La letera

Stampa questo copione

La letera di Giuseppina Cattaneo

AUTRICE

GIUSEPPINA CATTANEO

         

http://giusicopioni.altervista.org/

POSIZIONE S.I.A.E. N° 193077

Codice opera Siae 917929A

TITOLO

LA LETERA

DUE ATTI

Personaggi

GINA

RINA

PINA

MINA

TINO postino

TRAMA

Tino è innamorato di Rina e le scrive una lettera d’amore ma questa lettera finirà in mano alle tre amiche. Equivoci a non finire.

ATTO PRIMO

SCENA I

Rina e Pina

RINA. (Entrano da fuori scena. Sul tavolo un paio di riviste) me a ga rie mia a capì che manera aiè egniffò töcc isbagliacc.

PINA. Per me a ma sbagliat a daga scolt ala tò sorèla.

RINA. Ala me ma anche ala tò de sorèla!

PINA. Ta ghe resù, aiè stace chèle là che ai ga facc isbaglià töcc i cruciverbola.

RINA. In prensepe aiera tocc giöscc.

PINA. (La guarda in malo modo come per dire che non è così).

RINA. Mia pròpe töcc, ma quase.

PINA. (La guarda in malo modo come per dire che non è così).

RINA. Trì aiera giöscc.

PINA. (La guarda in malo modo come per dire che non è così).

RINA. Va beh, ghera giöst adoma chèl dèla Fernanda. Ala be isse? (Si mette le mani nei capelli).

PINA. Te, ela la manera de respondèm? Ada che me a so mia la Gina nè?

RINA. A sere isse conteta de iga ergot de inteligènt de fa come i nòscc cruciverbola, invece ...

PINA. Invece ... an sè dò bore.

RINA. Ma che servèl go pò me?! Diolte a ma e ol döbe che al sabe chèl dèla Gina!

PINA. Rina, bötèt mia zo isse, ada che a ta ga ne amò de intèlingènsa in dèl tò servèl né?! Bisogna sircala be, ma al so che a tanne amò.

RINA. E in do sarèsela che me ala troe mia?

PINA. (Pensa) a ta fa negot se a tal dighe indomà?

RINA. Pèr me ès sènsa inteligènsa alè come se ès ... sènsa gambe.

PINA. Delbù? (Si abbassa a guardare le gambe e le vede) te, ada che a ta ghié amò töte dò al sò pòst nè i gambe?

RINA. Ma cèrto che a go i gambe, a saro anche öna bora, con poca inteligènsa, ma a so mia scema dèl töt. Anche se a ma sa sènte spianada a tèra.

PINA. Dim mia che a ta ghe la crisi de mèza età nè?

RINA. Perché? Se ala e mia adès la crisi de meza età, ölèt che ala ègne quando? A intagn?

PINA. E no certo, a ta ghe resù. Però alè mia giöst, me a go piö de setant’agn e la crisi de meza età ala mè gniamò de ègn.  

RINA. Preòcupès mia, isvèt che a te a ta egnerà mia la crisi de meza età, ma la crisi de “piena età”. (Disperata) madonname come a ma sa sènte zo.

PINA. Te, mia che a ta salte imment de copat’nè? Bötès mia zo dala finestra, ma recomande.

RINA. Come faroi a copam dala finestra?

PINA. A già che dala strada la tò finèstra alè olta adoma trenta ghèi.

RINA. E pò dòpo me òle pò mia copam. Se i ghès de copas töte i persune che aiè zo ön po de fase, i pai ai sa ciamerès piö isse, ma i sa ciamerès frasiù.

PINA. Ada se a ta tiresö de fase con chèsto? (Toglie dalla scatola un cellulare. Toglie anche le istruzioni e le appoggia sul tavolo).

RINA. Cosel chèll’aur le? O mai vest ün’orolòi isse gròs. Indasaì che fastöde che al ta darà sö chèl pols le e indasaì quate olte a tal pichere vià.

PINA. Ma nò a te, alè ü cellu ... cellul ... cellulite. Al sarès ü telèfolo ma adès aià ciama isse.

RINA. Ü telefolo? Chèlle al sarès mia ü orolòi ma alè ü telefolo? (SI ALZA E INIZIA A GIRARE PER LA STANZA IN CERCA DEL FILO).

PINA. (SI ALZA E LA SEGUE). Pöde saì cosa a set indre a sircà?

SCENA II

Rina, Pina, Mina e Gina

MINA. (Entrano e le vedono tutte e due abbassate) Gina, adà, aiè pronte pèr giöga a caalchina.

GINA. Ma cosa cöntèssö pò a te, aièndre a fa ginastrica.

MINA. Adì la erità ai ma sömèa che ai sabe töte dò blocade compagn de du bacalà.

GINA. Delbù? I bacalà aiè facc isse?

RINA. Mochila de fa i spirituse.

PINA. (Ironica) che manera che? A sis mia indace incö a èt quate persune ai sa confesa e chèle chi fa la cöminiu sènsa confesiu?

GINA. Cosa al vanteresa a otre chèl che an fa ...

MINA. ... o chèl che an fa mia.

RINA. Pina, al sarà du mis che ai va piö a confesas.

PINA. Che manera? Ele dientade sante?

GINA. Sante an se mia dientade ... perchè sante an sè sèmpèr istace.

MINA. E pò dòpo, pensì pèr votre.

GINA. Braa, an ga dis negot perchè aiè laur che alure ai ga mia de interesaga. (Qualche secondo di silenzio) notre an sè stace adoma inganade di persune che ai va a fa la cöminü e alura a ma sircat öna solusiù.

MINA. Infati, an ga domandat al preòst de daga ol certificato de confessione a töte i persune che ai sa confèsa.

RINA. Cos’è? Ol certificato de confessione?

PINA. Ma ragiunì otre? Rina, che a ga sabe partit öna quac vene in del co a töte dò?

RINA. A ghè mia partit adoma öna quac vene a chèle le, ma ghè partit anche chèl poc che ai ghera det in dèl co.

GINA. Ma mochila! Tanto ol preòst al ga dicc de no.

MINA. E comunque, mèi isse perchè tanto a ma capìt che i persune ai sa confèsa in dasaì indoe.

RINA. Ma al sis apena adès che la zet ala öl mia fa saì i sò pecacc al preòst e al cörat?!

PINA. Ala cesa de Costa, a ghi de saì che a ghè pie de zet de Brusa che ai va a confesas.

RINA. Se, e chi de Costa ai va ala Madona di Rose dè’Lbà a confesas.

PINA. E chi de de’Lbà ai va a Montèl.

RINA. E chi de Montèl ai ve a Brüsa.

PINA. Me invece a go negot de nascont e perciò me a ma sa confese che a Brüsa.

GINA. Poame a go negot de nascont e anche me a ma sa confèse che a Brüsa.

MINA. Se, te a ta sa confèsèt a Brüsa, ma a tande de ün’otèr preost però.

GINA. Te, a ga-no mia de colpa me se quando a ma toca a me ol prèòst e ol cörat alè zamò ocupat.

RINA. Sorèla, te a ta se piö fürba che bèla. Pina, lasale pèrt, dai che an va’nnacc a sircà ol fil dèl tò cellulite.

PINA. Chè fil?

GINA. Cosa a sindre a sircà? La cellulite?

MINA. La me de cellulite a ghè mia inbisògn de sircala, de che ala sa spòsta mia. (Indica la sua pancia).

GINA. E de chi ela alura chèla cellulite che a sindre a sircà?

MINA. (Guarda Rina e Pina) per me, nigöna di dò aià perdida chèla cellulite perchè come a edì töte dò agliè amò ben metide. 

RINA. Mia chèla de cellulite! Ol telefolo dèla Pina.

PINA. Cèrto, ol me telefolo, chesto. (Lo mostra).

GINA. A se? E i cruciverbola? Ela zamò finida la passiù di cruciverbola?

MINA. Per forsa Gina, annà faa mia ü giöst!

RINA. Lè mia ira!

PINA. Infati, aiera töcc giöscc, dela de giöscc.

RINA. (Piano a Pina) indomà a ta ghe dendà a confesas Pina, regordèt. E comunque i cruciverbola pèr notre alera dientat ü pasatep tròp facilee perciò adès an sè bötade in di telefoli.

PINA. (Piano a Rina) pase a ciamat prima dendà a confesam, cosa dighèt?!

GINA. In di telefoli?

MINA. A ghi du telefoli?

RINA. No, mia dü, ma ü. Ma adì che chèsto al fa töt nè?! El mia ira Pina?

PINA. Certo, al fa de tuto ol me telefolo.

GINA. Poa la pasta fal?

MINA. Ma no a te, al fa adoma la bösèca.

RINA. Ma teila fò! Pina, daga mia scolt, ai ga rabbia perchè lure agglà mia.

PINA. Al saavroi mia! Chèle aiè’ndre ai tep dèi dinosauri.

RINA. E se an ga arda be, ai sömèa anche du dinosauri.

GINA. Ma cosa a cöntisö!

MINA. Poarine a otre, adì che notre an sè innacc anni luce.

RINA. Adoma de egèsa a sinnacc.

GINA. (Al pubblico) ivvest in doca ala ria la sò inteligènsa? (Alle due) notre an gaavra mia chèl telèfolo le, ma adì che notre an ga ... ün’otèr laur ... (piano a Mina) di ergot de gros, dom!

MINA. Gros!

GINA. (Piano a Mina) ma no! Piö gròs amò!

MINA. Grossetto!

GINA. (Piano a Mina) ma no! Piö gròs amò!

MINA. Grossissimo!

GINA. (Piano a Mina) ma no! De piö, de piö!

MINA. Gros, tat gros che ol vòst telefolo al sömèa ü sgorbio!

GINA. (Piano a Mina) ma no! A ta ghe de dì cosa alè chèl laur le gros!

MINA. (Piano a Gina) e pödièt mia dimèl söbèt! (Pensa e ha un’idea. Alle due) spetì che e ederì cosa an rierà che con cosè. A resterì a boca deèrta.

GINA. (A Mina che vuol sapere cosa ma lei non glielo dice. Alle due) ederì, ederì! E chisà quate mosche al vandarà det in chèle boche deèrte.

MINA. GINA. (Escono).

RINA. Poarine a lure. Dai, lasale pèrt. Cosa a sere indre a fa prima che i ries? A già che a sere indre a sircà ol fil dèl tò cellulite. (Lo cerca di nuovo).

PINA. (La segue ancora) a ta sighetèt co’sto fil, ma che fil pò?

RINA. Pòta, ol fil che al va al mür e che dòpo al va ala cabina dèla Sip.

PINA. Ma Rina, chèsto alè ü telefolo moderno. Al va mia col fil ma al va cola rete.

RINA. Cola rete? La rete del porter che al giöga al balù?

PINA. Adì la erità a me a ma sömèa che la siès la rete dendà a pescà, però, pöldas che la sabe anche chèla del balù nè. Spèta che an ga arda ai istrusiù. (Legge) istrusiòn ... nò chèsto alè dèla Francia ... Germania ... Olanda ... ma indoele i istrusiù italiane? Brasile ... Argentina ...

RINA. Argentina? A ghè sö ol tò nòm?

PINA. Ol me nòm?

RINA. Pòta, ol tò nòm vero el mia Argentina?

PINA. Se cèrto, ma che al santènt o stato del’Argentina e mia ol me nòm.

RINA. Ma chèl’Agentina le, gala ergot a che fa col tò nòm?

PINA. Se e no. 

RINA. Delbù? Al’avrès iscömetit.

PINA. Scömèt töt chèl che a ta ghe òia ma me a ta dighe piö negot perchè a ta se tròp curiusa e anche perchè adès alè mia ol momènt. Ölèt pò èt chèl che al fa ‘sto cellulite?

RINA. Ma sensotèr. Ma ... a set indacia indoe a tö chèl cellulite le?

PINA. Ammlà regalat ol me neut, anche se lü aialsà gniamò mia.

RINA. Ah. Dai, fam vèt be come alè.

PINA. A talsèsèt come alè veloce a mandà i smsmsms.

RINA. Cosa ... mandèl chèl cellulite le?

PINA. I smsmsms.

RINA. I slmslms?

PINA. A ta se buna gnià de dil. Scoltem me. Smsmsm.

RINA. Smsmsms.

PINA. Mèi de prima dai. Chèsce smsmsms aiè i messaggi che a ta scrièt.

RINA. I messaggi? In chèl cellulite le a ghè det i piciù?

PINA. In piciù? Ma quai de piciù?

RINA. I piciù viaggiatori, chèi che i porta i messaggi.

PINA. Ma mia chèi de messaggi. Èdèt che ... (le mostra) che a ghè i letere e se te a ti schisèt dòpo al ve fò la paròla. Me a dovre ol T9 chesse a fo piö ala svèlta.

RINA. (La guarda) ah, ol T9. (Al pubblico) me de solèt ando al C6 e ma sa troe be, però pöderès proà anche ad andà al T9.

PINA. Però mè stà atencc de restà mia sènsa bateria perchè se de nò al va piö. E per controlà i baterie, a ghè chèste tache.

RINA. I tacole? A ghè sö i tacole?

PINA. Mia i tacole! I tache! Adale che, ai vèdet? (Mostrandogliele).

RINA. (Guarda ma non vede nulla) me a ède negot.

PINA. (Controlla) pèr forsa che a ti èdèt mia, alè ormai quase sènsa bateria!

RINA. Pina, a ta se pròpe fürtünada incö, ada cosa a go che? (Toglie dal sacchetto due batterie normali).

PINA. E cosa servele a fa?

RINA. Aie i baterie per ol tò cellulite.

PINA. Ma cèrto, perchè a go mia pensat söbèt. (Le prende e mette vicino al cellulare) ai ma sömèa ün momentì piö grande.

RINA. (Prova anche lei) osti, al set che a ta ghe resù? Al set cosa an fa? An va a cambiale.

PINA. A ta fa negot de dovrale pèr me?

RINA. Ma fa negot amisa. Regalat i baterie alè ol me mòdo de ringrasiat perchè a ta me facc imparà töcc chi laur che nöf. A ma crèdèt che a ma sente piö öna bora, ma tat inteligènta?

PINA. Se te a ta se intelingènta, me cosa soi?

RINA. Inteligentuna! Dai che an va a cambià i baterie. (Escono a destra).

SCENA III

Tino

TINO. Permès. Rina ... Rinuccia mia, dove sei? Ala ghè mia, indasai in doca la sarà indacia. A tö ol cruciverbola nò dèl sigür. Ala ma facc bötavia tace de chi solcc pèr chi cruciverbola le! A me i cruciverbola ai ma piasia mia, ma pèr istaga visì avrès comprat anche öna discarica de parole incruzade. Come zamò a ga si, me a go öna còcia pèr la chèla bèla scèta le. Scèta ... ün po pasada fò ... ma mia de tat nè però. Pròpe incö che ölie faga la dichiarasiù, ala ghè mia. Se aggla fo mia incö che ammla sènte, al so mia quando a troero amò ol coragio. Cosa foi alura? Spetala pöde mia perchè al so mia quando la ria e me a go dendà a laurà, adì quata posta che a go amò de portafò! Cosa foi adès ... (pensa) troat! A ga scrie öna lètera d’amur e pò aglà lase che! Fòi e pèna (li prende dalla borsa) e via söbèt a scrif: “Carissima amore mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te. Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando mi prendo uno stremesse. La mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di bel gioioso. Prima di incontrare te, la mia vita era a senso unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Non posso vivere senza di te, senza tua sorella si invece, ti prego, prendilo al volo il mio amore. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò che tu sarai mia. Firmato, Tino il postino”. Eco che, finit! E in doca la lase? Se la lase che söl taol, a ghè mèzo che chèla nastuna dèla Gina aià troe e la scoprese ol me segreto. Forse alè mèi che la mete ... (si guarda in giro) che. (Apre la prima pagina della prima rivista e infila la lettera) chèsce aiè i giornai che la me Rina ala lès. E se aià leses anche la Gina? La Gina? Chèla le, alè gnià buna de les! (Guarda l’orologio) mèi che andaghe a laurà, incö a so zamò in ritardo de tre ure. (Esce di scena a destra).

SCENA IV

Gina e Mina

GINA. (Entrano in scena da destra) adà, avrès mai pensat ü laur dèl gèner.

MINA. (Sempre con un golf che poi spoglierà quasi subito e lo metterà sullo schienale della sedia. Ha con un sacchetto con dentro un tablet) dato che notèr an ga mia la patente e perciò an pensaa che ...

GINA. Te, a ta ghe mia la patente, me agglo.

MINA. E a man fet öna colpa? Alè mia colpa si i ma bociacc pèr sic volte de fila e sèmpèr pèr o stes motivo.

GINA. E quale sarèsèl chèl motivo le?

MINA. Ai glera sö con me perchè a ga sere antipatica.

GINA. Ai glera sö con te? A ta sa serèt antipatica? Ma per forsà, intat che a ta faèt l’esam de guida a te facc sic incidèncc e a ta ghe spacassö sic machine!

MINA. Prego, quatèr machine perchè öna alo centrada dò olte. E pò dòpo alè mia colpa me se i fa sö i strade tròp ‘istrecie.

GINA. Sèmpèr mèi dèla tò sorèla che de machine annà spacassö öna donzena.

MINA. Parlèm mia de chèla le pèr piaser che alè ü pecat adoma a igla pèr sorèla. Ölie dì comunque, dato che me a go mia la patente o pròpe mai pensat che a ta pödièt ispostas a confesas fò pais.

GINA. E invece a ma scoprit, grasie ai noste sorèle, che metà persune che i fa la cöminiù che a Brüsa ai sa confesa mia a Brüsa!

MINA. Alè com ès ciapat öna scortelada in dèl cör.

GINA. Me, dò de scortelade.

MINA. Adà, poa trè de scortelade.

GINA. Me dò, ma aiè come se ai födès istace quatèr.

MINA. Me tre ma ai ma facc mal come se ai födès’istace sic iscortelade.

GINA. (Stanca) adès basta parlà de scortelade perchè a ma e òia de ciamà indimà ü cortèl!

MINA. (Con timore) nò, nò, basta cortèi pèr carità. A proposèt, ada cosa a go che? (Cerca nella borsetta ed estrae il tablet).

GINA. (Non guarda Mina) comunque notre adès, an ga de troà ün’otèr pasatep, se de nò an rèsta indre de chèle dò la.

MINA. Arda cosa a go che me?

GINA. (Non guarda Mina) cosa an pöl fa? Chèle la ai ga ol cellulite de nof, ma notre an ga de troà ergot de piö gròs.

MINA. Alura? A ma ardèt?

GINA. (Arrabbiata sempre senza guardarla) ma a ma ölèt vötà a sircà ergot de piö grò e bèl de chèl che ai ga chèle la?

MINA. Ma se alè dò ure che a sondre a dit de ardam che a go chèl’aur che de faga invidia a chèla dò la!

GINA. A ta pödìe pò ciamam alura nè. (Lo guarda) e cosa a sarès chè’laur le?

MINA. Al sa ciama tabli ... table ... tablot.

GINA. Tabiot (sgabuzzino)?

MINA. Si, si, proprio Se, se, tabiot. Come i tabiot che ai faa sö öna olta.

GINA. I faa sö öna olta ma che annè in gir amò aca dès. E cosa fal pò chèl’aur le?!

MINA. Chèsto? Chèsto alè ü compiutèr.

GINA. (Lo guarda, lo prende in mano) compiuter? Ma Mina, le’mmetit in lavatrice?

MINA. In lavatrice? Ma set indre a basgà?

GINA. Ada che al so come aiè facc i compiutèr nè? Fam mia pasà pèr bambòsa. Aiè ün bèl tòc piö grancc de chèsto.

MINA. Ma Gina, ada che chèsto alè mia finit in de lavatrice.

GINA. E che manera el’isse picèn alura?! Let laat a mà?

MINA. Ma nò! Alè piö picèn perchè alè ü compiuter ... concentrat.

GINA. Ah, adès o capit. A ga ölia tat a spiegas?!

MINA. Alè talmente tat concentrat che al fa anche de telefolo.

GINA. De telefolo? A ghele i carsèla isse grande?

MINA. An va in borsa Gina! E pènsa che a ta pödèt anche Uazappa.

GINA. Cos’è? A ta pödèt sapà col chèl compiutèr le?

MINA. Ma nò, dovrà Uazappa! Mandà i messaggi gratis con Uazappa.

GINA. Sapà gratis? Ma me dighe che te a ta capesèt negot. Se a me i mavrès dicc che bisognaa sapà gratis, me al’avrès portat indre dato che alè amò in garansia. Cola fadiga che a ta fe a sapà! Ma me al so mia!

SCENA V

Gina, Mina, Rina e Pina

RINA. (Entrando da destra) portà indre cos’è?

PINA. Otre nò dèl sigür, dato che la òsta garansia alè scadida dè ü secolo!

GINA. Adì cosa an ga notre?

MINA. Adì come alè grant’isto telefolo che al fa anche de compiutèr.

RINA. La grandèsa ala cönta pròpe negot e infati ghe mia forse ol proèrbe che al dis:” Ol pochì al fa diertì?”.

PINA. Braa Rina, alè pròpe isse. Pò dòpo, magare chèl telefolo le al ga gnia la rete pèr indà.

GINA. Chèl telefolo che al ga det incorporat töc i tipi de rete di materas. El mia ira Mina?

MINA. Ma sensotèr! A ga manca gniac öna rete di materas.

GINA. E ol vost telefolo a ga rièl a sapà?

RINA. Se al ga ria a sapà? Questo al sapà al vanga nè bèla.

GINA. Me finchè al vède mia a ga crède mia.

MINA. Poame a go di döbe. (Controlla l’orologio) madonname se al sè facc tarde pèr me, mè che andaghe se de nò, la farmacia ala sera fò.

RINA. Se se, va, va, ada che a ta ma de mia ü dispiaser se a tande.

PINA. (Controlla l’orologio) Rina, a go dendà a me, a go dendà dèl dutur.

GINA. Chèl di macc?  

PINA. A ta responde gniac. (Esce a destra).

MINA. A va salüde fort. (Esce a destra senza golf).

RINA. (A Gina) se te a ta ste che, me ando de là in cüsina. (Esce a sinistra).

GINA. Se, va, va pèr carità prima che ègne contagiada dala tò (ironica) “inteligenza”. A vangüre mia ona sorèla compagn dèla me. Inteligènta ... adì che, chèste aiè i riviste che la lès pèr dientà inteligènta: Gioia, Eva Express ecc. ecc. ecc. (Apre la prima rivista e vede la lettera) cosela chèsta. (La prende e la apre) ala sömèa öna letera. “Alè” öna letera. San vèt cosa la dis. “Carissima amore mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te. A ghè ergü che alè inamurat de me?! Posebol? (Affrettandosi) cioè ölie dì ... ol bèl aià èt pròpe töcc. Indemminnacc a lès. Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando mi prendo uno stremesse. La mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di bel gioioso. Oh Signur, töte i me grasie aià colpit in dèl sègn! Prima di incontrare te, la mia vita era a senso unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Non posso vivere senza di te, senza tua sorella invece si, ti prego, prendilo al volo il mio amore. Cèrto che al ciape al volo, a so mia isse scema de lasamèl iscapà ... ala me età. Età giovanile a masantendìe. Al ma sömèa mia ira. Éde mia l’ura de saì chi alà perdit ol co pèr me. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò che tu sarai mia. Firmato, Tino il postino”. (Si blocca) ol Tino? Ol postì alè innamurat de me? Chèl ... chèl scorbüt le? Chèl römmiöl le? Va be che dala belèsa a ta maièt zo negot nè.Ma ... ma ... ma se al mana sèmpèr casat indre ü muntù!? Cosa a salta immènt adès?! (Pensa) ma cèrto! Alera ü modo pèr nascondere il suo sentimento per me. (Contenta) a go ü che al ma sta’ndre! Come a so conteta!

SCENA VI

Gina e Rina

RINA. (Da fuori scena) Pina, a rie, a ta ölere mia che a scaalche la finestra! Dam ol tep de caasö i scarpe. Che gata fresusa che a ta se!

GINA. (Appena sente parlare Rina) ala ria la me sorèla, mè che nasconde la lètera. (Si guarda in giro e la nasconde nella tasca del golf di Mina).

RINA. Se’cche amò?

GINA. Te, ada che chèsta alè anche la me cà nè? Adès a go dendà. (Al pubblico con trasporto) ando a comprà ol fiur de metisö pèr ol me “Tino”. (A Gina) ciao sorela, la mia vita sta prendendo una bella piega. (Esce).  

RINA. (Al pubblico) chèla le? Ala ga ol müs, pie de pieghe, mia adoma in veta (indica la pancia). Dai, lasèm indà. (Sulla porta incontra Mina).

SCENA VII

Rina e Mina

MINA. (Entra da destra) Rina o lasacc che ol me gòlf.

RINA. Se, alè le söla scagna. Serafò la porta dòpo. (Se ne va).

MINA. Te, ada che a go mia la cua me nè?! (Prende il golf e si accorge che spunta un foglio) cosel chè’laur che? (Prende a lettera, la apre e inizia a leggere) “Carissima amore mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te. L’amore che c’ià pèr me? Ala me età? Lasèm indannacc a lès. Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando mi prendo uno stremesse. Madonna santissima! Cosa a ga foi me ai òmègn! Sperem che al siès almeno ü’nòm. La mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a forma di rosa. El ol me poèr òm al ma disia sèmpèr che a ghere i laèr fine. Adà che, a forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di bel gioioso. Ma ei marù i me öcc? Pensae che ai födès nocciola. Ma se a ghè scricc isse, al völ dì che aiè culur dei maroni. Prima di incontrare te, la mia vita era a senso unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Non posso vivere senza di te, senza tua sorella si invece, ti prego, prendilo al volo il mio amore. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò che tu sarai mia. Firmato, Tino il postino”. Chi el? Chèl ... chèl ... cicia-barbif? Chèl rangotam le? (Pensa) però se a ga piase me, al völ dì che c’ià buon gusto e perciò alè mia pròpe de bötavià. Al ga di qualità nascundide, e aiè pròpe nascundide be ma però a so sicura che ai ghiabe. E se an ga arda al fosc, alè mia pròpe ün’òm de bötavià. Mè che core andà a tö ü fiur de mètèm-sö!

SCENA VIII

Pina e Mina

PINA. (Da fuori scena) va be, ando det me a töl.

MINA. (Appena sente la voce, nasconde la lettera nel primo posto che trova, le istruzioni del cellulare di Pina).

PINA. (Entra) alè la sò cà e a ma toca egnì det me a tö ... (Vede Mina) cosa fet te che?

MINA. A so egnida che a tö ol me golf. Perchè adoma te a ta pödèt vegnì det?! Ma cosa fet zamò che? A tal troat negot ol dutur?

PINA. Al ma troat be, de la de be!

MINA. (Al pubblico) i dis töcc isse e dòpo du de aia troà là morte stechide. Dai, che a go mia tep de pèrt adès. A ta salüde. (Canta) rose rosse per te, ho comprato stasera ... (Esce).

PINA. Èco che i me istrusiù. (Le prende e vi trova la lettera) cosela chèsta? Öna letera? Comela finida det’che? Per chi sarala? I istrusiù aiè i me e perciò ... fam lesisö: “Carissima amore mio, amore mio? Ma che amore mio pò? Saral mia indre a parlà de me nè? Oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te. Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando mi prendo uno stremesse. E chi pensaa ala me età de faga chèl’efèt che a ergü?! La mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di bel gioioso. Dei maroni? I me öcc aiè compagn di maroni? Madonna Signur, quace complimèncc! Prima di incontrare te, la mia vita era a senso unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Issentit? Doppio sesso. Non posso vivere senza di te, senza tua sorella si invece, a ta crède che a so mèi dèla me sorèla. Ti prego, prendilo al volo il mio amore. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò che tu sarai mia. Firmato, Tino il postino”. Cos’è? Ol pustì? Chèl nono le mès pelat? Chèlle alè tròp vècc per me! Me a öle ü’nom che al sie piö zuen de me de almeno vintagn!Però, dato che i zuèn a me ai ma arda mia, al sis cosa fo? (Felice) a ma sa contènte dèl postì!

RINA. (Mentre sta entrando da destra) Pina, ma set morta?

PINA. (Nasconde la lettera fra le mani o in tasca) a rie, a rie.

RINA. A ta egnìèt piö ala de.

PINA. A so che, dom che an va söbèt.

RINA. A taste che dò ure e adès a ta ghe frèsa?

PINA. Se. Dom che an va dai, ma ada che prima a go de fermam dal fiorista. (Mentre esce a destra).

RINA. (Rincorrendola) dal fiorista? E cosa a ghet de fa dal fiorista?

SIPARIO

ATTO PRIMO

SCENA I

Rina

RINA. (Entrano da fuori scena con un mazzo di fiori) adà che, che bèi fiur. (Li deposita sul tavolo) dato che la Pina alè’ndacia dal fiorista a son’dacia a me. (Guarda di nuovo i fiori) o tössö i fiur piö bèi che a ghera là. La Pina invece alà tössö ü fiur adoma: öna ròsa rosa. Ma me dighe, cosa annà farai de öna ròsa adoma! Negot chèl, ala ga facc bötannaria töte i rose chel al ghera là: chèla zalda al’anda-a mia be perchè a ga faa ègn in mènt la cirosi, chèla ròsa invece al’anda-a mia be perchè ala sta-a mia be col culur di sò öcc, chèla bordò invece aia scartata söbèt perchè a ga fa-a egnì in mènt i morcc. Ala fì la tössö chèla rosa perchè, (pensando) cosa la dicc? A se, la dicc, “töesö chèla rosa perchè il rosso è il colore dell’amore”. Ala ga ü pe in de fòsa chèla le e ala a pensà all’amore. Se a sere me ol fiurista? Avrès bötat le e la sò ròsa chisà indoe! Dai, lasèm indà de là a tö ü vas de mètèi det perchè una casa senza fiori è una casa vuota. (Esce a sinistra).

SCENA II

Tino

TINO. (Entra da destra) permès? Rina, a ga set? Rina? Ala sarà de là. (Si accorge dei fiori sul tavolo) madonname, cosa ède? Adì che quace bèi fiur! (Felice) che esagerada la me Rina, o scricc in de lètera de messö ü fiur e le pèr dimostram ol sò amur, cosala facc? Alà comprat adiritüra ü mas intrec! Chìsà quat ala ma ama! A saro förtünat nè?

SCENA III

Tino e Rina

RINA. (Da fuori scena canta) grazie dei fior ...

TINO. Ala ria zamò! (Si sistema gli abiti che indossa. Al pubblico) a soi apòst? A so presentabile pèr la me Rinuccia? Che bat che al ma fa ol me cör!

RINA. (Entra in scena con un vaso) adà, ciao Tino. E’portat la pòsta?

TINO. (Fa il timidone con lei).

RINA. (Lo guarda e poi guarda il pubblico) ma a sa sèntèl mal?

TINO. (Con tono dolce) ciao Rinuccia, alura cosa a ma dighèt? A le’llesida?

RINA. (Anche lei col tono dolce) lesida? (Al pubblico) cosa a ghere de lès? (Guarda se sul tavolo vi è qualcosa) che a ghè negot ... (pensa) ... ah, la sarà la fatüra che al ma portat ier. (A Tino) certo che a lo lesida e a mè egnissö la pèl de poia. 

TINO. Come a so contet.

RINA. (Al pubblico) contet? Perchè a go de pagà ol gas?

TINO. I tò fiur ai ma pias ... alera ase adoma ü de fiur e me avrès capit lo stès.

RINA. Adoma “Ü”? (Al pubblico) e cosa a ghè de capì, me al so mia. Ahhhh, forse al völìa dì che anche con d’ü fiur adoma la cà alè bèla? (A Tino) a ta ghe resù Tino, ma a talse come so me, a ma pias esagerà.

TINO. (Al pubblico sognante) cosa a vere dicc, ala ma ama ala follia.

TINO. Rinina, il mio cuore batte ... forte.

RINA. (Preoccupata) madonname Tino, a ta gaavre mia la tachibardìa ne? Dai, sentèzzo söbèt e posa ün po. (Lo fa sedere). Te, a ta laurèt tròp.

TINO. Ma nò Rina, ol me cör ... (viene interrotto).

RINA. Spèta ... spèta che ando a töt ü bicer de acqua. (Esce a sinistra).

TINO. Ma Rina, ada che a sto be. (Al pubblico) alè bèla la me Rinuccia nè, ma diolte ala capes mia tat.

RINA. (Rientra) tò Tino, bif üm po de acqua e sperem che al ta pase. (Lo imbocca). Ölèt che ciame ol dutur chesse almeno al ta isita?

TINO. Ma nò Rina, a sto be a to dicc.

RINA. Dai bif amö öna olta. A ta sömèa de sta be, ada che ol Lino ala facc isse a lü nè? A ghè cominsat a bat for ol sò cör come a te, al sè sentazzo, come te, (si siede), alà biit ün po de acqua, come te, (beve), alà biit amò ün po de acqua, come te, (beve di nuovo), ghè cominsat a tremà i mà (fa tremare le mani e DA QUI IN AVANTI ANCHE TINO FARA’ LO STESSO), a ghè cominsat a tremà anche i gambe (fa tremare le gambe), töt in dü colp alà desmetit de tremà (smette), la cominsat andà indre col co (lo fa) e pò dòpo alè restat le sèc sechènt.

TINO. (Non si muove).

RINA. Tino!

TINO. (Non si muove).

RINA. Ma Tino cosa fet pò?

TINO. (Non si muove).

RINA. (Si alza e va a vedere) te ma ada che al Lino a ghè söcedot nè? Mia a te!

TINO. (Si desta) delbù?

RINA. Tino, a ta se if! Meno mal! A ta me facc ciapà ü stremese. Ela pasada la tachibardia?

TINO. Con te isse visì, ala ma e amò.

RINA. Mèi che a staghe de luntà alura. (Si allontana. Al pubblico) se al ga de mör, mèi che al möre ala sò cà nè.

TINO. Eche visì Rina? Adès al ma sömèa infena che al bate piö.

RINA. (Preoccupata) cos’è? Al ta bat piö ol cör?

TINO. (Affrettandosi) no, no, al bat amò ma normal! (Al pubblico) mè che a ga dighe isse se de nò chèsta ala ma tira fò ün’otèr Lino.

RINA. Dai Tino, fam mia ciamà amò di chi stremese che nè? (Al pubblico) a ghè nè ü che al ma pias e che forse al ma ricambia, a mancherès a chèla che al ga lase söbèt i pène.   

TINO. Rina, la tua boccuccia (viene interrotto) è a forma di ...

RINA. Signur! Cosa gala la me boca? Che furma gala la me boca! Fam mia stremì nè Tino?!

TINO. Ma nò Rina, a ghè negot che al va mia ala tò boca. Ala ga la furma de ü fiur. Se’mia conteta?

RINA. Conteta? La me boca ala sè sfarsada e a go anche de ès conteta? Ma set balenga a te?

TINO. Ma nò Rina, ala sömèa öna ròsa.

RINA. Cos’è? La me boca alè piena de spine? Madonname che tragedia! Lasèm indà söbèt a speciam e a mèssö ergot. (Esce a destra).

TINO. Ma indoet Rina! (Al pubblico) cribbio se l’è’ntregòta!

SCENA IV

Tino e Mina

MINA. (Entra da destra. Indossa un completo sexy con una camicetta a fiori disegnati. Sempre con tono dolcissimo) ciao Tinuzzo.

TINO. (Al pubblico) Tinuzzo? Ma ela indre a dimèl a me?

MINA. (Le si avvicina e tutte le volte Tino si sposterà) come a stet in de pèl adès che a ta ma èdèt?

TINO. In de pèl? Quala de pèl?

MNA. A ta ste piö in de pèl e in de carne adès che a ta ma èdèt estida-sö isse?!

TINO. (Al pubblico) ma cosa a ga salta in mènt a chèsta!

MINA. Adès che a to est anche ol me cör al bat come quando a ciape ü stremese.

TINO. (Al pubblico) otèr che stremese o ciapat me a èdet’te!

MINA. Davvero Tino a ta fo sto efèt? Non ti sapevo così fuocoso.

TINO. (Al pubblico) ma ela’dre a pèrt ol co chèsta?

MINA. Se, sodre a pèrt ol co pèr te, Tinuzzo mio.

TINO. Mina, stasö de dòs pèr paiser. E va a cambiat pèr piaser che a ta de scandol estida-sö isse.

MINA. Che manera a ma tratèt isse mal? Dòpo töt a ta se te che a te facc ol prim pas.

TINO. (Fa subito un passo indietro) pèr carità!

MINA. Dai, lasèt indà come a te zamò facc ... (Si accorge del pubblico) o capit perchè al fa isse, al sa ergogna de otèr a fam la corte.

TINO. No ma, scolta Mina, cos’et biit incö?! Grapa, cognac, vì, o töcc tri insema?

MINA. Niente, solo vino rosso ... amore.

TINO. Oh Signur, ötèm pèr piaser perchè se an va’nnacc amò ün po, a go pura che chèsta ala ma salta adòs. E ... la pisa!

SCENA V

Tino, Mina e Pina

PINA. Arrivo ...

TINO. Fürtüna che al ria ergü. A so salvo.

PINA. (Entra da destra. Indossa un completo sexy con una camicetta con una rosa infilata nell’occhiello. Sempre con tono dolcissimo) ciao Tinino.

TINO. (Al pubblico) maddonname annè che ön’otra! Dala padèla ala brace al ma sa!

MINA. (Al pubblico) ma com’ela estida la me sorèla? Adà, piö i dienta ègie e piö ai capes negot.

PINA. (Si avvicina a Tino) Tino, cosa mi dici dei miei maroni? (Sbatte gli occhi).

MINA. A dighe che a ti mie rompicc a me i maroni! Pina, ala larga. (La allontana da Tino). Tino finamente soli.

PINA. E me cosa soi? Trasparenta? (Si avvicina di nuovo a Tino) quando parlavo dei maroni, intendevo il colore dei miei occhi che so ti piacciono tanto tanto.

TINO. A me a ma pias i tò öcc?! E da quando? (Al pubblico) ala ga det dö burline che ai sömèa du ciareghì! Che l’abe biit alè chèl che la biit la sò rèla?

PINA. (Al pubblico) al fa isse pèrchè al völ mia fas vèt dela me sorèla a fam la corte.

MINA. Tino, evvest quace fiur che a go. (Mostra la camicetta e insieme i suoi pettorali).

PINA. Tino, ardega ai me de fiur invece che alè ü tòc piö bèi di sò. (Mostra la rosa e insieme i suoi pettorali).

TINO. Ma pèr carità vià dèla me esta chèla ròba le ... cascante!

PINA. Mina, essentit chèl che al ta dicc? Ala larga alura.

MINA. Te bèla, ada che tla dicc a te.

PINA. No, a tla dicc a te perchè la me ròba (indica i pettorali) alè puntelada be.

MINA. Eè, la sarà pontelada nè, ma dela sostansa ormai annè piö! Ada Tino che ala ga det adoma di strass nè?!

PINA. Niente strass, tutta roba al naturale!

TINO. La sarà anche naturale nè, ma la ga anche piö de setantagn! E se a va fa negot, a preferese fa a meno. (Al pubblico) a so gniamò mia mort de fam.

SCENA VI

Tino, Mina, Pina e Gina

GINA. (Entra da destra. Indossa un completo sexy con una camicetta con una rosa infilata nell’occhiello. Sempre con tono dolcissimo) ciao micione.

TINO. O santissima! (Al pubblico) ma, a ma’sansògne o a so dèst?

GINA. (Avvicinandosi) Tino, (muove la bocca in modo sensuale) cosa a ma dighèt dèla me boca a furma de ròsa?

PINA. Furma de ròsa? Te ata ghe la boca a furma de rosa? Ala sömèa a furma de sebbra. La me se che alè a furma de rosa. Arda Tino.

MINA. La sò se alè a furma de sebbra, invece la tò Pina ala ma sömèa ü furèn.

GINA. A si adoma invidiuse perchè ol Tino ha colto il fiore più bello di questa terra.

PINA. E indoe ià troat? In dü cap de örtighe?

MINA. Adì che ol Tino alà perdit ol co pèr me.

GINA. Al farès pò l’afare! Ma mochela! Dai, Tino dighel e pò dòpo, an va de là.

PINA. Otre al si gniac chèl che a sindre a dì, ol Tino al pöl mia vivere senza di me.

TINO. Me al so mia cosa a ghi adòs töte tre. Sis metide decorde de fam diènta mat?!

GINA. Tino, aiè adoma invidiuse. (A Tino, prendendolo sotto braccio) dai che an va de la, che, a ghè che tròp tanta zet.

PINA. (Scansando Gina e prendendolo sotto braccio) ela ala me cà che an sarà piö comòcc.

MINA. (Scansando Pina e prendendolo sotto braccio) a tandare mia con chèste dò nè? Tino, sta con me alè come sta in paradis.

TINO. Mochila! Lasim istà töte trè! (Le tre se lo contendono).

SCENA VII

Tino, Mina, Pina, Gina e Rina

RINA. (Entra da sinistra).

PINA. Alè ol me ol Tino. (E lo strattona).

MINA. Zo i mà dèl me Tinello. (E lo strattona).

GINA. E nò, otre a ma portì mia vià ol me Tinuzzo. (E lo strattona).

RINA. Ma cosa a söcedèl che?

TINO. Dimèl mia a me che a ma sömè de ès in al’inferno.

RINA. A ma sömèa mia tat ... inferno, dato che a ta se circundat dè tre fommle. Öna ala ta basta mia?! (Indicando se stessa).

PINA. Alè chèl che a dighe a me. Ol cör dèl Tino al bat pèr me.

GINA. Te bèla, ada che al Tino a ga pias la me boccuccia. (Fa la boccuccia).

MINA. Ol Tino al ma öl me perchè a ga pias i me öcc, otèr che bale. (Muove le palpebre).

RINA. Ma cosa a sindre a cöntasö otre tre? Adì che ol Tino alè innamurat de me nè?

TINO. Èco, pròpe isse. Al so mia cosa a söcèt a chèle ège dèl cöc che!

PINA. Ègia dèl cöc a me? Te, ada che o lesi-zo la letera d’amur che a te me scricc nè? “Carissima amore mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te”. Ta regordèl vergot?

RINA. Come? Te Tino a ta ghe scricc öna letera d’amur ala Pina?

TINO. Me no! Agglo mia scricia a le! Al somia me che manera ... (viene interrotto).

GINA. Ma anche a me al ma scricc isse e ghera scricc anche chèsto” Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando prendo uno stremesse”.

RINA. Te a ta ghe scricc öna letera d’amur ala Pina e öna anche ala Gina?

TINO. Me no! Me a tlo scricia a te Rinuccia! Al somia me che manera ... (viene interrotto).

MINA. Anche a me che al ma scricc i stès laura e anche “Prima di incontrare te, la mia vita era a senso unico, ora è a doppio senso, a volte alternato”.

RINA. Ma come e’pödìt fam ü laur dèl gèner?! E me che pensae de ès pèr te l’önica. A ta pensae mia isse fommlaröl.

TINO. Fommaröl me? Ma se al so gnic come alè facia öna fommla quase? Ma no Rina, arda che a ghè stacc ü equivoco ... (viene interrotto).

PINA. La letera alo lesida e de equivoci annè mia. Ma adès che al so che tagle scricia a töte, me a ta öle piö.

GINA. A gniame. Öle mia’nda in presù pèr bigiamia.

MINA. Tino, mi hai delusa, fuori dai maroni.

TINO. (Ironico) a se? Adès a ma ölì piö? Però prima a sirès töte contete e sirès di galète pèrchè a pensaès che a ghera ergü che al va coria indre! A so me che a va öle piö! Ma cosa dighe pò? Me, a vo mai völìt! Ma si mai vardade a spècc? A ghis mai vardat ala òsta carta d’identichità! Rinuccia, ada che la letera atlo scricia adoma a te. Crèdèm.

RINA. Ala’mpustur! Va fà de la me cà e casa piö det ol co nè! Traditur de ü traditur!

TINO. Fa mia isse Rinuccia.

RINA. (Con rammarico) e me che pensae che te a ta ma ölièt be.

TINO. Ma alè isse!

RINA. Va vià de che, Giuda de ün Giuda! (Lo rincorre).

PINA. Spares dala me esta perchè se de nò, al so mia cosa a ta fo. (Lo rincorre).

GINA. Imbrugliù de ün’imbrugliù! (Lo rincorre).

MINA. Fam ciapà chi stremese che ala me età! (Lo rincorre).

TINO. Ando, ando. Chèsta alè öna cà de mate! (Escono di scena tutti).

SIPARIO