Marocchino)
214.Ernestina Sal cerca me padar l'è in dal rustic.
215.Marocco No, io cerca te, dolce Ernestina!
216.Ernestina Cusa vot Marocco na feta ad turta!
217.Marocco L'unico dolce che io volere sei lei Ernestina!
218.Ernestina Set mat? Con cla capara ca gh hò vì ‘t me marì, voi gnac sentat fiatar.
219.Marocco Ho sognato io e te insieme laggiù in Marocco, sotto le piante di cocco bruciate dal sol!
220.Ernestina Fin par carità, dal sul am da fastidi parfin al rifles!
221.Marocco Tu non sognare mai Ernestina?
222.Ernestina Mai!
223.Marocco Non ti piace sognare la felicità?
224.Ernestina No, ‘m fà trop paura al risveglio. Dai, dai Marocco smamma, e va a vendar la tu merce da n'altra banda!
225.Marocco Ernestina, io 3 cammelli in marocco: noleggio Ernestina!
226.Ernestina ....Però cal Maroco lì, s'al gh'es an qual altar camel in pù... quasi quasi...!
(Esce il Marocchino deluso ed entrano Estrelita e Casimiro. Ridono fra loro)
227.Estrelita Che bello!
228.Ernestina In du el Nestore?
229.Casimiro Al riva umenti, l'era ‘n po' in ritardo e al m'ha pregà da farac al piaser d'andac a tor a scola l'Estrelita.
230.Ernestina Va pian con chi piaser lì, ultimamente la murusa ‘t tu fradel, la sta pusè cun ti che cun lu!
231.Casimiro L'è mia culpa mia se lu ‘c tegn atzi tant al su lavoro in uspedal e al lasa cla povra creatura chi da parlè.
232.Ernestina Ti però a’ trascuri da studiar. Varda cle na smana ca ‘t ghè sempar al libar vert ala stesa pagina.
233.Casimiro C'è un tempo per tutto.
234.Ernestina L'è quela la me paura.
(Casimiro si avvicina ad Estrelita e sorridono. Entra Nestore)
235.Nestore Salve gente.
236.Ernestina Ciao caro, set a strac?
237.Nestore (Un po' seccato) Ma nooo! (E si avvicina ad Estrelita) Ciao mia cara.
238.Ernestina (Uscendo) Prima: mama chi, mama la. Cuma riva na sutana i t'ha ganc cunà!
239.Estrelita Oh Nestore, tengo un dolore ca (Accenna la spalla sinistra) che me rispunde cha. (E accenna al cuore)
240.Nestore Cara hai fatto bene a dirmelo, domani ti metto subito in nota per l'elettrocardiogramma.
241.Casimiro Caru al me dutur, questo l'è certo na diagnosi sbagliada: cal lì l'è un genar da dulur ca ‘s guarisi al scur!
242.Nestore At t sè semo. Mi gho al masim rispet par la me Estrelita, la tengo come un fiore.
243.Casimiro Brau, tegnla in fresca, ma varda che al su prufum spes al tira i muscun!
244.Nestore At ‘t s è propria tut semo!
245.Casimiro Sarò an semo, però mia an dur!
(Entrano Antonella e Françisco)
246.Françisco Oh come bramaria de rapirte e portarte con migo in i Spagna: Antonelita! Ti gh ha i colori caldi de madrid
247.Antonella Anch'io amerei fuggire da questa mediocrità, ma ci vuole pazienza, Françisco mio!
(Entra zia Argolide)
248.Argolide Oh bravo Françisco che sei qui. Ti cat vegni dla Spagna l'è mia ca t'am pudresi dar lesion da flamenco? Passo doppio, quel?!
249.Antonella Ma sia cusa disat, Françisco l'è mia un balerin!
250.Françisco Qualcosa però me n'intiendo, le savarò dir qualcosa sia Argolide.
251.Argolide Am ciama sia: che carin, che carin!
(Entra Orazio con Laurangela)
252.Lauran. Che rubase, che rubase!
253.Antonella Oh vè, as vet che ogi ghè le rubase ca gira!
254.Orazio Elura putei, ghì notisie dal conte?
255.Nestore Oggi al s'è fat dimetar, l'ha vulì andar a casa parchè al dis cal gh ha da sistemar certe robe, prima dla dipartita.
256.Orazio A cal punto chi sema?
257.Nestore Purtrop si.
258.Estrelita Vamos Françisco se è turnà a ca’ el sior conte, dovem eser ustè pure noi.
259.Françisco Certo Estrelita, vamos! (Poi rivolto ad Antonella) Mi cherida, parto co tu belesa in tel cor, bonita a presto.
260.Antonella Spero sia prestissimo.
261.Françisco Conterò i minuti e ti penserò co tanta pasion.
(Si sente bussare)
262.Orazio Avanti
(Entra un signore vestito da autista che s'incontra sulla porta con Françisco ed Estrelita che stanno uscendo)
263.Estrelita Che fai qui zio?
264.Argolide Zio?
265.Françisco Si, permettete che vi presenti mi zio: Giulio Feltri, magiordomo e autista de casa Cuffia! Zio ista è la familia de mi ragasa.
266.Giulio (Facendo un leggero inchino) Onorato. Ma che luogo strano.
267.Orazio Questo è un luogo di pace e di lavoro.
268.Casimiro Ma si: sema in an cunvet ades!
269.Giulio Il motivo della mia presenza qui è dovuto al fatto che devo consegnare un messaggio al signor Orazio da parte del conte.
270.Orazio Sun mi.
271.Giulio Ecco. (Consegna una lettera al nonno che la tiene per un angolo con due dita) Devo attendere una risposta?
272.Orazio No, a ghè mia risposta. Grasie.
273.Giulio Allora vi saluto. Venite a casa con me voi due?
274.Estrelita Mui bien, vamos zio?
(Escono insieme accompagnati sull uscio dai due innamorati)
275.Ernestina (Alludendo alla lettera) Varda papà cla scota mia.
(Tutti si appressano al nonno con curiosità)
276.Antonella Capisi mia cusa al gabia da dirat al siur conte, dai dai, versi.
277.Orazio Questa l'è na roba ca riguarda sul mi e la versi quant a voi mi
278.Argolide Ma set mia curius?
279.Orazio No!
280.Lauarn. Che rubase!
(Si sente bussare; entra un tipo strano vestito da mafioso)
281.Argolide Ecu al me amic: Carmelo Baddalamente.
282.Orazio A regula dal num al duvria esar altoatesino!
283.Carmelo No... siculo sugno! Che... ha qualcosa contro i meridionali, ah?
284.Orazio Fin par carità! Al me miglior amic a l'è an maruchin! Lu el al mes amic dla Argolide?
285.Carmelo Sì, sugno Cammelo!
(Il nonno studia la sua statura con lo sguardo)
286.Orazio An mes amic... avria mai dit! Lu al gavria n'afare par mi?
287.Carmelo Cettamente! Ma vorrei pallalle da sulo. Se tratta de un affare delecato: robba da uomeni!
288.Orazio Par via da quel a ghè mia prublema: i gha tuti d'andar via.
(Escono tutti. Argolide s'attarda un po')
289.Argolide Papà am racumandi: tratal ben!
(Il nonno fa un cenno affermativo con il capo, ha ancora in mano la lettera del conte, l'appoggia sul tavolo e sospira. Poi tira fuori l'uvetta)
290.Orazio Volal an po' d'uveta o quel d'atar?
291.Carmelo Magari due dita di Massala. Come le avrà detto Argolide io avrei della merce da collocare.
(Orazio guarda in uno scatolone)
292.Orazio Aspeta ca vardi in al bar sa cati al Marsala... A glò!
(Mentre il nonno vuota il Marsala, Carmelo va a controllare le due porte d'accesso alla cucina, poi torna al tavolo e s'appresta a bere... torna di nuovo a controllare le uscite seguito nei sui spostamenti da Orazio)
293.Carmelo Sa... la prudenza non è mai troppa!
294.Orazio Ma che merce tratal, sarà mia or!
295.Carmelo No, se cratta de sale, sale raffinatissimo che fa saporita la vita: neve,
neve pregiatissima quella iè!
296.Orazio Dla nef? Al varda, ani fa a ghea an me amic cal vendea al gias, ades i gh ha tuti al frigorifero... e se uno ac pias la nef, al cuca al mesu e al va in muntagna.
297.Carmelo Spiritoso se non interessa la merce , tengo pure erba che rende più
gustosa la vita: ebba, ebba quella iè!
298.Orazio Ma anca l'erba, dai, a ghè pu nisun ca tegn i curgnoi.
299.Carmelo Che... fa lo gnorri? Palliamoci chiaro: si tratta de droghe!
300.Orazio Cosa, cosa? Lu l'è mat! An cumerciante seriu cume mi fac na pruposta dal genar? Nestore, Casimiro, gni chi!
(Rientrano tutti e circondano Carmelo)
301.Orazio Induinè cusa al ghea da vendam chilù.
302.Nestore Em sentì tut.
303.Argolide Am dispias papà, am dispias al savea mia ch l'era an farabut dal genar !
304.Carmelo Ma cosa avete capito: qui fraintendimento ci fu!
305.Nestore Ma qual fraintendimento e fraintendimento, tal dac mi al fraintendimento:
in sla testa però!
306.Carmelo Lasciateme o vene pentirete, ah!
307.Casimiro Osat minaciar? Va che chi tat tachi mal!
308.Orazio Fora! Al varda ca sun armà. Ernestina vam a tor al canunsin dal Cadore: quel dal quindas e disdot ca ‘l distrugi.
309.Ernestina Papà! Al cati mia, ma rivi cul rasc!!!
310.Lauran. Ma che rubase!
311.Carmelo (Fuggendo precipitosamente) Qui a schifio finisce, ah!
312.Argolide Man dispias papà, mai avria imaginà: al parea na persona tant seria.
313.Nestore Varda nonu, l’ha lasà chi la su valis…
314.Antonella Dai, dai ca vardema cusa gh’è dentar!
315.Orazio Ah, ma no, ma no, la putema subit ala pulisia: vures mia ch’im revuches la licensa…
316.Nestore Prima la diagnosi e pu’ la cura: ades la versema e dopu la purtema ala pulisia.
(Aprono la valigetta con circospezione per scoprire…)
Ernestina Varda nonu, al ghea ragiun al siur Carmelo, puaret al ghea sul dal sal fin e del spesie da vendar!
Laurangela Ades a l’è tut ciar!
Argolide E ades chi è ca ‘m lancia…?
317.Orazio (Lasciando si cadere sulla sedia) Trope emusion incò.
(Antonella gli porge la lettera del conte e lui la apre con movimenti lenti e misurati)
318.Antonella E lura?
319.Casimiro Cusa disal?
(Orazio allunga la lettera ad Antonella)
320.Antonella (Dopo aver letto la lettera) Chi at prega d'andar da lu, parchè c vet mia?
321.Orazio Cal gran signore li, al vol da mi al pasaport par andar in Paradis! Si parchè quant at ve da dlà i titoli e i besi ti tosi mia su, at rivi nut cume quand a t sè partì, in pu at ghe la tu picola storia scrita ados e in base a quela San Piero al ta smista: in Paradis i pochi, an qualdun in Purgatori e tuti chi’atar a l'Inferan!
322.Antonella Nono, t'ho mai sentì parlar csì, ma ancur capisi mia: al conte...
323.Ernestina Al conte l'è su fradel, da parte da padar.
324.Antonella Oh ma no, ma, mamma santa.
325.Lauran. Ades a l'è tut ciar: a sun tuntessa!
326.Casimiro Cosa? Che storia ela questa?
327.Orazio A vaghi fora, gh ho mia voia at parlar, lasem star.
(Esce seguito da Laurangela)
328.Casimiro Mamma, sia?
329.Nestore A vuria saver qualcosa anca mi, su mia parchè nuatar giuan gh ema da saver sempar le robe par ultim!
330.Argolide Anca nuantar l'ema savì par caso dna vicina da casa, al nono an n'ha mai vulì parlar, l'ha patì trop par via ‘t su madar.
331.Antonella Dai, cuntès tut.
332.Argolide L'è cume na fola. Nostra nona l'era cameriera in casa Cuffia, l'era bellissima e giuvna, poc pu dna pudleta, al conte al s'è invaghì da le, al’hacircuida e ilusa e le l'ha pers la testa. Purtrop però al conte l'era anca fidansà cun na nobildonna, na duchessa da Parma u da Ferrara, na certa Isabella...
333.Ernestina Ben, par farla curta iè restade in stato tute do!
334.Casimiro Che energie dé, cal ghea al siur conte!
335.Argolide Pudì ben imaginar chi l'ha scelt al conte. La vecia cuntesa pu, quand l'ha savì quel ch'era suces l'ha sbatì fora da casa la nona, ch la s'è truada in mesa ala strada da par lé e cun an putin in arivo.
336.Antonella Puarina, e al conte?
337.Ernestina E al conte al s'è tegnì l'Isabela, anca sl'era bruta cume la fam! Ma al gh ha mia avì fortuna parchè la Bela l'era sempar malada e l'ha ga dat an fiol malaticcio cume le. Al ga mai avì fioi e csì al bel conte l'ha pers la rasa!
338.Argolide Al giuran clè nat al fiol a dla cuntesa, lè nat anca al nonu, i gha sul ‘n ora ad diferensa: la prima servida e riverida: brodo ad rane, turta margherita ,sabaiun. La nona puarina pulenta freda ins l'as, solitudine e miseria Però quant al conte l'è gni a cercarla, pu ad na volta, la gh ha sbatì la porta in facia.
339.Nestore L'ah aft ben.
340.Ernestina Sì però le cl'era na cameriera dipluamda a Parigi, la s è riduta a far la bugandera par mantegnar al su putin.
341.Antonella Par tant ca faga a riesi mia a immaginam al nonu da piculin, chisà s'al ghea an po' ad bafi anca alura!
342.Ernestina Sat s’è sioca
Nestore A ‘v rendì cunt che dan giuran a l'altro pudresum dventar conti e contesse?
343.Ernestina Sogna, sogna...
344.Antonella Perchè no, custa tant poc. Faria crepar d'invidia tute le me amighe cagune dal liceo.
345.Argolide Leveval a dla testa, al nonu l'acetarà mai gninte dla famiglia da su padar.
(Entra il nonno)
346.Orazio As sena mia stasera?
347.Ernestina Nisun gha fam.
348.Orazio Mi sì, u mai saltà an past in vita mia e a voi mia cuminciar ades.
(Si sente bussare, entra Françisco)
349.Françisco Senor Orazio, senor Orazio, el conte vuole conferir con ela. L'è fora su l'auto el m’ha espedido a pregarla; è gravissimo: stà per tornar en ospeda
350.Orazio Am prega?
351.Françisco Sì, lo prega.
352.Orazio Ascultarò quel ca ‘l gh ha da dim... però...
(Esce seguito da Nestore e da Laurangela)
353.Françiso Che emosion, mi cherida, el senor conte l'ha reunido toda la servitù e l'ha anuncià che to nono Orasio l'è su fratelo e ch'è l'erede de toda la so fortuna.
354.Antonella Che emusiun, andema a vedar a la finestra!
(Tutti corrono alla finestra)
355.Argolide Varda cume al nonu al gesticola e cume al conte l'arversa i oc, Nestore ‘ch palpa al puls... am par da vedar an film mut.
356.Casimiro Che pecà, as sent gninte!
357.Ernestina I parla pian.
358.Argolide Varda: a par chi crida... ades al siur conte al piansi, puaret!
359.Antonella Finalmente al nonu al cedi, al la brasa, varda, al siga anca lu.
360.Argolide Ma cusa fala la Laurangela? Oh, lac regala la su bambola preferida al conte e lu a h fa na caresa. Ades la machina la riparti.
361.Ernestina A ch và anca al me Nestore con lu.
(Entrano il nonno e Laurangela)
362.Orazio Par mi lilù al fa mia ura a rivar a l'uspedal!
363.Argolide Cuma stet papà?
364.Orazio Mia tant ben, pensar ch ho spetà tuta la vita par averac la me rivincita epura a gu mia vì nisuna sudisfasiun: ansi, am senti cume na bocia voda.
365.Argolide Sia cume sia, al sangue l'è mia acqua e ti, a tsè dre perdar tu fradel.
366.Ernestina Però, cal conte lì al gh ha na facia ca’ par na cavrina: con cla barbina bianca...
367.Orazio Al ma dit cla sa predispost in modu che mi erediti al su titolo e tuti i mobili e gli imobili.
368.Lauran. Papà, anca lu sal mori al resta immobile... disat ca ereditema anca lu?
369.Ernestina Che rubase!
370.Antonella Questo al la dis sempar la sia Laurangela.
371.Ernestina Stavolta però al dighi mi.
372.Argolide Cus et decis, papà?
373.Orazio A voi gninte da nisun e pu sun trop orguglius dal num da me madar par cambiaral.
374.Casimiro Nonu, bisogna perdunar... l'uomo l'è sempar divis tra al ben e al mal.
375.Orazio Sì: tra al ben cas vol a lu e al mal cac vol a chiatar.
376.Antonella Ma nonu dai, ‘t ghè mia testa: ‘t vegn ufert un'ucasiun cumpagna e ti t la lasi andar aticsì sensa dmandar al nostar parer.
377.Orazio Questa l'è la me vita e questa l'è la me eredità: sul mi a gh ho al diritu da cetarla u no. Ch'is tegna i su besi e la su roba: liberu sun nat e libero a voi restar.
378.Antonella E alla nostra felicità ac pensat mia?
379.Orazio La felicità l’è na vocasion ,se uno gh l’ha basta poc par esar cuntent, se uno a gh ‘d cercarla fora da sè stes, a volte la dventa na ricerca impossibile.
380.Antonella Ma nonu!
(Il nonno esce seguito da tutti. Rimangono Antonella e Françisco)
381.Françisco Jo cupriendo tu nono, Antonelita, anco a mi me gustano le ce semplici: el canto degli uselin, i fiori del parco, el contato cun la tera, la pase.
382.Antonella Bravo, alura, s'iè cheste le tu ambisiun: amante dla pace al contatto con la tera... t'andrè a far al custode dal cimiteri!
383.Françisco Je ambiso solo ti, Antonelita, e l'amur!
384.Antonella Mi invece a voi qualcosa di pù: na vita brilante, machine, vestì nof, tant par cambiar. An posi pu da cla miseria chi.
385.Françisco E del me amur?
386.Antonella Fal frutar e pu an parlarema!
387.Françisco Oh, Antunelita!
388.Antonella Valà, valà e mia vegnar a dman! At mandi a ciamar mi quant ‘t vurò vedar... e sa ‘ vurò vedar!
389.Françisco No capiso, purchè Antonelita?
390.Antonella Parchè da filosofi fatalisti e buletari a ch n'ho bastansa da uno: me nono!
391.Farnçisco Tu no ha capito nada de mi. Tu es una bambina picula e caprisiosa. Famme en fischio quando ti si cresuda: adios!
392.Antonella Adios, adios!
(Esce Françisco)
393.Antonella Tal dac mi l'adios. (Tira fuori una valigia e comincia a riempirla brontolando) Ma va lilù,ch pias la tera e i fiur, me nono ac pias i stras e chiatar iè tuti imbambì: mi l'è propria la volta ca tai.
(Entra Laurangela)
394.Lauran. Tusa fet cun tuta la valis?
395.Antonella Faghi al bagno!
396.Lauran. Ho capì, ‘t vo scapar da casa, sun mia indrè mi. In du el al sugaman?
‘T vo scapar da casa!
397.Antonella Tasi!
398.Lauran. 'Antonella la vol scapar! L'Antonella la scapa: aiuto, aiuto!
(Entrano tutti i famigliari)
399.Argolide Cusa fet Antonela, in du vot andar?
400.Antonella Sun magiorene, faghi quel ca voi: chi ga stac pu!
401.Ernestina Ma tesor, set mata, cusa at manca?
402.Antonella Vardat inturan, set ceca? Fin ades ho supurtà cla situasiun chi: gh era mia ‘t mei, ma ades ch'è rivà la fortuna e tuti uatar a’ vultè le spale, la roba l'am va mia pu! Sun stufa da vivar da sogni.
403.Argolide Mi at capisi, anca mi ‘m piasaria cambiar, anca mi ho sempar vivì da sogni: vulea far l'attrice, la pianista, la balerina, la cantante, sun riesida fin a imaginar d'esar bela! Certo che quand a ma speci a resti pran mal...! Ades però sa pudes esar cuntessa...
404.Ernestina Anca mi a ‘m piasaria esar servida riverida ,
In fondo mi gh ho l'animo contemplativo.
405.Casimiro Questa l'è na decisiun che sul al nono al pol tor.
406.Orazio Mi ea sempar giurà ch'avria mai acetà qualcosa dla famiglia da me padar, ho sempar vivì onestamente in piena libertà sensa bisogn da nisun. Questa'è la me nubiltà, mia quela blasonada chi ta sbat in sla schena pena nat ma quela cunquistada giuran par giuran e cat fa andar a testa
Alta
Argolide Ti, ti sempar ti.Tuìi al pianeta e nuantar i tu sateliti .ma chi è ca t’ha aiutà
fin ades a mantegnar la famigliola ,foi e cagnoi ? Mi, l’Argolide .
Ho rinucià a tut par i me neù, e lur iè come fioi par mi ; e se anca mi
par lur sun sul na mesa madar ,mi voi mia pardai e se l’Antonela la va via
mi vaghi via con le!
407.Ernestina Ma set papà però ca ‘t sè ‘n bel pivrin, ca par mia!
408.Orazio La povra me madar la dzea sempar clè mei a’ granin ad pear che an marun d'asan! Però ades basta, voi esar democratic, andema a vutasiun: chi è d'acordi cun l'Antonela alsa la man.
(Tutti alzano la mano, e per ultima, timidamente, anche Laurangela)
409.Orazio Anca ti Laurangela?
410.Lauran. Anca mi am piasares esar principessina.
(Entra Nestore)
411.Nestore Il signor conte ha lasciato la sua casa per quella del cielo.
412.Antonella E nualtar, con tut al rispet par al sior conte, lasema la nostra casa par andar in dla sua!
Fine Secondo atto
III ATTO
(La scena cambia: lussuosa di mura dei conti Cuffia, Argolide sta ballando il flamenco con Françisco)
413.Argolide Basta csì par ogi, Françisco; ecu i besi par la lesiun da bal.
414.Françisco Muchas grasias senora.
415.Argolide E cume vale le robe cun l'Antonella, i gn'ancur fat la pace?
416.Françisco No, ela la tien le distanse.
417.Argolide Ma no... l'e sul imbarasada, la speta ca sia ti a ciapar l'inisiativa... ah,
ecola ch la riva
(Entra Antonella, Françisco si appresta ad uscire)
418.Antonella Non si saluta?
(Françisco si mette sull'attenti e batte i tacchi)
419.Françisco Buenas dias senorita!
(Esce)
420.Antonella Che sfacià!
421.Argolide Set sicura d'esar mia ti ‘n po' carugnina?
422.Antonella L'è lu ca ‘m pol mia vedar.
423.Argolide L'è ti cat a tsè cumpurtada mal... fa al prim pas, sa ‘t vo esar felce.
424.Antonella Mi? Gnanca sa ‘l crepa: ac n'ho mi di curtegiatori...
425.Argolide Ben, ciau, vaghi... in du ela tu madar?
426.Antonella A gho idea cla sia ancura a let.
427.Argolide Già, le l'è cuntemplativa... as ved c h ‘l è dre cuntemplar al plafun
428.dla camera dalet
(Escono entrambe. Entra il nonno in vestaglia di seta col sigaro in bocca)
429.Orazio I dis ca ‘s pol resistar cun na vita at. Ades a suni par al cafè.Speri
430. ca rivamia la governante la gh ha na facia ca ‘m fà paura: ma l'è bianca, l
la par ‘n sonbi
(Suona il campanello ed entra il maggiordomo)
431.Giulio Il signore ha suonato?
432.Orazio No, l'è sta al campanel.
433.Giulio Desidera?
434.Orazio Mi vuria an cafè, ma gh ho paura ca riva la governante, mi cla lì l’am fa na
sudisun… e pu vuria scambiar do parole cun n’antar esar umano, me neuda la vol pu ca riceva i me vech amic: gnaca al Maruchin!
435.Giulio Se vuole può conferire con me.
436.Orazio Gradiria an linguagio pusè casalin: lu parlal mia al dialet mantuan?
437.Giulio Certuo mi sun nat a Citadela, l'è me muier ch l'è n'uriunda spagnola!
Se ciama: Carmensita!
438.Orazio Ah... su muier l'è la coga, cla bela spusina ca fa piaser a vedla. Pudresla mia purtaral le al cafè?
439.Giulio Certu, ades ga spieghi al funsionament dal campanel. (Giulio prende in mano il campanello) Un suono e arivi mi, due suoni (e suona due volte) ariva me muier: la coga.
(Infatti in quel monento entra la cuoca: Carmensita)
440.Carmensita El senor desideras controlar el menù?
441.Orazio Cosa ghè da bun in cò?
442.Carmensita Potage di cetrioli, patè de fois gras, macedonia dessert cubana.
443.Orazio Ma ualtar in cusina cusa magnè incò?
444.Giulio Nuantar magnema: sanfet at maial, insalata cui sigulot e budin!
438 Orazio Ben , fem na roba , canbiema: la sbrudacia ai cetrioli e tute chiatre bune
robe le magnè uatar. Mi ìm contentaria dal vostar menù
Carmen. Muì bien segnor. Desidera altros?
445.Orazio Si, an cafe. An vot uno anca ti, amico?
446.Giulio Si garzie.
447.Orazio Due caffè allora.
448.Carmen. Bonito.
(Esce Carmensita e Giulio riprende in mano il campanello per continuare la lezione ad Orazio)
449.Giulio Riprendiamo: con tre suoni arriva la governante piemontese di origine tedesca.
(Entra Ildegard, la governante di soppiatto e con voce cavernosa...)
450.Ildegard Desidera?
451.Orazio (Spaventato) Che squai!
452.Ildegard Il signore, desidera?
453.Orazio Gninte: sera dre pruvar al campanel. El vera che le l'è d'origini tedesche?
454.Ildegard Ia!
455.Orazio L'è mia che par caso la gh ha an qual parente in Transilvania? (Poi rivolto al maggiordomo) Sem sicur che in cla casa chi a ‘c sia mia i vampiri?
456.Ildegard Il tempo è prezioso, se non c'è altro io mi ritirerei.
457.Orazio Comodi, comodi!
(Esce la governante)
458.Giulio Cusa volal ca ‘g diga... mi cla tedescuna lì lam pias! Ma mi veramente gh ho cal difet chi: le done lem pias tute!
459.Orazio E su muier cusa disla?
460.Giulio Oh, le l'ignora! Ma poi è così dolce e sensibile... gh è anca che mi la faghi filar: sun mi ca porti le braghe!
461.Orazio E la tedesca-piemuntese Cuma ‘s ciamla ca ‘m ricordi mai?
462.Giulio Ildegard... ma l'è pran bela pastusa!
(Intanto sulla porta è giunta la moglie del maggiordomo con il caffè)
463.Carmen Ela se fa ciamare Ildegard ma io ho mirà e su carta d'identità, el su reale nom es: Sepolcra!
(Orazio s'attacca al braccio del maggiordomo)
464.Orazio L'ho dit mi, l'ho dit ca gh’era quel ca ‘m quadrava mia!
465.Carmensita Se no servas atro, avaria de travaiar en cusina.
(Giulio le slaccia il grembiule)
466.Giulio Tesorina!
467.Carmensita Animal traditor!
(Per tutta risposta la moglie gli molla un sonoro ceffone)
468.Giulio Gelosona!
(Carmensita esce)
469.Orazio Delicata, sensibile!
(Si siedono e bevono il caffè)
470.Giulio Quanto zucchero?
471.Orazio Tri cucerin, mi al m’è sempar piasì amar! ... Tornando a noi: mi an posi pu da me neuda, la s'è misa in dla testa ca gho da far al conte; la m'ha isulà da tute le cose cam pias... am par da esar in presun!
472.Giulio Mi gharia n'idea par rimediar.
473.Orazio (Interessatissimo) Am diga.
474.Giulio Bhè, lu l'è ansian, e uno, quant a l'è avanti con l'età ac pol vegnac ‘n qual disturp.
475.Orazio Elura quel cusa gh i n’entra?
476.Giulio Ben, mi sa fos in lu faria finta da esar malà; frasi cume: "Uh, gh ho mal al cor ‘m gira la testa, gh ho le gambe ca trema...!" Al vedrà cume tuti i’ s preocoparà e i farà a gara par cuntentaral.
477.Orazio L'ultimo desiderio dal cundanà, insuma!
478.Giulio Esatto!
479.Orazio Bravo, geniale! Ma sal c'avria mai dit, al gha an po' la facia da stupid, ma a vardarl ben al gha du ucin dafurbetto!
480.Giulio Troppo buono, signor conte!
481.Orazio Quel ch'è vera è vera!
(Entrano Ernestina e Laurangela, quest'ultima tutta pizzi e trine)
482.Lauran. E lura, Ernestina, son elegante?
483.Ernestina Ta stè benisim, at pari na damina dal checu du!
(Il maggiordomo si accomiata)
484.Orazio Ciao amico.
485.Ernestina Mi su mia parchè ta gh dè tuta cla cunfidensa chi a la servitù... sat ved l’Antunela ta ‘t giusti!
(Entrano Antonella ed Estrelita, quest'ultima con un vassoio di the)
486.Antonella Cusa gh è da lamentas? Vestaglia di seta, sigaro Havana!
487.Orazio Ca tegni in buca smorsà parchè ‘m fà vegnar la tus e ‘m tuca fumar le me nasiunali da nascost cme sa fos na vergogna.
488.Ernestina Ma le nasiunali iè mia "in", papà, al decoro!
489.Orazio Cun la scusa dal decoro ‘m fè morar da malincunia... Ah, al me caretin! Aca diaul, che mal al cor ca me gni su, stac gnint ben, am gira la testa...
(Si avvia veso la porta seguito da Laurangela)
490.Lauran. In du ‘t girla la testa, papà?
491.Orazio Oh bela, ma inturn al col!
(Escono insieme)
492.Antonella Cusa gal al nono, stal mia ben? Al dis ca ‘c gira la testa.
493.Ernestina Mi l'è la prima ch'ho sentì, gh al dirò a Nestore.
494.Estrelita El Nestore e l’è mucio che no lo encontro, par ch el me vogia sfugir.
495.Ernestina Ma no cusa disat, l'è ch lè tant impegnà in uspedal.
(Entra Casimiro)
496.Casimiro Mi sun sempar libero sa t'am vo!
497.Ernestina Sta mia fal cuiun, ti l'è mei ca ta studi.
(Esce Ernestina)
498.Estrelita Je me sta a chi, nessesito de un chiarimiento: Antunela te do una letera par el Nestore. Vogio aver un apuntamiento.
499.Casimiro Damla a mi cal vedi prima. (Prende al volo la lettera)
500.Estrelita Me racumando!
501.Casimiro Sta tranquila.
(Esce Estrelita e Casimiro apre subito la lettera)
502.Antonella Ma cusa fet, set mat?
503.Casimiro Tasi... "mio caro ti aspetto dietro al gazebo alle 9 per una chiarificazione. Tua Estrelita. P.S.: Te amo".
504.Antonella Cretino, dam cla letera lì.
(Si mettono a correre per la camera e nel frattempo entra Françisco con una rosa e la mette di nascosto sul vassoio del te. Casimiro riesce a fuggire con la lettera e Antonella vede la rosa)
505.Antonella Françisco...
506.Françisco Comandi senorita!
507.Antonella (Annusando la rosa) Grazie della rosa.
508.Françisco Quale rosas?
509.Antonella Oh bella, ma questa!
510.Françisco Es la primiera volta che la miro!
511.Antonella Alura in cla casa chi ghè i fantasmi cuma dis me nono!
(Françisco sta per uscire)
512.Antonella Franç...
513.Françisco Antonela me ha ciamado?
514.Antonella No guarda ti sei sbagliato.
(Françisco sta per uscire ma si ferma sulla porta)
515.Françisco Anton...
516.Antonella Si Françisco?
517.Françisco No ho deto nada.
518.Antonella M'era parì.
519.Françisco Sarà estado el viento.
(Esce Françisco. Antonella prende la rosa, la bacia e la mette in un suo libro di scuola)
520.Antonella Na volta o l'altra bisognarà pur ca ‘l ceda, senò, senò... senò cedarò mi, ‘m manca trop.
(Entra la zia Argolide)
521.Argolide Ciao, gh è nisun, vuria anunciar a tuti la me decisun.
522.Antonella Quale decisun?
523.Argolide Voi andar in dle suore!
524.Antonella Questa l'è bela, e cum'ela?
525.Argolide Ho let i documenti da famiglia e in al nostar albero gini, gene ginecologico, sì insuma quel li, hu vist ca gh è diverse eclesiastiche.
526.Antonella ‘Ch mancaa sul la suora!
(Entra la governante)
527.Ildegard Venite presto il signor conte ha avuto un malore.
528.Antonella Nono, nono...
(Escono e rientrano tutti col nonno sorretto da Giulio)
529.Antonella Ades telefoni subit a l'uspedal!
530.Ildegard Per me è grave.
531.Orazio No, no m'è pasà tut ades a stac ben.
(Entra Nestore ed esce Ildegard)
532.Nestore Cusa sucedi?
533.Ernestina Al nono al s'è sentì mal.
(Nestore si avvicina al nonno con fare premuroso e gli prende il polso)
534.Nestore Il polso è buono.
535.Orazio (Con voce flebile) Vuria parlar con al me dutur a quatr'oc. Via tuti, men che al magiordomo ch l’è mio personale!
(Escono tutti meno: Orazio, Nestore e Giulio)
536.Orazio Mia credar ca gabia da detar le me ultime volontà, ho inscenà cla cumedia chi par punir l'Antonela, ch l’am obliga a vivar cme la vol le.
537.Nestore E ‘t par bel agir atzì?
538.Orazio L'è sul par legitima difesa: faghi al malà prima da malam dabun. E ti t'am tegni ters senò mi ‘t diseredi!
539.Giulio Lo accontenti poveretto è così stressato.
540.Orazio Si sun propria strisciato cume i vestì di carcerati in questa prigione dorata.
541.Nestore Va ben, ‘t tegnarò un po' ters, ma sensa esagerar. Gni, pudì vegnar tuti, ades l'ho sa visità.
(Rientrano tutti)
542.Argolide Che esperiensa, che esperiensa... a sera li in camera da let è m’è gni cune un’invisione: al conte! Argolide, Argolide guarda nel comodino...!
543.Ernestina Elura?
544.Argolide Elura varda cusa gh’era (estrae un “pappagallo” colorato): pappagallo stile “liberty”.... talsè papà, l’è un divano del 700!
545.Ernestina Elura Nestore l’è visità?
546.Nestore Gninte da grave l'è sul stress, ch vol tranquillità, cibo buono...
547.Orazio An qual bicerot da lambrusc, na qual Nasionale da fumar, an qual cuntentin insuma, senò am vegn un dulur chi (segna il cuore), si propria chi.
548.Antonella (Rivolgendosi a Nestore) El vera?
549.Nestore Quasi, insuma diria da si, talsè l'età, cambiar vita tut in dal culp... lasemal tranquil.
550.Antonella No mi al lasi mia chi at parlù. Andè, andè fora uatar, mi staghi chi.
551.Argolide Antonela, sat vedi cal pirla l’ucin: ciama...!
(Escono tutti e rimane solo Antonella. Orazio finge di addormentarsi)
552.Antonella Nono scusa hu sbaglià. Ades le robe le sarà diversa.
(Entra Françisco)
553.Françisco M'han dito che el sior Orasio al gh ha vu en malor.
(Antonella si alza di scatto e si abbracciano)
554.Antonella Oh, Françisco, caro che squai u ciapà. Se al nonu al gh es da morar par culpa mia mal perdunaria mai.
555.Françisco Ma che abla mi cherida?
556.Antonella Vedat, lu l'era cuntent cui su stras, ades ch ho vulì la richesa al s'è malà.
557.Françisco Ma tesorita, l'ha fatto in fin de ben.
558.Antonella Forse... ma varda com l'è andada a fnir: na me sia la vol dventar suora, me madar l'è a let tut al dì, Casimiro l'ha pers la voia da studiar, Nestore al trascura la murusa e mi ho riscià da perdar al me unico amore.
559.Françisco Chisto mai, vida de mi vida!
560.Antonella Uh, varda al nono cum l'è immobile... al sarà mia mort?
(Il nonno si muove stirandosi un po')
561.Orazio Che ur è?
562.Antonella Oh, meno male. Vot an po' d'acqua, nono?
563.Orazio Esagerema mia, staghi ben. Andè fora in giardin a tubar, che mi ‘m riposi.
564.Antonella Sì, vaghi nono, a gh ho anca da far na roba.
(Si china a baciare il nonno, poi escono lei e Françisco. Il nonno sta per alzarsi, quando entrano Estrelita e Casimiro, allora finge di dormire)
565.Estrelita Hai dato il mi messaggio a Nestore?
(Casimiro si mette una mano sul cuore)
566.Casimiro Giuro!
567.Estrelita Sono le 9 passate, allora vado.
568.Casimiro Vai, vai.
(Estrelita esce, Casimiro toglie la busta dalla tasca e la strappa, poi va alla finestra)
569.Casimiro L'è na bela not scura, meno male cah ha gh è mia la luna. Sperema ben!
(Casimiro esce frettolosamente)
(Il nonno si alza e va a suonare il campanello. Entra il maggiordomo)
570.Giulio E' andato tutto bene signore?
571.Orazio At t s’è an genio, fora le nasiunali.
(Il nonno ne prende una, il maggiordomo l'accende e quello comincia a fumarla avidamente)
572.Orazio Che rosolio. Ossigeno quota 2000!
573.Giulio Am sun permes da far preparar du cafè.
574.Orazio Bene!
575.Giulio Curet!
576.Orazio Perfet!
(Entra la cuoca con due caffè)
577.Giulio Brava, tortorella.
578.Orazio Grazie.
579.Carmensita Quanto zuchero senor?
580.Orazio Tre cucerin: mi al m’è sempar piasì amar.
581.Carmensita (Rivolta al marito) Ustè ha visto Estrelita? E' già un po' che no es ne la su stansa. Chisà in du l'ès de st'ura!
582.Orazio (Fra se e se) Mi g'avria na mesa idea...
583.Giulio Quante fole: l'as perd mia, l'è sa bela disgnalada!
584.Carmensita Es encora una nigna...
585.Giulio L'è na putina? At ricordat nuantar a la sua età?
586.Carmensita Purtropos! Me ricuerdo!
587.Giulio Ma dai cl'era bel. (E nel contempo allunga le mani)
588.Carmensita (Gli molla un ceffone) Cusa es toda ista cunfidensa? Animal taditor!
(Esce Carmensita)
589.Orazio Che delicatessa!
590.Giulio Ma quand a l'è in servisi, la vol mia cunfidensa.
591.Orazio Sl'è csì in servisi figuremas quant l'è in libera uscita!
592.Giulio Al ma scusa, vaghi a cercarla.
(Esce anche Giulio per seguire Carmensita e nel contempo entra in scena Nestore)
593.Nestore Nono, e alura?
594.Orazio Sun mai sta cs’ ben!
595.Nestore Et vist l'Estrelita par caso?
596.Orazio G'avria na mesa idea ma vuria mia sbagliam.
(Entra Estrelita alquanto scomposta)
597.Nestore Oh eccola!
598.Estrelita Ma tu si già ustè, come tu ha fatto priesto a turnar!
599.Nestore Tornare da dove?
600.Estrelita Da dove? Ma dal gazebo, mi focoso cabalier!
601.Nestore Dal gasebo? Capisi mia.
(Entra Casimiro molto scomposto)
602.Orazio Forse ‘t faresi mei a fartal spiegar da lu.
603.Nestore Cusa gh intral lilù? Capisi mia... a gh ho al mal da testa...!
604.Orazio Al ghi n'entra, oh sal ghi n'entra...
(Entra Ernestina)
605.Casimiro Sì, ghi n'entri. L'Estrelita la m'ha dat an mesagio cun su n’apuntament par ti, ma sicome at t s’è an dur, al tu post ch sun andà mi!
606.Nestore Cosa? (S'avvicina a Casimiro e lo scuote) Disgrasià, far al stupid cun la me murusa.
607.Estrelita Vuoi dire che lagiù nel gazebo, chi m'ha basà co tanto ardor, no l'era al Nestore? Ti vigliaco, traditor!
608.Nestore Cosa, a t'lè basada? (Nestore cerca di scagliarsi contro il fratello ma Orazio si frappone tra loro) Nono lasam andar, ca voi tiral su par al col!
609.Orazio Ma dai sta calmo, e pu t'ac rivi gnanca, vedat mia cum l'è alt!
610.Casimiro Sì, perdonami se t'ho offeso, ma le mie intenzioni sono serie.
611.Estrelita Ofesa? Che dire offesa da tanto amor, oh Casimiro come poso si tu es en così grande basador? Me rencriese Nestore, tu es un bravo ragaso, e tu me gustavi, ma al cospeto tuo l'acqua la diventa zelada e jo nessesito de mucio calor pur la mi sircolasion!
612.Nestore Hu capì, hu capì. Par curat ti ac vol mia an dutur, ma n'avucat.
613.Nestore Si però intant...(Facendo le corna)
614.Orazio Vet in tram?
(Entra Argolide)
615.Argolide I vist par caso la Casimiro Al savea mi che al disturb dl'Estrelita as curaa al scur!
616.Nastore Tasi almen. (Poi rivolto ad Ernestina) Mama!
617.Ernestina A tl'ea dit mi da mia curar dre ale sutane. Vegni chi belu a dla tu mama e sta mia far csì , t'an catarè d'iatre... putost fa la pace cun tu fradel.
618.Nestore (Porge la mano a Casimiro) Mi at faghi tanti auguri.
619.Orazio Brao Nestore, forse ti at t s’è l'unic vero nobile dla famiglia
620.Nestore Intant però
621.Ernestina I vist la laurangela? L'è n'ura cla cerchi, umenti am perdi in tute cle
Cle camere chi!
(Rientra la servitù e per ultima Ildegard)
616Ildegard Io do le mie dimissioni, questa casa è diventata una bolgia il
maggiordomoche parla un dialetto volgare, la cuoca che gira col grembiule e in mutande per la cucina...
622.Orazio As vet ch la gh ha calt con i fogh impis!
623.Ildegard Questi due che si baciavano dietro al gasebo...
624.Orazio Chilè lac vet anca al scur! L'hu dit mi ch l’è na stria.
625.Ildegard Queste continue offese. Vi annuncio che sono già stata assunta da un'altra famiglia: vi dò gl'otto giorni.
626.Orazio I'ot giuran ghi regali mi siura Sepolcra, csì sta not a dormi pusè tranquil!
627.Ildegard Sarà fatto. (Esce sdegnata)
628.Nestore Ades cuma fema?
629.Ernestina Ac pensi mi a dirigiar la casa, csì almen fac quel da utile.
(Entra Laurangela vestita da suora)
630.Lauran. Mea culpa, mea culpa: voi andar in dle suore cun l'Argolide.
631.Argolide Vè Lauragela ho sa cambià idea. La nostra trisaola l'era una cantante lirica e mi a voi seguir al su esempio, a dman a cuminci a ciapar lesun da canto.
632.Ernestina Meno male, mei na cantante strasa che na suora mata!
(Si sente bussare alla porta entra Antonella con Françisco)
633.Antonella Ghè na surpresa par tuti. Avanti!
(Entra il Marocchino col carrettino)
634.Marocco Mio amico, mio grande amico! (S'abbracia con Orazio)
635.Orazio Cus'et ciapà ogi?
636.Marocco Centomilo.
637.Orazio Eh, cumincia a esarac na bela cuncurensa, nè?
638.Marocco E' già, troppi figli di Maometto! (Poi rivolto ad Ernestina) Oh mia dolce Ernestina.
639.Ernestina Ciao Marocco, vot na feta at turta?
640.Marrocco Tutto quello che vuoi darmi, dolce Ernestina!
641.Antonella Stet ben, nono?
642.Orazio Mai sta pusè ben: quand uno l'è cuntent al guaris prima.
643.Antonella Alura fema al solit cuncert?
644.Argolide Si, si. Papà lasam dirigiar mi, dai sul par sta volta... papà!?!
645.Orazio Va ben ma sul par sta volta, vuria mia cla dventes n'abitudine!
(Tutti prendono gli strumenti dal carrettino e si siedono)
646.Orazio Oh varda, gh è anca l'uveta, dopo la magnema!
647.Françisco No, no grazie.
648.Argolide Su, su: si parte!
(Tutti fingono di prendere in mano i propri strumenti. Inizia il concerto e alla fine si chiude il sipario)
FINE