L’eredetà dè Mènech Bràga

BORTOLOZZI Memo
6 5

Stampa questo copione

L ‘ e r e d e t à d è M è n e c h B r à g a

“L‘eredetà dè Mènech Bràga”

P E R S O N A G G I

NOME ETA’ RELAZIONE NOTE

Mènech Bràga	65	Industriàl	Sènsa Dio, però...
Giorgio Bràga	25/35	Sò fiöl	Al ga crèd, però...
Lüsìa Bràga	30/35	Sö fiöla	La ga crèd dè sücür.
Marìza Bonìni	25/30	Moér dè Giorgio	La sa crèd apéne a lé.
Ines	30/40	Segretària dè Mènech	....e argót dè pö.
Don Sèrgio	65	Arsiprét	Compàr dè “Nàja” dè Mènech
Nodér Cantarì	50	Nodér dè Mènech	....e ga piàs mìa Giorgio
Gìno e Cèca	50/60	Operài dè Mènech	Comisàre dè Fàbrica
Piéro e Bigìna	50/60	Operài dè Mènech	Comisàre dè Fàbrica

=========================================================================

E P O C A

Al dé dè ‘ncö.

=========================================================================

S C E N A U N I C A

L’Ufìcio dè Mènech, tacàt a la càza. Scrivanìa, scàgne, pultrùne, teléfono, citòfono. On Televizür bèl grànd. ‘Na pultrùna pèr Mènech, quàndo che ‘l pólsa. Sö la parét dè fónd ghè l’ ös principàl e ‘na ‘nvedreàda che la dà sö L’Ufìcio dè Ines, da ón méter e vìnt fìna al sufìt. Só la parét dè sinìstra (pèr chi àrda) ghé ‘na porta che la và ‘n càza dè Mènech. Só chèla dè dèstra ghè ‘n taulì cón sö ‘n Computer. An mès, tacàt a la Scrivanìa, ghè ón óter taulì có la Màchina dè scrìer. Cartèi dè Publicità e modèi dè bràghe ón pó dè pèr töt.

=========================================================================

OGNI RAPPRESENTAZIONE DELLA PRESENTE COMMEDIA VA DENUNCIATA ALLA S.I.A.E. DI CUI L’AUTORE E’ SOCIO PER LA SEZIONE D.O.R.

=========================================================================

A T T O I°

SCENA I°

Giorgio

Giorgio : (Siede alla scrivania paterna. Parla al telefono con Lüsìa) ... Dè ché a mèz’ùra, a le dés. (Ascolta) ... al tràta pö bé chèi malsanàcc lé, che nó i sò fiöi!! Lùr al ia ‘nvìda a càza sò, cóme se ‘l Contràt al fös ‘na Fèsta. Ta garèset dè éder: Pàste... panìni, vì dè la Franciacürta! E a mé ‘nvéce... quànd gó dìt che st’Istàt ma sarès piazìt portà la Marìza al mar, che ‘l ga farès isé bé, al sét cóme ‘l m’à rispundìt? Dè ‘ndà ‘n Férie sö a la Bàita dè Bagulì! Cói cóp che gósa...e i ös che i stà pö gnà ‘nsèma! Eco chi l’è tò pàder, Lüsìa! (Ascolta) Ma nò, ma nò! Dìs mìga isé! Gó fàt dè töt pèr fàghela capì... ma lü ‘l völ mìga sènter rizù. Pèr al siòr Bràga i operài i’è cóme fiöi...e i sò fiöi, chèi giös.cc, i’è pès dè i “Netacèsi” dè la Fàbrica! L’è ón ...ansiminìt! (Ascolta) Ah! L’è mé pàder e gó mìa dè ciamàl ansiminìt! E té ta sé ‘nsiminìda pès dè lü! (Ascolta) Ma mé só dè ‘n’ótra ràsa!!! Quànd che ma tocarà a mé... i “Rinnovi” dèi Contràcc i trataró sèmper an Fàbrica, sènsa scàgne e cól riscaldamènt zmórs! Isé egnaróm a sègn an frèsa! (Ascolta) ... sèmper che nó ‘l pàse föra ‘l”Dumìla”...perchè adès cóme adès, al stà pö bé dè mé: al màja e ‘l bév che l’è ’n spaènt! E té Lüsìa... Lüsìa! Ardóm dè parlà giü a la ólta! Capése mìa perchè ta ölet catàga sèmper dè le scüze! Che ghét vìt, té, dè tò pàder? Dò farenére ècie e sìch lensöi, quànd che ta s’é maredàda! (Ascolta) ... sé, ma l’è gnamó finìda. Ga n’è amó dè nöetà! L’è mèi che ta sa la möet a ègner an zó, pö prèst che ‘n frèsa.... e isé ta cöntaró apó dè l’ültima che ‘l gà ‘ndè ‘l có dè fà! (Ascolta) Nò! Nò! Adès ta dìze pö neènt. I ‘è mìga discórs dè fà al Teléfono. (Ascolta) Ciàpa la coriéra, ciàpa ‘l tréno, vè ‘n biciclèta se ta n’é òja....ma àrda dè éser ché prìm dè séra, perchè domà al pödarès éser za tàrde! (Ascolta) Va bé... Va bé! Sóm decórde. Ma ta recomànde! (Ascolta) Ciào Lüsìa...sé sé...ta spète...ciào. (Depone il telefono e sbuffa. Si stira un poco e poi si ricompone) E adès... ardóm dè riséer i “Compagni Lavoratori”! (Schiaccia ripetutamente il pulsante di chiamata del citofono).

Scena II°

Giorgio - Ines - Mènech

Ines : (Dal suo Ufficio, tramite citofono) Si, Signor Giorgio.

Giorgio: Pàrla cóme che t’à ‘nsegnàt tò màder...e vé dè ché sübet!

Ines: Si, Signor Giòrgio, arrivo immediatamente...ègne! (Nel frattempo, dalla porta laterale, entra Mènech che ascolta senza rivelarsi)

Giorgio: (Depone il citofono) ‘Na ólta o l’ótra ta ‘l dó mé,a té, l’Italiàno! La spösa amó dè stàla... (Rilevando la presenza di Mènech, zittisce)

Mènech: Parlàet dè tò moér, Giorgìno? Perchè ... se ta parlàet dè Marìza ... gó neènt dè zontàga. Ta pódet dìga dré töt chèl che ta n’é òja, ànsi, se ta ocór, ‘na mà ta la dó ontéra! Ma se, pèr càzo, ta sìet dré a Ines ... (Ines entra nell’ufficio e si ferma incerta) Ardela ché. (A Giorgio) ‘Ndaróm aànti ‘n ótra ólta, cól discórs. Ma àrda bé cóme ta pòstet zó le pèche ... nèh?! (A Ines) Quàt ga càla a le dés?

Ines: Esattamente... (Consulta l’orologio) ....vintidù münücc.

Mènech: Alùra...fóm a ùra a dàga ‘n öciàda a le zmelegözie. (Indica le carte e un rotolo di disegni pubblicizzanti la Ditta, che Ines ha in mano)

Giorgio: (Risentito) La pubblicità ... i’è mìga “Zmelegözie”!....La pubblicità l’è “l’ànima dèl Comèrcio”!

Mènech: Ta m’é töt le paròle dè bóca! E sicóme mé, a l’ànema, ga crède mìga ... la Pubblicità ... l’è ón neènt dè negóta!

Ines: ... e pó ... la cósta càra fés fés!

Giorgio: Chi t’à dìt dè bofà, a té?!

Mènech: Mé ga ‘l dìze! Perchè Ines la gà dèl sal an söca!

Giorgio: E mé ... alùra?

Mènech: Al söcher! Té ta ghé ‘l Diabéte al servèl! Ma léa sö: des.ciódet dè chèla scàgna lé ... che la sa üza mal! (Giorgio si alza riluttante per dargli il posto) Dómega ‘n öciàda a le peciotàde, Ines. Dàm la pòsta:

Ines: Trè Lètere ‘n töt, stamatìna. Giöna dèi francés: I völ amó dudesmìla e sichsènt péer dè bràghe, an sesànta dé.

Giorgio: Ma lùrle i’è za ‘ndré dé ‘n més, cói pagamèncc! Sa pöl mìga fàga ón’ ótra consègna isé gròsa, sènsa ìga gnamò ciapàt le palànche dè chèla che ghè ‘ndré! (A Ines, pieno di sussiego) Scrìv lé, Ines, che ga mandóm ón “Fax”! Messieurs ... (recita come è scritto)

Mènech: Dèta an Italià, che ga pènsa Ines a tradüzer! Giorgio: E alùra che i ói fàde a fà le Scöle àlte? Scrìv Ines: Messieurs! Vù n’avé pas ancòr pejé la Fatür suasantatré! Si le paiemònt n’arrìv pa...

Mènech: ...Vùz’allé a fàv encülà! Ines! Pènsega té alà ... a dàga ‘na zgurlìda!

Scena III°

Detti

Ines. Alùra fóm ón Fax a Montpellier. (Prende un’altra lettera) Chèsto l’è l’ Invìto pèr la Fèsta dè la sò Clàs, Sàbot vintisèt a mezdé. (Legge) Partènsa a dùdes e ‘n quàrt da la piàsa dèl Cümü...

Mènech: Comöt che i sa tróa isé tàrde, st’an?

Ines: I sa tróa a le dés, pèr la Mèsa. Ma sicóme ‘l só....

Giorgio: ....che mé pàder a Mèsa al ga à mài, perchè l’è ‘n “Sènsa Credènse”...

Mènech: ...alùra la m’à risparmiàt la fadìga dè ‘ndà föra dò ùre prìma! Edet Giorgìno... la diferènsa che ghè trà la zènt desedàda e i andormécc cóme té?! (A Ines) Quànd che ta é ‘n Bànca, pàsa déter a l’Osterìa dè ‘l Négher e làsega zó vintmìla frànch dè acönt. (Consulta un’Agenda) Ta ghé dìt al vintisèt, éra? (Segna la data sull’Agenda) Buòno!

Ines: ....arrivo al Ristorante Miralago alle .....tredici e venti.

Mènech: Bàsta isé!! Quànd sa tràta dè fà ‘na zbaracàda cói mé Coscrìcc, a mé ma ocór pö dè saì negóta. (Indica la terza lettera) E chèla lé?

Ines: (Apre e legge) Richiesta di contributo per la nuova palestra.... la é da la Paròchia... (Mènech fa un gesto negativo e Ines la cestina)

Giorgio: Ma...’nsóma! Che fàla léle?! Cóme sa permètet?

Mènech: La sa permèt perchè l’è ‘na Segretària dóra che la öl tignìm a mà.... i giramèncc dè bàle! (A Ines) Domà dè matìna vöi ché l’Architèt Barù, prìm dè le dés! Ga la fó sö mé la palèstra ai gnàri ... cón sö ‘l mé nòm! Polisportìva Mènech Bràga...ghét capìt Giorgio? Ghè óter Ines? (Negazione) Alùra va pör... ma spèta che rìes chèi dè la Comisiù dè Fàbrica, prìm dè ‘ndà ‘n Paés. (Ines saluta ed esce)

Scena IV°

Mènech - Giorgio

Giorgio: Ta gódet ah.... a tratà isé tò fiöl? Ta n’é mìa pö asé dè fàm pasà dè macù cón töcc, söl laorà! Ta ghé bizògn dè töm sö a màndola apó a..... deànti a chèla serpeléta dè la tò Segretària!

Mènech: Serpelèt ta saré té...la tò Marìza....e i noèi, che sì gnamó stàcc bu dè fàn gna ü.....bröcc gnài sènsa nèrv e sènsa sostànsa! Sérca pötòst dè mìga fà tat al bülo, che ta garé töt de guadegnàga! Lü....’l sà ‘l Francés! Té... al Francés ta l’é stüdiàt a Pifiòn sür Mèr!! Se ma n’encórze mé che ta tré föra sfarlocàde.....magenàs chèi che ‘l Francés i la sà debù! (Suona il Citofono) Pötòst... và a dervìga l’ös a chèi dè la Comisiù dè Fàbrica.... e té a mènt che, pèr dèrver l’ös... ghè dè fà girà la spadolèta! (Risponde al Citofono) Sé?

Ines: (Dal suo ufficio, tramite Citofono) Ghè ché la Comisiù.

Mènech: Fài vègner. (Depone il Citofono. A Giorgio) E té....destàchet chèla pèl dè cojó che ta ghé ‘mpitulàt söl müs ! Pèr ‘na ólta....fà parènsa dè éser fürbo, dài!( Giorgio apre la porta e introduce i Commissari).

Scena V°

Mènech - Giorgio - Cèca - Piéro - Gìno - Bigìna - Ines

Mènech: Piéro....Gìno....Bigìna...Cèca... stài amö ‘nsèma i tò òs?

Cèca: Da quànd che ‘lm’à mèst a la “Vìzita”, ‘ndó ‘n pó mèi...an Tintorìa ga la fàe pö! (Scherza) Al tép al pàsa apó pèr mé, càro ’l mé Mènech e ....ma é ‘n pö ‘l magù a vizità le bràghe dè òm...sènsa i òm déter! (Entra Ines con penna e blocco per appunti e si mette in disparte)

Gino: (A Cèca) Ma ghét òja dè vizitàn amó?

Cèca: Chèl che Dio öl....l’è mài tròp!

Gino: L’è pròpia éra che ‘l lùf al pèrd al pél...

Mènech: E té, Gìno, l’ét perdìt al vèse.... o nò gnamó?

Piero: Lüle?! Se’l na tróa giöna che ga piàs al mulzì, al la fà deentà màta!

Bigina: Siòr Bràga...mìga che ma rincrèse stà ché a polsà...ma lü ‘l la sà mèi dè mé che la “Stirerìa” l’è za ‘ndré ‘na caràta e mèza stamatìna. Se pödóm andàghen an föra ‘n pó dè frèsa...

Giorgio: Càra la mé Bigìna, rifà ‘n Contràt dè Laorà l’è ‘na ròba séria....se ga ‘n dispiàs mìga! Ghè dè le Fàbriche che le ga mèt dèi Més.... sénsa cöntà i “Sciòperi”...

Mènech: Mé, le ótre Fàbriche, ma sa le mète...apüs al Portafói !! Sa èd che ai sò Opeài ga stà mìga a cör la produsiù cóme ai mé!

Bigina: E i gà gnà ‘n Padrù cóme sò pàder.....se ‘l ma permèt!

Gino: (Porge uno stampato a Mènech) Dóca Mènech.....ché ghè le “Tabèle” dèl Sindacato, cói “Pùnti dè Contingènsa”. Che fómei?

Mènech: Quàcc éi steólta?

Piero: I’è apéne tré.

Mènech: (Passando i fogli a Ines che usa la calcolatrice) Quàt vé föra? (Agli Operai) Ulìv béer argóta... o ‘ndóm dè là quànd che la gà finìt?

Ines: Gò za fàt. Sóm antùren ai Vintisetmìla frànch.

Mènech: Rióm a trentamìla al Més.... (Fissa Giorgio sogghignando) ....e du péer dè bràghe gràtis a töcc! E adès andóm dè là a biìn ón bicér!

Scena VI°

Detti

Giorgio: E i progècc dè la publicità che m’è riàt dè Brèsa?

Mènech: Tìrei föra!

Giorgio: Adès? Ta pàrel al momènt?

Mènech: Perdìo, se l’è ‘l momènt giöst! Vöi sènter al parér dè la mé zènt...e sùra töt chèl dè le fònne, che le sa n’entènd pö dè töcc! Dài, tàca la vióla!

Giorgio: (Leggendo) BRAGA, IL PANTALONE CHE TI VESTE PER L’ETERNITA’! (Risate)

Mènech: Ta sé té ‘l “Pantalù” che tràza palànche bùne per paròle stràse! Fòm mìga bràghe dè mórt, nóter!... Che ti veste per l’Eternità!!!! (Fa le corna) Ciàpa, ozèl négher! Ga n’è amó dè soràde, o sómei za lìber?

Giorgio: (Sostenuto) Sènt chèsto: BRAGA E I CALZONI ... MATRIMONIO FELICE!

Mènech: E isé pasóm apó pèr cülatì!

Giorgio: Chèsto alùra: BRAGA, PANTALONI IN GAMBA! Và bé gnà chèsto?

Cèca: L’è mìga ströt...pecàt che l’ò za sintìt an Televiziù!

Mènech: Dè maniéra... che ta ghé compràt vacàde...e pèr dè pö dè secónda mà? (Bigina si alza e passeggia pensosa) T’è ‘gnìt an mènt argót, Bìgia?

Bigìna: Sssst! Só ‘n creànda! (Pausa): Le Bràghe...dè Bràga...al dópe le düra... metà sa le pàga! (Applauso di tutti, meno Giorgio)

Mènech: Bigìna, ta sé ‘n “Fenòmeno”! Adès, Giorgìno, ta garèset dè pagà Bigìna, mìga chèi ströbiòcc dè Brèsa!

Bigina: Lasì stà Mènech. Omaggio dè la Ditta. So contéta che’l va piàze!

Mènech: Le bràghe dè Mènech Bràga...al dópe le düra...metà sa le pàga!: L’è ‘na bómba! Adès andóm töcc a biìga süra! (A Giorgio) An dés münucc...góm sistemàt la “Vertènsa Sindacàle” e la “Campàgna promosionàle”!! Edet cóme sa fà...dindulù?! (Fa strada ai Commissari che entrano nell’appartamento e li segue per andare a brindare. Nell’ufficio rimangono soli Giorgio e Ines. Giorgio si risiede sulla poltrona paterna, con tutta l’arroganza di cui è capace, ma non ce la fa a nascondere l’avvilimento che lo ha colto per l’ennesima brutta figura. Ines lo guarda comprensiva e poi gli si avvicina per dargli un po’ di conforto e qualche consiglio)

Scena VII°

Giorgio - Ines

Ines: Siòr Giòrgio? (Giorgio non ascolta) Siòr Giòrgio!

Giorgio: Sé?

Ines: Pödei parlàga ón münüt...cól cör an mà?

Giorgio: Pàrla pör. Ché déter, quànd ta pàrlet té... pàr che pàrle la Madóna!!

Ines: L’è mìga quistiù dè Madóna o de Signùr. L’è che mé... e lü ‘l pöl mìa dì dè nò... dè quànd che só ‘gnìda ché dènter, gó sèmper sercàt dè fà ‘l mé doér... e dè fàm vülì bé dè töcc...

Giorgio: (Velenoso) ...sé sé! E ta ga l’é mèsta sö töta!

Ines: Ma sènsa riisìga! Sò pàder, i Asistèncc... i operài, i ma öl bé töcc...ma pàr. Ma lü, sò moér e sò sorèla Lüsìa, sìv sèmper stàcc malfidèncc söl mé cönt... cóme se mé ghès sercàt dè portàv vià argót dè òst!

Giorgio: Se ta ga pènset ón münüt a cóme ‘l ta tràta tè, mé pàder, e a cóme ‘l ma fà ‘ndà a èla nóter... ta capesaré perchè fóm fadìga a mandàl zó!

Ines: L’è mìga stàt “Pà ùt” gnà pèr mé...an prensépe! Ma sìe ambiàda a fà precìs spacàt cóme ‘l fà lü adès! ‘N dè ‘l vìga stüdiàt...cridìe dè saìghen dè pö dè i óter, apó dèl Siòr Mènech. Ardàe cóme che ‘l tiràa aànti la Fàbrica... e ma ignìa i zbaligurdü! A scöla i m’ìa zgionfàt al có dè “Programmazione”... dè “Ricerche di mercato”, dè “Mass media”. Sìe sücüra che “Du e du fà quàter”! Dòpo gó ‘mparàt che mìga sèmper l’é isé. An dè ‘l stàga arènt a sò pàder, a bèl belàze, gó capit che ghè tànte fòze dè fà turnà i Cöncc... e che, dè le ólte, la Matemàtica l’é pròpe ón “Vàlser lènt”!

Giorgio: Ma, al dé dè ‘ncö, pèr fà rènder ‘na Fàbrica ga öl nömer, i Computer....al servèl!

Ines: ....e ‘l cör! An dó la mètel al cör?! Ma sa rèndel mìga cönt che ‘l Siòr Mènech al gà dopràt ‘na cariöla dè servèl e ‘na caràta dè cör, pèr mèter ansèma ón mestér che ‘l sömèa töt dizligàt...e che ‘nvéce ‘l funsiùna cóme ‘n Relòi Zvìser?

Giorgio: Ma se ‘l na fà sö dè pö òrbe che Bertóldo! Ta ghé ést apó a té che ‘l gà ülit dàga dè pö dè le sò spetànse e tré péer dè bràghe sùra!! E có la Publicità?! Ghét sintìt... (Ines prende un foglio tra i suoi)

Ines: El mìga lü chèl che ga crèd apéne ai nömer? Prònti, alùra: Chèsto l’è al “Bilàncio” dèl Més pasàt! Al vàrde la cürva: La Produsiù....la à ‘n sö. La qualità.... la à ‘n sö. I ùrdegn...i và ‘n sö....

Giorgio: .....e a mé ‘nvéce ma à zò töt!!! (Tornando serio) Ma....quàt pödaràla dürà la menàda quànd che ga sarà pö mé pàder? Ma dìzet cóme faró mé?

Ines: Antàt l’è sö la bùna stràda.....l’ìe mài sintìt a fàga ón complimènt isé a sò pàder. E quànt al rèst pó, ga l’ ó za dìt: “Vìnt pèr sènt dè servèl .... e otànta pèr sènt dè cör”!.

Giorgio: (Pensieroso e non convinto) La searà apó isé....ma gó bizògn amó dè ragionàga sùra. (Ritrova un po’ d’arroganza) Và pör an Bànca Ines.....antàt che só ché mé ‘n Ufìcio.... (Breve bussare. Ines apre la porta e incrocia Marisa che sta entrando)

Scena VIII°

Giorgio - Marìza - Mènech.

Marìza: (Molto nervosa) Scüza nèh...se ma permète dè distürbàt pròpe ‘ndè la “Stànsa dèi butù”, ‘ndó che ta ‘n schìset mài gna ü....ma ga tègne a ricordàt che la Siùra Marìza Bonìni Bràga, che sarèse mé, l’è dè pö dè ‘n’ùra che la spèta ‘l Siòr Giòrgio Bràga, che ta sarèset té, dàl momènt chè ‘l ghìa prumitìt dè portàla a fà ‘na córsa a Brèsa, da la sò sartùra...

Giorgio: Và pör aànti a cöntàm: Nòm e Cognòm dè la tò sartùra, dè s.cèta e dè maredàda, chèl dèl sò òm, dèl sò murùs, dèi sò fiöi e dè la sò cagnìna...perchè mé, prìm dè mèz’ùra, ma sa möe mìga dè sücür!

Marìza: Gói dè pensà che ta sét dezmentegàt dè töcc i mé impègn?!

Giorgio: Pènsel, pènsel pör...perchè l’è ‘ndàda pròpe isé!

Marìza: Aàh! Stamatìna ölóm fà i dür...i màs.cc...i padrù! Nèh, bèl’òm, che sa credómei dè éser deentacc...al Presidènt dèl Milan? (Il battibecco è interrotto da Mènech, entrato di fretta a cercare le sigarette)

Mènech: Sìv dré a üliv bé a bunùra? Còmocc, còmocc! Ardì che se va ocór, ghe ón péer dè cortèi sol tàol, dè la bànda dè là! (Torna a uscire)

Scena IX°

Giorgio - Marìza

Marìza : I cortèi i và mìga bé. Le “Panàde” cóme chèl Siòr ché...sa le càta sö apéne cól cügià! (Cambia tono) Stamatìna só ‘ndàda amó a fàm véder dàl mé Ginecòlogo...

Giorgio : (Interessato) E ché t àl dìt?

Marìza : Al gà dìt che la Siùra Marìza...

Giorgio : Vé a sègn pèr Dìo...södönò töe sö debù ‘n cortèl!

Marìza : (Calmissima) ...Bonìni Bràga, la stà benóne: l’è ‘mpacàda! Al gà apó a dìt...che l’è ‘l Siòr Giòrgio Bràga che ‘l garès dè fàs vizità bé!

Giorgio : Perchè?

Marìza : Perchè sömea, cóme che sa dìs...che ‘l difèt al sàpe ‘ndè ‘l mànech! Dè le ólte i Proèrbe...i’è pròpia fàcc sö mizüra!

Giorgio : (Punto sul vivo) A sé, nèh! E alùra comöt che mé...quànd che...

Marìza : (Trionfante) Déi, déi...’ndì aànti cól discórs: só ché töta orècie e zbarbèle gnà ón öcc!

Giorgio : Nò, nò...neènt. (Chiaramente a disagio) Ulìe dì... neènt!

Marìza : Ta ghé bocàt steólta, ah? Ta sìet dré a saltà föra có l’Americàna!!! Chèla che ghé ‘gnìt dù àgn fa a crompà ‘na partìda dè bràghe...e la sìa mèsta a pröàtele sö töte!

Giorgio : Sé, Dìo! Tremìla péer dè bràghe...la ma i’à pröade sö tóte a mé...!

Marìza : Töte nò. L’è ‘ndàda aànti fìn che nó ta s’è ‘ncantàt la cerniéra!!!

Giorgio : Ma chi ta i’à cöntàde ...töte sté bàle?

Marìza : Chi ma i’à cöntàde?! Ma se pèr quìndes dé i parlàa pö gnà de Fóbal. an dè le Osterìe? Anvéce dè la “Clasìfìca dè Série A” ...i fàa chèla dè chi ghìa pröàt pö tàcc péer dè bràghe...e té ta sìet l’ültem!

Giorgio : Ma che dìzet sö pó...?

Marìza : ‘Na ólta t’è burlàt zó ‘l Portafòi sóta ‘l lèt...e déter, an bànda a la Madóna pelegrìna ...ghìa ‘na lètera dè l’àn pasàt: “My darling! Io quest’anno nò venire...perchè piccolo baby da accudire”...e l’ültem an Clasifica al s’è cridìt dè ìga fàt: Goal!!!!

Giorgio : Arda che mé ‘l só cóme ma stó!

Marìza : Ta sté pötòst malolòt, càro ‘l mé Giorgìno! Adès ghè dè stüdia argót a la zvèlta...perchè se l’Eréde dè la Ditta Bràga al stànta amó ‘n pó a ègner, tò pàder al pèrd la pasiènsa e ‘l ma cumùda pèr le Fèste dè Nedàl!

Giorgio : E té...che ta n’entèndet de fà?

Marìza : Sét mìga té che gà fàt le “Scöle àlte”? Tàchet al “Computer” e mètega déter i “Dati”! (Battendo sul Computer) : Marìza la à bé = Mé ‘nvéce só ‘n bèl gnàl = ...e alùra chèl fiöl ché = cóme sa gà dè fàl? (Giorgio prova a ribattere ma si sentono le voci dei Commissari di Fabbrica che stanno rientrando e Marisa lo zittisce)

Scena X°

Giorgio - Marìza - Mènech - Gino - Bigìna - Cèca

(Entrano i Commissari dalla porta secondaria. Salutano Giorgio e la Marisa e si dirigono alla porta principale)

Piero : Alùra va salüde. Siùra Marìza... (Esce)

Marìza : (Saluta col capo. Sussurra a Giorgio) Piéro... dùdes péer dè bràghe! (Intanto Bìgia e Cèca escono salutando col capo)

Gìno : Sa edóm zó. Mènech, Gìorgio, Siùra Bràga... (Esce)

Marìza : (Altro sussurro) Gìno...dizdòt péer, l’e riàt a pröàn!

Mènech : Che ghét Marìza dé tontognà? Siv dré amó a tacà béga?

Marìza : Eéééh...sìem dré a parlà... dè la Scopèrta dè l’Amèrica!

Mènech : A fórsa dè dài...ta sé ‘gnida a saìl apó a té!

Marìza : L’è tat che ‘l só mé! Mé gó le orècie fìne e i öcc che rìa de löns!

Mènech : L’è ‘n pecàt che Colombo ‘l ghìes mìga orècie e öcc cóme i tò...se nò al sarès riàt an Amèrica du Més prìma! (Esce sogghignando)

Marìza : Sa capés mài se ‘l fà debù... o se ‘l fà dè pòsta!

Giorgio : Arda che Mènech Bràga l’è aràt e erpegàt a töte le stagiù!

Marìza : Lasóm pèrder. (Guarda l’orologio) Antàt i’è omènti le öndes...e mé só chè amó! Chisà chèl che la pensarà la mé Sartùra...

Giorgio : Prìm dè mezdé gà dè rià Lüsìa: Quànd che garóm diznàt e ragionàt sö i nòs.cc mestér...va pórte a Brèsa töte dò.

Marìza : E ta ma ‘l dìzet adès che Lüsìa la stà ché a diznà?! Che ga dói?

Giorgio : Chèl che ta ma dé sèmper a mé! Cón chèl che ta cüzìnet té...sarèsem bèle mórcc dè fàm.! Anvéce dè trè pursiù...ta ‘n fé mandà sö quàter. Adès chèl che cönta...l’è dè stüdià argóta cón dè Lüsìa... pèr mìga restà ‘n bràghe dè téla, ‘l dé che mörarà mé pàder!

Marìza : (Urlando) Bràghe dè téla! Bràghe dè làna! Gìorgio Bràga! Lüsìa Bràga! Mènech Bràga! An pöde pö dè bràghe, mé capése pö neènt...mé deènte màta! (Corre verso la porta) Màta, ghét capìt? Màta!!! (Và alla porta e questa si apre per opera di Mènech)

Scena XI°

Giorgio - Mènech - Ines

Mènech: (Riferendosi a Marisa) M’ammàgine che adés la farà ‘na “Conferènsa stàmpa” pèr fàga saì a töcc che la gà scuprìt l’Amèrica! (A Giorgio) ...O gàla scuprìt l’Americàna??!

Giorgio: Mé cridìe che ta ‘l sìet gnà té...

Mènech: Seé! E se l’ìa m’ìga pèr Ines, che ga l’ére sèmper antùren... ón quàch péer dè bràghe la ma l’arès fàt pröà apó a mé dè sücür!

Giorgio: Ma ghét mìa argògna?! Ele ròbe dè dì, a la tó età!

Mènech: Ta ghé rizù: i’è mìga ròbe dè dì... i’è ròbe dè fà! (Entra Ines e, per solidarietà maschile, Giorgio sgomita Mènech. Lui si ricompone e gli dice) Andét mìga a béer l’Aperitìvo stamatìna? Mé gó dè fà pasà amó ‘n péer dè càrte....e dòpo ‘ndò a diznà cón Tunì Borlòt, a l’Osterìa dèl Ròcol. (Giorgio esce ammiccante. Ines si avvicina con dei fogli)

Ines: Ghè ‘l “Rendicönt” dèl Crèdito, chèl dè la “Popolàre” e ón Bonìfico dè la Germània. (Mènech legge. Ines si avvicina e gli accarezza il capo)

Mènech: Arda Ines, che mé ‘n pöde pö... mé s.ciòpe! Ga ‘l dìze a töcc, sübet! Ta dó mìa pö scòlt...fó mìga pö sìto! Só tròp contét... gó òja dè córer a la finèstra e dè ambiàm a uzà...pèr fàga sènter a töta la piàsa!! ”Mé ga öi bé a Ines” ga dìze “e ma sa la spùze”! (La abbraccia a lungo e Ines lo ricambia) ...Che ghé dè mal? Só védov dè dés àgn....gó mìga dèi pastés an nesölöch...palànche ma ‘n vànsa...té ta ma ölet bé...e só sücür dè mìa zbagliàm! E alùra...che spetòmei?

Ines: (Con dolcezza) Stà quét Mènech... pèr piazér. Al sò che ta ma öt bé...

Mènech: E gó ‘na salùte dè fèr! Sò pö ‘n gàmba dè sèrti zöenocc...

Ines: Se ‘lsò mìga mé...chi gà dè saìl?! Però ta ghé mìga dè agitàt... co la tò presiù! Ta ghé sintìt al Dutùr, Venerdé pasàt, che ‘l t’à dìt dè stà schìs...còl tò caràter! (Mènech si accende una sigaretta) Ta ghé dè schià dè majàt al fìdech... (Gli toglie la sigaretta) .... e ta ghét dè dözmèter dè fömà o, töt al pö, ta ghé dè föma ón bèl tòch dè méno! Tègnet a mà, Mènech! A la tò età... ga öl neènt a fàs vègner òn còlp.

Mènech: I’è ròbe che ga süced a i óter! Ma mé só cóme ‘n liù....mé só Mènech Bràga e gó póra dè neènt... e móre quànd che ga n’ó òja mé! Adès pó, che t’ó ‘n bànda té, vöi dezmentegàm dè mörer amó pèr sinquànt’àgn!

Scena XII°

Ines - Mènech

(Mènech siede sulla poltrona di fronte al televisore. Ines lo segue)

Ines: Ta sé... al só gnamó bé, chèl che ta sé. Só apéne che, dal prìm dé che só ‘gnìda déter dè chèl ös lé...e té ta m’é vardàt a la tò maniéra, drìt an dè i öcc... m’è s’è ‘mpisàt argóta, ché... cóme ‘n föcc che ‘l gà pö dözmèst dè fugà! Se ta m’èset vardàda cóme fà i ótr’òm...che i ta péza, i ta càa föra cói öcc, i ta fà sènter... cóme ‘na mànza al mercàt, na sarès sücès pròpe neènt! Ma té ta m’é ardàt cóme se fös la Madóna....ta m’é dàt la mà a belàze a belàze... cóme se ta ghèset vìt póra dè s.cepàm sö... e mé, che sìe mài stàda dè nüsü prìm dè alùra, gó capìt che, da chèl , momènt lé, sarèse stàda apène tò!

Mènech: E alüra? Perchè fómei mìga töt al ciàr dèl sùl? Perchè ölet amó che fómes sìto... che ma sa stofegòmes dènter al bé che sa ölóm? Só stöf che ga ‘n vède pö...dè idìt dè sfrüs, dè fà parì dè neènt!Sa gà dè scónder i vése, i pecàcc, mìga ‘l regàl pö bèl che gó ìt an sesantasìch àgn!

Ines: Crèdet che i mé sentimèncc i sàpe mìa ‘l spècc dèi tò? Che le tò òje le sàpe mìga le mé? Che i tò nervùs i ràspe mìga i mé nèrv? Ta ‘l sé cóme ma piàs al sùl e che ma dà fastìde l’umbrìa! Scundìs, quànd che s’è oblegàcc a nüsü.... l’è ‘l mé magù pö gròs! Ma ga sóm mìga apéne nóter du, Mènech. Pènsa a chèl che pröarès tò fiöl, se ta ghèset dè ....

Mènech: Ma ‘n fréga neént dè chèl che pènsa mé fiöl! Dèl Laorà....al capés ón càso! Al s’ampiéna la bóca dè paròle gròse, ma té... l’ét mài vèst, ‘na ólta che l’é ‘na ólta, a sporcàs le mà ‘n Fàbrica... pèr giöstà ‘na màchina o spostà ‘n carèl ?! L’è gnamó stàt bu gnà dè dàm ón niùt...dè leà cóme ‘l va leàt... ón rapatì dè tiràm dré dè pèr töt... che l’ampàres a conóser la Fàbrica a memória, che ‘l vàghe mìa ‘n Colégio, cóme che’l ga fàt Giòrgio, pèr turnà ‘ndré pié dè ése e pö stüpid dè prìma! Só stóf dè mé fiöl, Ines. Gó pasàt vintisìch àgn a ‘ndrisà le só zgalbösàde: adès l’è ùra dè finìla! La fàl mìga lü.... ón óter Bràga che ‘l pórte aànti la mé ràsa e ‘l mé laorà? E alùra al fóm sö mé e té! Al lizìe pròpe iér dè séra, gó tignìt al giornàl, che chèi dè la mé età che pöl vìga amó fiöi... i’è ‘ntùren al sìch pèr sènt!

Ines: Mènech... mé gó mìa bizògn dè lèzer al giornàl. Se gó mìa zbagliàt i cöncc... e gó edèa dè nò, perchè gó mài sfalcàt gnà dè ‘n dé....’nsóma: se i ghès dè éser apó ‘l giü pèr sènt... té Mènech ta ga sé déter, sücür cóme l’ór !!!

F I N E A T T O I °

ATTO II°

SCENA I°

Giorgio - Marìza - Lüsìa

(Giorgio, dalla porta laterale, si accerta che l’ufficio sia deserto)

Giorgio : Vignì dè sà.... che ghè nüsü. (Entra, seguito da moglie e sorella) Ardì che ma tóca fà, pèr püdì parlà sènsa ìga argü ‘ndè i pé!Che sóta,an Fàbrica,ghè ón “Salòtto” an töcc i “Repàrti” ...e ché ‘nsìma, an càza dèi padrù, mà tóca stà ‘ngrögnàcc an sìch stànse...compréso l’ufìcio dè mé pàder e chèl dè la bèla Ines!

Lüsìa : Quàte ólte che ta l’ó dìt, Giòrgio: fàt na càza tò...và a stà vià!! Ta m’é mài dàt scólt! Arda mé, che ma sa l’ó caàda apéne spuzàda, pèr mìga dipènder... e pèr mìa tacà béga có nüsü!

Marìza : Ta fé bèl té, a ciciarà, Lüsìa! Ta ghé it ón òm che gà pudìt mantignìt fìn quànd che l’è scampàt! Ma nóter, có la pàga che ga dà sò pàder a Giòrgio, cóme farèsemei a ìga càza nòsta? Mènech Bràga al völ che nó stóme ché a fàga i ströbiòcc...e alüra, se ölóm majà, góm de strögià!

Giorgio : E góm gnà ‘n cantù dè dù méter quàder che ‘l sàpe nòst! Dè là...ghè chèla spatösènta dè Silvestrìna a fà i mestér, che se fàem al schèrs dè dì dò paròle ‘n crus ...la ga i’arès za ciöciömelàde a mé pàder, an dè ‘l gir dè sìch münücc! Pèr fürtüna i dìs che l’è ‘nsiminìda!!

Marìza : Lasóm pèrder Silvestrìna...che l’è ‘nsiminìda apéne quànd che ga fà còmod a lé... e sercóm dè ègner a ria!

Lüsìa : Ma, a chèl pàs ché, cóza ülìv fà? Chèl che Dìo öl, l’è mài tròp!

Giorgio : L’è éra...ma ‘ntàt che nóter pregóm al Signùr...tò pàder al màrcia a ‘n‘ ótra fòza e i “Comandamèncc” al sa ia fà sö mizüra pèr lü! Vöt scomèter che l’è dré a stüdiàn amó giöna dè le sò!

Lüsìa : Perchè pàrlet isé Giòrgio?

Giorgio : Perchè ‘l s’è mèst a fà ‘l stüpid cón Ines!!!

Lüsìa : Madóna dèl Rozàre, che gó dè sènter! San Lorèns dè la gradezèla...

Giorgio : ...se l’è séma mé sorèla! (Si illumina l’ufficio di Ines) Sìto!!! (Giorgio in silenzio attiva il citofono sulla scrivania, per captare le voci provenienti da quell’ufficio)

Scena II°

Mènech - Ines

(Si sentono le voci dal citofono, fuori scena)

Mènech : ...alùra, a la fì dèl discórs, ta ö pö saìghen dè mé!

Ines : Sérca dè capì, Mènech, l’è mìga pèr cólpa tò. Só mé che riesarès mìga a soportà...ansóma: ta èdet cóme che i ma àrda za dè sbiès i tò fiöi e Marìza. Se adès ghès dè scultàt...fà chèl che ta ölet, i ma lasarès pö gnà tirà ‘l fiàt!

Mènech : Ma ‘n fréga ‘n tübo a mé...dè töcc lùrle. A mé ‘nterèsa apéne dè té...e dè chèl che gà dè rià! (L’ombra di Mènech passa dall’ufficio di Ines alla porta centrale)

Scena III°

Marìza - Giorgio - Lüsìa - Mènech

Marìza : (A Lüsìa, bisbigliando) Ghét capìt adès...o nò gnamó?

Giorgio : (Spegne il citofono) Oter che fà ‘l stüpid! Se stóm mìga ‘n campàna...chèl lé al la spùza e nóter sóm bèle ... (Entra Mènech) ...a sègn dè pàrter pèr Brèsa! Ciào bubà...l’ét vésta Lüsìa? L’óm tignìda che a diznà e za che gó dè compagnà Marìza de la Sartùra, la töe sö mé

Mènech : L’ó ésta sé...la Madunìna ‘nfìlsa! Chèla che sa mèt sö l’Incèns al pòst dè la “Colònia”, Che fàet ché, mócia mócia? Sìet dré a fàga dì le Orasiù? (Tra sé) Vàca pöa, che famìa röenàda! Giöna...a fórsa dè frigà i bànch dè Céza...la s’è zmajàda i zönöcc. L’óter l’è ‘ndè i “Cantùr” e ‘l fà la pàrt dèl “Fiöl” an dè le Comédie dè l’Oretóre...Marìza la gà ‘l servèl pö débol dè la Lìra Italiana...èh, càro ’l mé Mènech...ta sé ‘mpientàt cóme ‘n ciód andè ‘l bröd!!!

Lüsìa : Ma che t’ài fàt a té i Précc e la Céza, che ta ghé mài pudìt vidìi?

Mènech : A mé? Neènt. Ga mancarès! Ognü góm al nòst mercàt: Mé ènde le bràghe ...e chèle sa le èd...sa le sènt andòs! Ogni péer l’è tat dè stòfa, tat dè manodòpera, tat dè prése. Lùr anvéce...ga rìa palànche da töte le bànde...e i’ó mài vés.cc a fà gnà Fatüre...gnà consègne!

Lüsìa : (Segno di croce e occhi al cielo) Dìga mìa scólt, Signùr! Al sà mìga chèl che ‘l sa dìs! Mé trème pèr la tò ànema, bubà: Ma tocarà idìt a ‘ndà a l’Infèrno!

Mènech : Mèi andà a l’Infèrno ‘ndè ‘l mörer...che ‘ndà a cagnù ‘ndè ‘l nàser...cóme t’è capetàt a té! E adès...ària! Ghìv mìa dè ‘ndà a Brèsa, óter tré? ? ‘Ndì, ‘ndì...che gó óter dè pensà, ‘ncö!

Marìza : Ardì dè mìa pensà tròp...neh bubà?! Södenò va é ‘l mal dè có! (Esce seguita da Lüsìa e da Giorgio. Voci esterne. Giorgio riappare subito)

Giorgio : Al sét chi ghè ‘gnìt a sercàt, bubà? On Prét! (Si scansa per evitare il libro scagliato da Mènech che prende invece il nuovo arrivato)

Scena IV°

Mènech - don Sergio

D.Sergio : Ede che ‘ndóm an brìs mèi...da l’ültima ólta che sóm vés.cc! Alùra i Précc...ta i majàet dè colasiù! (Raccoglie il libro) Anvéce adès ta ga tìret dré apéne ón libritì de ón’ èto... (Fissa Mènech con affetto e poi intona) “Monte Grappa tu sei la mia patria”...

Mènech : (Lo riconosce e prosegue) “Sei la stella che addita il cammino”...

INSIEME : “Sei la gloria, il volere, il destino, che all’Italia ci fa ritornar!”

Mènech : Ma vàca dè chèl’òstrega (Abbraccia don Sergio) Stà mìga lé ‘nciodàt! Vé ché a sentàt zó! Ché, ‘n bànda a mé ...östa, cóme t’ói dè ciamà? Ta sömèet pö gnà chèl...combenàt isé...Gói dè ciamàt: Reverendo...Monsignor...o chì?

D.Sergio : Sèrgio! Cóme ma ciamàet quànd saltàem cóme le càvre, söl Trentì? T’ói ciamàt: Commendator Bràga, mé? E alùra...

Mènech : Pòta, alùra! Ma alùra sìem soldàcc ansèma. Majàem, durmìem ansèma... (Fischia mimando con la mano l’atto sessuale) ...ansèma! Fàem a mès dè töt! (Si rende conto di parlare a un Prete) Orco zìo! Scüza Sèrgio...magàre adès sèrti discórs i ta dà fastìde...

D.Sergio : Perchè?Só deentàt Prét pö tàrde mé.Quànd sìem soldàcc ghìe gnamó la Vocasiù. Sìe ’n s.cetolòt cóme töcc i óter...e chèi tèmp lé,pecàcc o mìa pecàcc,ma sa i dezmentegaró pö! J’è stàcc ón tòch dè la mé ezistènsa che ma rifüde dè scancelà,apó se sìe ‘n bèl balòs!

Mènech : A mé ta ma ‘ndàet bé isé! L’è adès pötòst... che ta ma pàghet mìa tat l’öcc! (Indica l’abito talare) Cóme garét fàt pó...e sé che dè bòte al có, ta n’ìet mìga ciapàt!

D.Sergio : L’ó ciapàda sé...la bòta al có...e la m’à lasàt ón bèl sègn, apó se sa ‘l vèd mìga. Ta ricórdet chèla nòt, an trincéa. quànd ta ghé becàt ‘na “caramèla” ‘ndè ‘l bràs e i t’à portàt vià ‘n barèla?

Mènech : E, ‘ntàt che i ma cargàa sö l’Ambulànsa,...la Ràdio la gà dìt che la Guèra l’ìa finìda! Arda té...che discül!

D.Sergio : E se ‘nvéce che al bràs... (Si indica il cuore) ...la t’ès ciapàt ché? L’è stàt giösta ‘ndè ‘l vidìt menà vìa isé, biànch cóme ‘n stràss, che l’ó ciapàda...la bòta!

Scena V°

Mènech - don Sergio

Mènech : Sét dré a dì...che se ta ghé fàt al Prét...l’è cólpa mé? (Ridendo)

D.Sergio : Mèret tò, se mài! Gó tacàt a zmachinàga sùra a tàte ròbe...al perchè sa scàmpa...a cóme sa scàmpa...a cóme l’è fàcil mörer e gó pensàt che sa gà mìga dè crepà isé, sènsa éser preparàcc: Quànd góm sintìt la Ràdio e i Tugnì i gà dözmèst dè sparàm adòs...sóm vulàcc föra dè la trincéa, Italià e Todèsch...e ‘ntàt che sa brasàem sö...gó capìt che ghìa finìt ‘na Guèra, ma che mé ghìe dè cuminciàn ón ótra che la fenesarà mài...fìn che tiraró ‘l fiàt!

Mènech : E ta sé mitìt apó dè bànda giösta, se ta ö fà la Guèra! Ta laùret an dè ‘n’ Aziènda...che gà dumìla àgn dè esperiènsa!

D.Sergio : Ta sé sèmper al sòlit, Mènech. La Céza la ga ìt i sò momèncc bröcc, i sò momèncc dè confuziù...ma dòpo la gà tacàt a cambià...e l’è dré a cambià sèmper pö ‘n frèsa...

Mènech : Vé zó dèl fìch...e respóndem a mé, adès. Dè che éla la Céza: dèi siòr o dei poarècc?

D.Sergio : Ta fàe pö originàl! Ma se Dìo l’è Pàder dè töcc...

Mènech : L’ünich pàder che gó ìt l’è mórt dè fadìga! Oter...ón pó a la ólta...ghìv cambiàt le paròle ‘n bóca a Crìsto, perchè ma sömea che lü al pindìes pö dè ‘na bànda che dè l’ótra! Beàti dè ché, beàti dè là...la ùcia de sö...al camél dè zó: óter sìv chèi de la bóta piéna e dè la moér ambrèaga!

D.Sergio : Mé só nasìt poarèt...e isé öle mörer. Té, pötost....crèdet dè pasàga an dè ‘l büs dè la ùcia...quànd che egnarà ‘l tò momènt? Da chèl che i m’à dìt e da chèl che ède...ta ma sómèet mìga dré a mörer dè fam!

Mènech : Sconfóndet mìga Sergio...che se ga fös debù ‘na ùcia dè treersà...mé, sèrti “Catòcc” che conóse...i brüzarès an vulàda!

D.Sergio : Ah sé? (Ride) Ma ta sa zgriöbiarèset bé apó té...prezuntuùs!

Mènech : La mé l’è mìga prezunsiù! Gó le edèe ciàre mé, an dè’l có! Gó robàt neènt a nüsü: Palànche ‘n Zvìsera n’ó mài portàt. Dòpo la Guèra gó troàt quàter mür zverglécc... (Indica l’ambiente) ...e gó tiràt föra töt dàl neènt! Gó zgobàt cóme ‘n danàt...e cón mé gà südat töcc chèi che ghìa òja dè laorà: Próa! Domànda cönt dè Mènech Bràga, an Paés!! I ta ‘n dizàrà töcc bé...föra che i Précc...e i mé fiöi!

Scena VI°

Mènech - don Sergio

D.Sergio : Scàldet mìa sö fés, Mènech...e töóm sö ón sedèl per vólta. Pöde capì che ta òdiet i Précc, i “Rapprezentàncc”. Ma, dèl Padrù dè “l’Aziènda”, che ma dìzet? Ta ripétet le sò paròle...ta dìzet che ‘l ghìa rizù...e alùra ma pàr che ta ‘l vèdet mìga isé mal!

Mènech : Ta ma càet ón pónt!Mé gó mài dìt che Crìsto‘l ghìa tórt.La müzica lü‘l l’à scriìda giösta. Sìv vóter dè “l’Orchèstra”... che l’à mài sunàda bé e che gà fàt dè le zónte che ga entràa gnà pèr fèr rót! Lü sé...che l’ìa ‘mpacàt, che l’ìa ‘n òm cói ciociarì tacàcc al sò pòst!

D.Sergio : Apéne ón òm...Mènech?

Mènech : Ma perchè ölet fàmel andà zó dè öcc?! A mé al ma à bé isé, cóme òm...e ga crède a chèl che ‘l dizìa, mìga a chèl che i dìs che ‘l gà dìt! Se ‘l ghès vìt al tèmp...ma, se ta ga fét bàdo, apó alùra...chi l’à fregàt? I Précc!! Ardet atùren bé Sèrgio: Andó che le càze i’è pès dei pursìi...le Céze i’è piéne dè ór. Pö sa sènt spösa dè mizéria...pö i Altàr i’è ‘nnebiéc de Incèns. Pö la zènt la gà mìga ón tèt sö ‘l có...pö i Preòs.cc i gà stànse öde! A chi mör dè fàm...i ga mànda le Benedisiù! Mandìga le costàde!!! (Ritorna calmo) Ma sö desfàt i òs pèr mèter an pé la Fàbrica e fó de töt perchè la àghe sèmper pö bé. Adès...dìzem: sa pöl trà ‘n pé ón Mónd antréch...pèr dòpo lasà che ‘l vàghe ‘n malùra?! Capéset perchè rièse mìga a créder?

D.Sergio : Se argü ‘l t’ès dè sènter a parlà isé...al vuzarès al scàndol...al dizarès che ta bestèmiet. Ma mé che ta conóse: sincér...generùs...e rabiùs...pröe ón gràn dispiazér an dè ‘l véder cóme ta sa rüghet i bödei cól tò sögötà a sercà...a sercà de créder; Mènech! Perchè ta sé giü dèi póch che sérca la Féde...e che darès ón öcc pèr troàla!

Mènech : Té ta ma lèzet déter...éra? Dèl rèst ta l’ét sèmper fàt. Quàndo che pàrle cón té...ma pàr dè éser nüd cóme ‘n vérem! Ma mé però gà l’ó ‘l fìdech dè dì. “Crède mìga”! E chèi che crèd o che dìs dè créder...la fài la fàdiga che fó mé a sércà, a fàm fömà ‘l servèl pèr capì...a maznàm i òs pèr cunvincìm che gó tórt? A la fì ma piàns al cör, perchè ma n’encórze che gó rizù! J’è pròpe chèi che ga l’à mìga, che i sérca la Féde...cón dè ‘n’ostinasiù e ‘na disperasiù che ghè mìga dè ‘ngüràghele a nüsü! On mé Operàio al ma dìs sèmper : “ La Féde...o sa ga l’à. O sa ga l’à mìga. L’è cóme nàser sènsa ‘na gàmba.” Eco...a mé ma par dè éser nasìt sòp, càro ‘l mé Reverèndo! (Pausa raccolta. Don Sergio si avvicina e mette una mano sulla spalla a Mènech)

D.Sergio : “Dal momènt che ta ma sérchet, l’è sègn che ta m’é za troàt!

Mènech : L’ó za sintìda. J’è àgn e àgn che lèze töt chèl che pöde....ma lèze àch cóme i pràtica chèi che prèdeca, chèi che garès dè dà l’ezèmpe!! (Pausa) Té...cóme ‘l fét al Prét: pràtichet...o prèdechet?

D.Sergio : Cóme l’ó fàt fìn dès...l’è ‘nnütil che ta ‘l cönte: garès dè giüdicà mé stès. Ma cóme ‘l faró dè ché a ‘ndà ‘nnànc, ta ‘l searé pèr fórsa perchè ‘l Vescov al m’à apéne fàt Arsiprét...pròpe ché, al tò paés.

Mènech : Domàndem mìga dè vizità la tò “Aziènda”! Ma, a càza tò...sèmper che ta dàghe mìa fastìde...ga egnaró töte le ólte che ta ölaré ‘nvidàm. A troà Sèrgio però...mìga l’Arsiprét!

D.Sergio : E mé egnaró a troà Mènech, compàgn dè nàja...e Mènech: al majaprécc!

Mènech : Ardel lé...l’Alpìno! Ma ‘ndòs a mé la tò bandiéra ta ma l’mpièntet mìga... (Suona il citofono e Mènech risponde) Sé?

Scena VII°

Mènech - don Sergio - Ines

Ines : (Da fuori) Pödei vègner? Ghè la càrte dè firmà.

Mènech : Vé pör. (Don Sergio si alza) Nò nò, stà ché! Vöi che ta conóset la mé segretària. (Entra Ines) Chèsta l’è Ines. Sènsa dè lé la Ditta Bràga la dürarès gnà ‘na setemàna! E chèsto l’è Don Sèrgio, l’ünich óm che ga öi bé apó se l’è ‘n Prét...al tò Arsiprét, dal momènt che ta é ‘n Céza! (Ines stringe la mano a don Sergio. Poi dà dei fogli a Mènech)

Ines : I foi-pàga. (Mènech li firma)Chèsta l’è la rispòsta pèr l’urdinasiù dè Róma... (Idem) ...l’asègn pèr la védova dè Gioanì Marchì. (Idem) Ah, l’Architèt Barù al vé domà a le növ e méza, per la palèstra. Se ocór pö neènt...mé ‘ndó a finì dè fà i cöncc.

Mènech : Spèta ‘n secónd, Ines. (A D.Sergio) Béet ón grapì, dè chèi dè ‘na ólta?

D.Sergio : Bàsta cói grapì. Adès ma ocór ‘n óter tìpo dè spìrit. (Ines esce)

Mènech : (Indica il ventre di D.Sergio) Ma chèla lé l’è mìa spìrit: l’è pansa!

D.Sergio : L’è cólpa dè l’étà! Ma ta sé mìga pö ‘na frösca dè pèndol gnà té!

Mènech : Lasóm pèrder. Pötòst...che ma dìzet dè Ines?

D.Sergio : La segretària...ó la fónna?

Mènech : Töte dò.

D.Sergio : Èe...cóntemen ‘n’ ótra! L’è la fónna che ta ‘nterèsa. Só deentàt Prét mé...mìga stüpid! Gó ést cóme ta la àrdet té, bröt cavrù, e cóme la ta àrda lé...! Al sarà mèi che ignìghev a la zvèlta a fa le publicasiù, prìm de combenà ‘n quàch roèrs. Garès pròpe göst a spuzàt a Mesàlta!

Mènech : Al roèrs l’óm bèle fàt...e ma sa fó spuzà ‘n Cümü!

Scena VIII°

Mènech - don Sergio

D.Sergio : E lé, che dìzela? Ta m’é dìt che la à ‘n Céza...

Mènech : La pöl mìga spuzàs dè pèr sò cönt!

D.Sergio : Ma perchè la mètet zó isé düra...se ta ga öt bé? Ghét póra dè pèrder la reputasiù? O ghè sóta argöt öter?

Mènech : Al gratacó pö gròs l’è chèl mamalöch dè Giòrgio...e chèla ‘ngrüìda dè sò moér! Gó póra che i ma la fàghe màrtera, la póera Ines...se fó schèrs dè töla. I la sà a pèr tròp...che se ghès dè rià ‘n óter fiöl ...i garès pö neènt dè spetàs, cón chèl che i m’à combenàt fìn dès!

D.Sergio : E che ta l’à dìt che la secónda cuàda...la ègnes mèi dè la prìma?

Mènech : Pès...nò dè sücür! Té spèta dè conóser Giòrgio...e dòpo ta ma dizaré se l’è mìga mèi ris.cià ‘l töt pèr töt, pötòst che fà cönt sö dè lü!

D.Sergio : Tò fiöl l’ó gnamó cunusìt...ma ‘n Canònica i ma n’à parlàt bé fés. L’è éra...che se i na dìs bé i Catòcc...a té fà l’efèt contàre. La quistiù l’è ‘n’ ötra: o tànt o pöch...la creatüra ta l’é fàda apó a té! Saràl perchè ‘l la pènsa mìga cóme té, sö la Céza e söi Précc...che ta pödet mìga mandàl zó?

Mènech : Adès ta öt fàm ancapelà! Mé gó mìa sö i paraöcc cóme i caài! Se ghè dè chèi che riés a zöga bé al fóbal có le gàmbe stórte...ga sarà dè sücür apó ‘n quàch Catòcc che riès a ragionà...

D.Sergio : Ta sé pròpe ‘na bröta bès.cia! Cón té, Mènech...sa pöl gnà ragionà...gnà ‘nversàs! Però adès lasóm lé dè schersà, Ta ghé dè prumitìm che ta ga pensaré süra bé...prìm dè ciapà dè le decisiù che, pö tàrde, le pödarès troàt pintìt. Fà bé i tò cöncc...za che ta sé isé brào! Adès gó dè ‘ndà, perchè vé ‘n Canònica ‘l Sìndech...che ‘l völ cunusìm...

Mènech : I röfià...ì’è za dré a ègner a lecà!

D.Sergio : (Ride di gusto) Ciào, delinquènt! Ta teléfone domà, sómei dècórde? (Si stringono la mano. Don Sergio esce e lo si intravede che saluta Ines. Mènech, rimasto solo, ha un improvvisa smorfia di dolore. Stringe le mani al petto. Si trascina alla scrivania, ingoia una pillola e si va a sdraiare sulla sua poltrona, sofferente. Entra Ines e lui finge di star bene. Ines abbassa le luci)

Ines : Mé ‘ndó...se ta ocór neènt... (Mènech la rassicura,fingendo di sonnecchiare. Ines esce)

Scena IX°

Mènech - Giorgio

(Nella penombra entra Giorgio, furtivo. Ha una borsa di plastica. Si avvicina a Mènech e controlla che sia assopito. Poi va al televisore ed estrae una Videocassetta. La carica nel registratore sottostante. Infine porta fuori scena la borsa, rientra e si avvicina a Mènech.)

Giorgio : Bubà... (Lo scrolla) ...bubà!

Mènech : (Si drizza) Che ghét amó...panaròt! El pusìbol che sa pödes gnà sarà i öcc sìch münücc...sènsa che rìes ón quàch condregòt a fàm desedà?

Giorgio : Scüzem Bubà, ma ülie saì se ta sté bé. Ta sét amó ‘n ufìcio a st’ùra...streacàt an pultrùna. T’ìe mài vést isé quacì...

Mènech : Sét preocupàt...o sét dré a fàt dè le iluziù?!

Giorgio : Edet cóme ta sét? Ta ma sàltet sèmper adòs cóme ‘n cà rabiùs...

Mènech : Nò eh! Cóme ‘n cà dè guàrdia!

Giorgio : Ma perchè fét isé?

Mènech : Dài Giorgìno, zlongómela póch! Ma làset stà ché pacìfich, pèr ón péer dè ùre? Dìga a Silvestrìna che n’ó mìga òja dè ègner a séna.

Giorgio : (Premuroso) Cóme ta ölet. Arda che ta ‘mpìse la T.V. isé ta èdet al Telegiornàl... (Accende ostentatamente il Televisore, di nascosto il Videoregistratore, e se ne va alla chetichella)

Scena X°

Mènech - Angelo Custode

(Sul Televisore passa un frammento di Telegiornale. Poi appare sulla schermo Giorgio, truccato da Angelo, con tanto di nuvoletta azzurra)

Giorgio : Mènech! Mènech Bràga!

Mènech : Che ghè...òoh? Chi sìv vó, Siòr?

Giorgio : Cóme: chi só? Só ‘l tò Angelo Custode!

Mènech : E mé só ‘l fradèl dè la Madóna! Arda lüche?! Mé, l’Angelo Custòde, ga l’ó mài vìt...e se pèr càzo ga l’ére...l’ó licensiàt a trédes àgn!

Giorgio : Té ta pödet licensià nüsü! Ta sé mìga té ‘l mé Càpo, ma giü che stà là ‘nsìma e l’è Padrù dè töt e dè töcc. Al dé che ta sé nasìt al m’à mitìt a la tò dèstra...e mé só ché amó, a la tò dèstra!

Mènech : Scùltem mé...ALMIRANTE! Comöt alùra che só riàt a sesantasìch àgn...e t’ìe mài vést fina a staséra? L’è éra...che a pensàga dré bé, la tò ghégna la ma sömèa mìga forestéra dèl töt...

Giorgio : Edet...che ta cumìnciet a capì argóta? Pèr fórsa ta pàr dè ìm vést amó! L’è dal “Vintü” che ta só ‘n bànda...e dénter dè té...an dè ‘n cantù che ta ghé mài ricunusìt dè ìga: l’ànema!!!

Mènech : E sa pöl saì perchè ta ma sàltet föra ‘ndè chèl redàbol lé...anvéce dè lasàm vardà ‘l “Telegiornàl”?

Giorgio : Ghérei dè ègner föra ‘ndè ‘n nìgol dè föm?! Nöter stóm a copèla cói tèmp! Se ‘l Pàpa al gìra cói “Reatùr”...ón Angel al pöl bé compàrer an Televiziù...se ghé dè zgurlì ón “Sènsa Dìo” cóme té!

Mènech : Metóm, pèr ón münüt, che té ta sàpet ón Angel bèbù...

Giorgio : Cóme: “Metóm”?! Ma crèdet...o ma crèdet mìga?

Mènech : Sé, sé. Ta crède. Ta ède...ta crède! Ma pudìet mìga fàt véder prìma? Magàre ta m’arèset schiàt ‘na möcia dè tröbölà!Ghìet dè spetà fìn dès,o Angel dè quàrta segàda?!

Giorgio : (Urlando) Cóme sa permètet?!

Mènech : Scüza...scüza...ma, pòta, ta m’é mài ansegnàt cóme sa gà dè tratà cói Angei. Ma fóm ön pàs andré. Té ta sé ‘l mé Angel...e che öt dè mé?

Giorgio : Ede che sa àmbiet a zbasà le àle, deànti ai fàcc! Ta sa rendaré cönt dè ìle zbagliàde töte, an dè la tò ezistènsa:a mìga créder an Dìo,a parlà mal dèi Précc,a tratà mal fés tò fiöl Giòrgio..

Mènech : Quànt a chèl pó...al ma piazarès gnà se ghès dè ègner zó ‘l tò Càpo a comandàmel!

Giorgio : Nò, càro! Sa fà mìga isé! La penitènsa, quànd che la ga öl...sa gà dè fàla töta! Té a mènt che ta só sèmper stàt vizì...sèmper, ghét capìt? Apó a quànd ta partìet có la tò Segretària “PER RAGIONI DI LAVORO”! E quàte ólte m’è tocàt óltam dè l’ótra bànda...e sarà i öcc!

Mènech : Ga ülia apó chèla che ta löciàet!

Giorgio : Schèrsa mìa cói Sàncc, Mènech! Ricórdet bé...che la mizericòrdia dèl Signùr l’è grànda, ma che la sò ràbia, se la ga é, l’è pö grànda amó!

Mènech : Che bèl caràter che ‘l gà! L’è mèi che ‘l fàghe mìga ‘nversà! Ma té, che ta sé ‘l mé Angilì...ta ma tegnaré la pàrt, éra? (Quasi ironico)

Giorgio : Mé ga tègne la pàrt al Signùr! A fà bèl pöde pregàl dè éser generùs...e dè mìa stongìat cóme ta meretarèset!

Mènech : ‘Ndóm aànti cól scàvo: che gói dè fà mé...alùra?

Giorgio : Prìmo: Zbasà ‘l có e ‘mparà ‘n pó dè umiltà!Secóndo:Fàs vegnèr an mènt i Comandamèncc e sforsàs dè mitìi an pràtica. Al Signùr al gà dìt: “Ama il tuo prossimo come te stesso”... Chi él al tò “pròssimo” ...pö pròssimo dè töcc? Tò fiöla e tò fiöl!

Mènech : E la moér dè mé fiöl...che la ma stà sö i cicòti amó pö fés dè lü!!!

Giorgio : Arda cóme ta fé a parlà...nèh?

Mènech : Scüza, Angelo Custode, ma mé só ‘n pòer dizgrasiàt, pié dè pecàcc...e bizògna che ma lasìghev al tép dè pintìm...e dè mitìga riméde. Dìzem ciàr e nèt: che gói dè fà, pèr fà contét al tò Principàl?

Giorgio : Ta ghé dè éder la tò càza cóme ‘na Céza. I tò dè càza cóme dèi Sàncc sö l’Altàr. Scoltà la üs dèl sàngh...mìga chèla dèl sàngh al có...che ‘l ta é quànd ta ghé ‘ntùren ‘na sèrta persùna! “Non commettere atti impuri”...e té ‘nvéce che fét, Mènech?!

Mènech : Che öt che fàghe ...a la mé età?

Giorgio : Ricórdet che mé só töt...e alùra: dómega ‘n tài, nèh?! An pö bizògna ‘ndà amó a Mèsa...a Dutrìna, öta la Paròchia, la Squàdra dè l’Oretöre e mìga apéne l’ótra...e crompàga i “Autoparlàncc” a la Compagnìa dè tò fiöl, perchè isé la pöl fà le Comédie ‘n piàsa. Ta ghé dè deentà al pö brào Cristià dèl paés!

Mènech : Ghét capìt, Mènech? Ché ta tóca fàt sö la màneghe! Ma ta edaré che mé saró bù dè fàm perdunà! Garó dè rifà ‘l Testamènt, perchè le palànche...se le ta dèrv mìga ‘l Paradìs...le ta la sàra gnàch, éra Angilì? Faró töt chèl che ta m’é dìt! Però...pèr Mèse e Dutrìne...pödarèsei mìga ‘ndà ‘n trasfèrta? Ma dispiazarès che la zènt la ghès dè pensà che ma só convertìt...perchè ma só rimbambìt! E pó ghè ón óter laùr che ma stà söl stòmech. Gó sèmper dìt ai mé fiöi che quànd möraró...vói l’Obet Civìl...che vöi mìga ‘ndà ‘n Céza. Té...e ‘l Signùr al sìv che ma só pintìt, ma la sudisfasiù dè dìghel ai mé fiöi e Marìza...ga la dó gnà a mörer! Pödarèset mìga pensàga té, an dè ‘na quàch fòza...za che ta sé pràtich dè Televiziù?

Giorgio : Cól Signùr ga n’è mìga dè compromès! O töt ó niènt! Ricórdet, Mènech: mèt a pòst le tò pendénse...e préga...préga...préga... (Scompare)

Scena XI°

Mènech

( Il Video è muto. Mènech si alza lentamente. Sosta a guardare la T.V. Raggiunge a fatica la scrivania. Prende un libretto di assegni e ne compila uno. Lo chiude in busta. Scrive l’indirizzo. Poi telefona)

Mènech : Só Mènech. (Ascolta) Fam ón piazér, arda se ta tróet Piéro e Bigìna e vignì ché sübet. (Ascolta) Pöde mìga spetà doma matìna! (Ascolta) Só ‘n ufìcio. Ghìv dè firmàm dè le càrte, ma sübet! (Ascolta) Ma sé...stó bé. (Ascolta) Decórde! (Si alza, spegne la T.V. Siede al tavolino e scrive a macchina, alternando stati di sofferenza e di attività frenetica)

F I N E A T T O I I °

A T T O I I I °

Scena I°

Giorgio

Giorgio: (Sistema l’ufficio mettendo sedie per parecchie persone. Fischietta soddisfatto, mentre studia gli accostamenti delle persone implicate)

Et voilà, les jeux sont fait... e töcc i óter i la bèca dedré ! (Indica una sedia) Ché ... fóm sentà zó mé sorèla Lüsìa, isé l’è pö arènt a l’ös... pèr caàsela ‘n frèsa. (Pausa) Pèr tat che ‘l gàbe lasàt, le sarà sèmper mìgole... e sèns’óter neènt a che fà có la fàbrica. (Sistema un’altra sedia) Ché, ga metóm Marìza, che a tocàla la ta sfrìza! Chèla ma sa la menèstre sö mé. (Va a controllare la poltrona laterale dove riposava Mènech) Ché... sa sènta zó ‘l Siòr Giorgio Bràga, al padrù dè le “Confezioni Bràga”.... e dè töt al rèst! (Mette una sedia contro la parete, in secondo piano) E chèsta l’è pèr l’Arsiprét, za che ‘l Nodér al gà dìt che l’è nomenàt apò a lü. Ma sté dòn Sèrgio... püdìel mìga ègner a troàl Giöedé... che isé ‘l la troàa za mórt? Ma sé alà... l’è zènt dè tègner sèmper bùna. Però... garès mài cridìt che mé pàder al garès lasàt argót a ‘n Prét! Sa èd che “l’Angel” dè Giòrgio Bràga...al meretaà l’OSCAR! Pecàt che pöde fàghel véder a nüsü! ( Sistema le altre sedie in seconda fila) Alùra... ché ocór pö neènt. Só sücür che la “ Signorìna Ines” la ga é pö ché dènter... gnà a ‘ndoràla! (Si guarda attorno compiaciuto, si ravvia i capelli, canterella. Entra Lüsìa e Giorgio, che non la vede, prosegue) Bizògna dì... che stéolta gó ìt ón cül isé! Le m’è ‘ndàda töte pèr al só vèrs! (Si accorge che c’è Lüsìa e tace di colpo).

SCENA II°

Giorgio- Lüsìa

Lüsìa: Anema desepàda! Caìno! Argògnet! (Occhi e mani al cielo) Scültel mìga Signùr... àrda dè ìga compasiù dè ón dezgrasiàt che ‘l sà mìga chèl che ‘l sa dìs! Pregaró pèr lü...pregaró dé e nót, ma Té... fà parènsa dè ìl mìga sintìt! E fà che ‘l cör dè nòst bubà al sàpe stàt tocàt da la tò bontà infinìta...mìga de la “Rècita” dè mé fradèl!

Giorgio: Tè...majarozàre...che ta gèrla ‘n có?

Lüsìa: Ma gèrla...che gó schéfe dè chèl che ta ghé fàt süceder al bubà e a chèla poarìna dè Ines!E té, ‘nvéce, ta ghé ‘l fìdech dè ridìga sùra! Cóme fét a ‘ndà ‘n Céza...e leà i öcc a la Crùs, dopo chèl che ta...

Giorgio: Ardet atùren bé Prìma dè zbaösà...perchè se ma é a le orècie nóma ‘na ùs, sö la mórt dèl bubà, vègne a brancàt té!

Lüsìa.: Se ghès dè fàm scapà argóta, la sarès la tó ruìna... mìga la mé! I la sà töcc che Menèch Bràga l’è mórt dè ‘n cólp. Pèr fürtüna i sà mìga chi che ga l’à fàt vègner! Però quànd chèi cólp... i tàca a rià giü dré a l’óter an cadéna...e töcc a zènt che ta stàa ‘ndè i pé a té, ón dé ó l’óter, argü ‘l sa ambiarà a ragionàga süra..

Giorgio: Che ta n’entèdet, condregòta? Prìma dè töt al bubà l’è mìga mórt dè sücür an dèl véder l’ Angel an televiziù!Mé l’ìe lasàt sentàt zo‘n pultrùna,ón pó stràch...ma mài an pónt dè mórt!

Lüsìa: Ghé dè éder cóme ‘l stàa...dòpo ìga ést la tó “Comédia”! Antàt...la matìna dòpo i l’à catàt mórt mórtènt, streacàt a treèrs dèl sò tàol!

Giorgio: Edet cóme ta sé ‘nsiminìda? Cóme fàl a mörer dè ‘n cólp giü che léa sö dè la pultrùna... al zmórsa la Televiziù...al sa sènta zó ché... (Indica il tavolino da dattilografia) ... a fömà ‘na sigarèta...e che dòpo mez’ùra al fà ‘na telefonàda?!

Lüsìa: Cóme fét a saìl?

Giorgio: Al telefono che ghè ‘ndè la mé càmera, al fà dèi rumùr...quànd che i döpèra chèsto! Sa sènt mìga chèl che i dis...però sa capés quànd che l’è ocupàt. Dóca ‘l bubà, se ‘l telefonàa...l’éra mìga mórt! (Indica ancora il tavolino) Ché, la matìna dópo , ghéra ‘n mucì dèi sò e... adès che ma é ‘n mènt... amò pö tàrde, sìe dré a ‘ndormentàm, ghè sunàt apó ‘l campanèl dèl purtù...e chi ghè ‘ndàt a dèrver? Mènech Bràga!

Lüsìa: Ma la matìna dòpo érel o érel mìga mórt? E Ines... érela mìga bötàda zó söl paemènt, cóme ‘n möcèl de stràs? Se Silvestrìna la spetàa amó dés münücc a portà ‘l cafè...la troàa mörcc: Pàder...fiöl... e màder!

Scena III°

Giorgio - Lüsìa

ìGiorgio: A scultàt té...mé sarès apéne ón büs dè méno dè Hitler! El cólpa mé... se la prìma a troàl l’è stàda Ines...se Ines l’éra incìnta, se ‘n dè ‘l vidìl mórt ‘l’è zvignìda... e la gà perdìt al s.citì?!

Lüsìa: An prizù i pöl mìa mitìt... però, dòpo ìga fàt ón schèrs dèl gèner a nòst bubà... e ta sìet che ‘l stàa za mal...perchè sét mìga ‘ndàt a dàga ‘n’öciàda dré a la nót o a la matìna prèst? Té ...’n “Abòrdo”...ta l’arèset mìga fàt dè sücür! Chisà perchè ‘l Signùr al permèt che i pö dizgrasiàcc... i gàbe apó töte le fürtüne? Isé: ‘l bubà l’è mört. Al fiöl dè Ines l’è ‘ndàt zó dré. Ines l’è a l’öspedàl....

Giorgio: “Chèl che Dìo öl l’è mìga mài tròp”! Chèsta l’è müzica tò, Lüsìa... e staólta la sùne mé! (La squadra) Cèrto che a vardàt bé, ma sömèa mìga che ta patéset cóme ta ö dàm dè ‘ntènder! Ta s.ciòpet dè salùte...ta örlet mez’ùra sènsa tirà ‘l fiàt...gò edèa che se ta föset riàda té al pòst dè Ines...ta sarès vignìt gnà ‘n cólp dè tós!

Lüsìa: Dizgrasiàt! Delinquènt... (Si interrompe di colpo all’arrivo di Marìza dalla porta centrale)

Scena IV°

Marìza - Giorgio - Lüsìa

Marìza: Che müs alégher che ghìv...an tra töcc du! Pròpe ‘ncö che sa cumùda töt?! A che ùra sìv decórde cól Nodér... e cón töcc i óter “Erédi”’

Giorgio: Quài Erédi?

Marìza: Zó a bàs ghè za bèle i quàter dè la “Cumisiù dè Fàbrica”... cón sö ‘l vistìt dè la Fèsta...e i m’à dìt che i’è stàcc ciamàcc apó a lùr da ‘l Nodér Cantarì, perchè i ‘è nömenàcc an dè ‘l Testamènt!

Giorgio: Sa èd che ‘l vècio ‘l gà lasàt argót apó a lùr... pèr fàs rimpiànzer amó dè pö (Sprezzante)

Lüsia: Ma quàl Testamènt? Mé l’ültem l’ó lizìt töt...e lùrle i ghéra mìga dènter!

Giorgio: Edet,macùna?Mé l’ìe fàt mörer, ah? Anvéce ‘l gà ìt al tèmp dè scrìer ón Testamènt antréch!

Marìza: (A Giorgio) Ta ricórdet mìa che l’óm sintìt a telefonà dòpo mezanòt?

Giorgio: Prima ‘l teléfono... dòpo ‘l campanèl... (A Lüsìa) ... l’ét capìda adès?

Lüsìa: Alùra al l’à cambiàt... Mercoledé dè nòt... prìm dè mörer!

Giorgio: Bràa! E l’è ‘n bèl sègn! Se dòpo ìga ést la Televiziù.. al s’è mèst a scrìer ón Testamènt növ... völ dì che l’Angel al gà fàt efèt!!

Scena V°

Marìza - Giorgio - Lüsìa

Marìza: An póche paròle, dòpo éser mórt...al gà scriìt ón Testamènt... al gà telefonàt ai testimòne... l’è ‘ndàt a dervìga ‘l purtù... al ga l’à fàt lèzer... firmà... e ‘l ià mandàcc a portàghel al Nodér!

Lüsìa: Mèi isé...alà! Speróm che ‘l bubà al sa sàpe mìa dezmentegàt dè la sò Lüsìa, che la ‘l farà ‘ndà ‘n Paradìs... a fórsa de Rozàre...

Marìza: Ta ga ölarà ón miliù dè àgn! Adès dervì bé le orècie, perchè, dè töcc nóter, l’ünica che ‘l brasarès sö Mènech an dè chèl momènt ché...só mé e apéne mé!

Lüsìa: Adès che i gà dè scöder...töcc i gà i sò mèrecc! Té, che mèret ghét?

Marìza: Coz’èl che Mènech al garès vülit...dè pö dè töt al mónd? Perchè ìel sèmper anvèrs cón mé e Giorgio? Perchè sìem mìga bu dè dàga ‘n niùt! Tat l’è éra che ‘l ghìa pröat a fàl sö lü, l’”Eréde”.....e a omènti ‘l ga riisìa!

Giorgio: E alùra?

Marìza: E alùra.... (Trionfante) ...vègne adès dal mé Dutùr! Sömèa che dòpo ón miliàrdo dè gnài....ón öv bu... ta ‘ l’ abet fàt apó té!

Lüsìa: (Abbraccia Marìza) Só contéta! Contéta debù! Pér vóter... ma sùra töt pèr al poarì dèl bubà. Chisà cóme ‘l sarà contét, dè là ‘nsìma!

Giorgio: Ta l’è dìt té che só fürtünàt, ma chèsto l’è...ón cólp dè cül! (Bacia Marìza, che non sembra così entusiasta. Bussano alla porta e Giorgio va ad aprire) Avànti! Vignì déter! (Entrano i quattro “Commissari” e il Notaio Cantarini, armato di una “Ventiquatt’ore”)

Scena VI°

Giorgio - Marìza - Lüsìa - Nodér - Piéro - Bìgio - Bigìna - Cèca

(Convenevoli vari, mentre tutti si accomodano al loro posto. Giorgio accompagna il Notaio alla scrivania di Mènech)

Giorgio: Siòr Nodér. Quànd’él che ‘l gà risiìt al Testamènt növ?

Nodér: Giöedé matìna prèsst. Tò pàder al vülia che ‘l Testamènt al fös lizìt an càza sò e pö prèst che ‘n frèsa... e mé fó chèl che ‘l vülìa. (Si siede e apre la valigetta) Però, ché, mànca amó argü.

Giorgio: Mànca l’Arsiprét..ma ‘l gà telefonàt che ’l vé apéne che ‘l pöl.

Nodér: E mànca Ines... ma chèla vó mé a troàla ‘ncó dopodiznàt, a l’Ospedàl (Controlla i presenti) I óter i ghè töcc...

Marìza: Alùra, Siòr Nodér, za che ga sóm töcc...pödómei vègner a sègn?

Nodèr: Perdìo, che frèsa che ta ghé! Sét sücüra dè fà Fèsta dòpo? (Una pausa) Però, an fónd, ta ghé rizù. Za che l’óm dè fà...andómeghen an forà.

Scena VII°

Detti

(Il Notaio toglie un fascicolo dalla valigetta, inforca gli occhiali e dà inizio alla lettura)

Nodér: Fatto in...., lì diciotto Agosto Millenovecento novanta...., alle ore Ventitrè e cinquanta. Io Domenico Braga, fu ....e fu ... , nato a ... il ... Nel pieno possesso delle mie facoltà mentali, dichiaro le mie ultime volontà:

Questa sera, dopo aver subito l’ennesimo degli attacchi cardiaci che mi tormentano da qualche mese... e che ho cercato di nascondere alla mia cara Ines, per non addolorarla... e ai miei famigliari, perchè non potessero godere anzitempo...ho avuto una visione ultraterrena... (Il Notaio scruta i presenti)... ultraterrena! (Giorgio ammicca verso Marìza e Lüsìa) Il mio Angelo Custode mi è apparso in tutta la sua magnificenza, durante il Telegiornale della sera... per condannare la mia vita scellerata di peccatore impunito e tutt’altro che pentito! Devo riconoscere che... avendo io trascorsa un’intera vita a cercare Dio, senza averlo nemmeno intravisto...il Padreterno si è rivelato molto caritatevole con me, degnandosi di inviarmi un così autorevole Ambasciatore....anche se quest’ultimo aveva una faccia .... leggermente da stronzo! (Alza gli occhi e commenta) Càra la mé zènt, mé lèze chèl che ghè scriìt...e cóme l’è scriìt (Riprende la lettura) L’Angelo mi ha regalata una bellissima predica sui miei doveri di padre e, anche se lo stile era alquanto da Oratorio, devo ammettere che la sostanza del discorso è stata assai convincente. (Pausa) Pertanto ho deciso, in punto di morte, di assecondare i miei cari nel desiderio di condurre in futuro una vita serena e gioiosa, importata ai valori di quella Fede...che a me è purtroppo mancata. (Pausa) El pusìbil ... ìga ón bicér dè àigua... o gói dè fàmela mandà sö da BAR dè Tunìno?

Marìza: Vó sübit...siòr Nodér... e ‘l ma scüze... (Esce di scatto)

Lüsìa: Gó mìa pensàt gna mé...ma lü ‘l capesarà...l’è ‘n momènt.... an dè ‘l sènter le sò paròle, m’è sömeat che ‘l pòer bubà al fös amó ché...dè ‘na quàch bànda... (Rientra Marìza con una bottiglia e un bicchiere.Il Notaio beve, si accende una sigaretta, ricomincia la lettura)

Scena VIII°

Detti

Nodér: Allora, siccome la Fede è soprattutto un incentivo ad amare e aiutare il prossimo, anche attraverso la rinuncia e il sacrificio...lascio a mia figlia Lucia la somma di Lire cinquantamila .... (Reazioni varie) ...per ogni volta che scoperà la Chiesa Parrocchiale. Di Lire diecimila.....per ogni candeliere dell’Altar maggiore che avrà lucidato in modo perfetto. Infine riceverà Lire ventimila .... per ogni intervento di lavaggio, shampoo e cambio biancheria, compiuto su un ospite della nostra benamata casa di riposo. Delego al controllo di tutto ciò il mio caro amico Don Sergio Montini, che segnalerà alla mia Banca ogni servizio reso e le ingenti cifre da accreditarle. In questo modo la mia cara figliola potrà soddisfare tutti i suoi bisogni contingenti .... e trascendenti. Suggerisco paternamente a Lucia di approfittare della bella stagione per lavare spesso i nonnetti.... e incrementare in tal modo il suo già cospicuo reddito. (Pausa. Lucia è guardata con compassione dai commissari, con scherno da Giorgio e Marìza. Si sente rumore nell’ufficio di Ines. Marìza va ad aprire la porta centrale)

Scena IX°

Don Sergio - Detti

D.Sergio: (Entrando) Stì pör còmocc...fì cóme ga fös mìga. Gó edèa dè éser ché per zbàglio...

Giorgio: (A Marìza sottovoce) Speróm che ‘l gàbe rizù....

Notaio: Sssst! (Si alza e stringe la mano a D.Sergio. a Giorgio) Pödómei andà aànti?! (L’uditorio zittisce) Alùra... (Riprende la lettura) Alla mia nuora Marisa Bonini, donna di virtù così inestimabili e nascoste, che non sono mai riuscito nè a stimare... nè a scoprire, lascio la Baita di Bagolino, con sei piò di bosco che le permetteranno di provvedere alla manutenzione della sua nuova residenza estiva. In tale edificio ella potrà dare i suoi Ricevimenti mondani e trasferirvi gli Uffici dell’OS.CIA : Organizzazione - Spettegolezzi - Casiniste - Italiane - Associate...da lei fondata e diretta! (Risatine. Marìza fa spallucce) Alla mia amata Ines, che mi ha regalato i più bei momenti della mia vita senza nulla pretendere in cambio, lascio l’appartamento annesso alla portineria della mia Ditta e un appannaggio mensile di cinque milioni, da adeguare annualmente al Caro-Vita.

Marìza: Sa èd che da la éta ‘n zó....l’è töta dóra!

Nodér: (Ignorando Marìza) Il tutto naturalmente senza clausole restrittive, anche nel caso Ines decidesse di sposarsi, cosa che per altro io le auguro di tutto cuore. ( Sussurrii)

Scena X°

Detti

Nodér: Al figlio o figlia che Ines attende e che, col presente documento, io riconosco a tutti gli effetti legali, destino quanto segue: Il Consiglio di Amministrazione della Ditta Braga dovrà impiegare, per la sua educazione e formazione, il Dieci per cento del bilancio attivo annuale, per farne un Industriale moderno e preparato, conscio di suoi doveri prima che dei diritti, rispettoso della personalità e della individualità di coloro che, un giorno, dovrà amministrare e guidare al meglio. Sono fermamente convinto che, per ottenere splendidi risultati, gli basterebbe studiare attentamente i metodi ed i comportamenti di suo fratello Giorgio...per poi fare esattamente il contrario! (Reazioni contrastanti) Sssst! Mé lèze sèmper chèl che ghè scriìt!! Al compimento del suo Diciottesimo anno di età, egli o ella , entrerà in possesso del 31% delle Azioni della Ditta, divenendone perciò il maggior azionista.

Giorgio: “Maggior Azionìsta”...’n tübo! E pó.... ma sa domànde perchè stöm ché a maznàs al có... pér ròbe che oramài le pöl mìga pö sücéder!

Marìza: E ‘nvéce le sücedarà.... pricìze spacàde cóme ‘l ià dìde ‘l bubà!! On “Ménech” ó ‘na “Minighìna Bràga”...la ga sarà dè sücür, dè ché a sèt Més! Ulìel ón Eréde? (Indica il suo ventre) L’Eréde l’è ché... e ga spèta töt chèl che ghè scriìt lé ‘nsìma...óter che Bàita dè Bagulì!

Bigìna: Complimènti, siüra Marìza! (Si avvicina con Cèca, per congratularsi e creano in tal modo una notevole confusione)

Nodér: (Infuriato) Nèh, siór! Dal momènt che ga só déter mé, chèsto l’è mìa ‘n Mercàt: l’è ón ufìcio legàle, e ghìv dè comportàv dè conseguènsa! Adès sercóm dè fà sìto, nèh? (A Marìza) Però, la tò interpretasiù dè la facènda ....l’è mìga ströta, Marìza. öómela pèr bùna... e, pö tàrde, farò i mé contròi. (Marìza si esibisce in gesti di trionfo)

Scena XI°

Detti

Nodér: (Riprende la lettura) A mio figlio Giorgio lascio il 29% delle mie Azioni, che gli permetteranno di vivere comodamente... ma non di fare cretinate! Potrà ancora occuparsi delle Pubbliche Relazione e delle Rappresentanze, ma sempre sotto stretto controllo del Consiglio di Amministrazione. A Giorgio andranno anche i liquidi, le Obbligazioni e Partecipazioni che risulteranno alla chiusura del conto patrimoniale... semprechè egli abbia ottemperato a tutte le mie volontà, più volte espressegli molto chiaramente! (Giorgio e Marìza si guardano con apprensione) Tutto ciò... non se lo è certamente meritato. Ma se ha soddisfatto i miei ultimi desideri, voglio concedergli un minimo di fiducia, nella speranza che si dimostri all’altezza.

Giorgio: Chèsto l’è parlà! Sa èd che ‘l Signùr al gà ülìt tocàga ‘l cör...an pónt dè mórt! Al ga ülìt salvà ón ‘ànema bùna, ma desepàda... e dàga la gràsia dèl Paradìs!

Lüsìa: E töt pèr mèret dè ón Angilì, che ‘l s’è specializàt an dè ‘l salvà le ànime... dòpo ‘l Telegiornàl dè la séra! Mé capése mìga cóme ta fé a éser isé contét...dòpo le badilàde dè complimèncc che t’è burlàt andòs an mez’ùra!.. E pó: ta rèndet cönt dè chèl che völ dì al 29%? Al völ dì che, a pàrter dè ‘ncö e ‘nfinamài che ta scamparét... an dè le “Confezioni Braga” tè ta cöntaré ón pónt dè méno dèl du dè cópe!

Marìza: Sèntela... la tupùna dè l’altàr magiùr!

Lüsìa: Mèi löstra l’Altàr magiùr... che fàs palpà sóta i mùr! Völarès véder mé, se Giorgio al ghès mìa redetàt töcc i BOT, che góder ‘l farès ...cól sò Vintinöv pèr sènt!

Giorgio: Ma... ‘ nsóma!

Nodér: (Si alza di scatto) Va pregarèse dè rispetà la memória dèl poarì dè Ménech.... e dè mìga fàl rioltà sót tèra! (Torna la calma) Va ‘l dìze pèr l’ültima ólta: vöi pö sènter a bofà fìn quànd nó ghè finìt al Testamènt! Dòpo püdì apó copàv, se n’ì ója... ma ghìv dè spetà che mé sàpe ‘ndàt föra dè chèl ös là! Ma sói spiegàt?!

Scena XII°

Detti

Nodér: (Legge ancora) Lascio ai miei cari collaboratori ed amici: Luigina Venturi, Francesca Fiorini, Luigi Manera e Piero Capra il 10 % delle Azioni da cui ricavare, oltre allo stipendio mensile, altri profitti incentivanti da stabilire semestralmente durante apposita assemblea dei Soci. Ho così deciso dopo aver consultato, ricevendone adesione completa, i Signori Manera e Luigina Venturi, le cui firme convalidano il presente Testamento. Incarico il Notaio Cantarini di consultare immediatamente gli altri due Eredi per accertarne la disponibilità (Toglie dalla valigetta un documento staccato) Dóca:.... se óter quàter sìv decórde dè deentà Sòci dè le ”Confezioni Braga”...a le cundisiù che ghè sö ché ‘nsìma... vignì a firmà.

Gìno: Mé e Bigìna sóm za bèle töt. Quànd che Mènech al m’à telefonàt a mé .... Mèrcoledé dè séra, só ‘ndàt a sercà Piéro ma l’éra ‘ndàt föra. Però gó troàt Bigìna dré a la stràda... e sóm curìcc ché sübet.

Bigìna: L’è ‘gnìt zó a dervìm al purtü... e, ‘ndè ‘l fà le scàle, al fàa fadìga a tirà ‘l fiàt. (Indica la poltrona di Mènech) Al s’è zbatìt zo lé ‘nsìma biànch cóme ‘n lensöl...fìn quànd che’l gà ciapàt ón pö dè culùr... e dòpo ‘l m’à dìt dè mìa strimìm, che ‘l stàa pö bé, ma... (Si avvicina alla scrivania)... ma che l’ìa mèi mèter le ròbe a pòst,antàt che ‘l püdìa amó...

Gino: Al m’à dìt chèl che ‘l vülìa fà, se nóter quàter sìem decórde, perchè l’ìa sücür che, sènsa dè nó, la Fàbrica la ‘ndàa mìga ‘nnàcc....

Marìza: Magenàs!!! (Intanto Gino firma il documento)

Bigìna: A mé ma fàa mal al cör, a sintìl a pàrlà isé. E ‘n pö sìe preocupàda pèr la quistiù dè la Società! Antàt che sa tratàa dè lü... (Indica Gino) ... Piéro e Céca, amó amó. Ma mé...isé zùina... cón sìch àgn apéne dè laorà... ma sa domànde amó perchè Mènech al gàbe ülit tiràm déter apó a mé. Sarès contéta dè fà l’operàia pèr sèmper...pör dè idìl amó ìv! Ndó gói dè firmà? (Firma e torna a sedere)

Cèca: Tóca a mé? (Si alza decisa) Mé gó bizógn gnà dè lèzer! Se Ménech al l’à scriìt...mé ‘l fìrme ! (Firma e torna al suo posto)

Piéro: (Si avvicina e firma) Góm fàt dò paròle Sàbot, finìt l’Obet. A la mé età... e üs cóme só üs a contentàm dè póch, garès bizògn gnà dè laorà gnà dè palànche ‘n pö... ma pèr Ménech farèse dè töt! (Torna a posto)

Scena XIII°

Detti

Giorgio: (Portandosi a centro-palco) Vöi che ìl sìghev töcc...che mé rispète la volontà dè mé Pàder! Se ‘l v’à catàt föra, l’è sègn che ghè nüsü mèi dè óter. Edarìv, che se sa metòm dè bùna èla, riesaròm a fà dè le gràn ròbe...töcc ansèma!

Lüsìa: (Furiosa) Siòr Nodér! Gói dè stà ché fìna ‘n fónd, mé...o pödei andà vià sübet?

Nodér: Chèl che ta spèta l’ó za lizìt. Ma perchè öt bèle caàtela?

Lüsìa: Perchè? Perché zgröbià ‘l và bé... löstrà, àch...zgürà i nóni.. bu a chèl! Ma stà ché a sènter lüle, che déter al bói dèl nervùs... e föra al và ‘n gìr cól sàch dè la mél... rièse mìga a mandàl zó! I röfià i m’à sémper fàt vègner dè zbàter sö! (Se ne va sbattendo la porta)

Giorgio: Ghè partìt Sànta Lüsìa... che Dìo ‘l ga consèrve la vìsta!

Nodér: Nèh! Mé farès cönt dè finì, prìm dè st’Invéren!

Marìza: Ga sérche scüza... apó pèr i óter, Siòr Nodér. Al vedarà che fóm sìto! Però, se ga ànsa ‘n münüt,ma spiegarèsel ón ‘ültima quistiù?

Giorgio: Ta pàrel al momènt dè fàga i söpèi a le mósche?

Marìza: Giösta! Ma ghè mìa gna dè sarà la stàla quànd che i bò i’è scapacc! (Al Notaio) Chi la tegnarà dè cönt la percentuàl dè mé fiöl... sté trentü pèr sènt... antàt che‘l rìa a dizdòt àgn?

Nodér: Ognù dèi quàter Sòci növ i gà ‘l Sés pèr sènt... e Giorgio ‘l Sèt.

Giorgio: (Trionfo) Edet che mé pàder al sa fidàa dè mé?!

Marìza: Sa èd! Vintinöv e sèt.... fà trentrasès. Sét bu dè rià a sènto?!

Nodér: Adès só pròpe stöf! Al prìm che böfa... al càse vià apó dè càza sò! (Riprende il Testamento) Alla domestica Silvestrina andrà un assegno mensile di due milioni, vita natural durante. An dó éla Silvestrìna?

Marìza: La ghè, la ghè! Dèdré dè ‘n ös o dè l’óter... ma la ghè dè sücür!

Nodér: E, cón chèsto, sóm riàcc an fónd! Gó ché ‘na büsta che Mènech al m’à mandàt ansèma al Testamènt. Ghìe dè decìder se consegnàla o spacàla dòpo ìga ést l’Obet. Mé l’Obet l’ó ést... e isé ma tóca dàghela... a Dòn Sèrgio. (Effettua la consegna) E adès càte sö i fèr... (Raccoglie i documenti nella valigetta)... e va’mpiènte ‘na salüdàda!Gó apéne òja dè ‘ndà a béer ón bicéròt dè biànch sèch! (Va verso l’ uscita)

Piéro: Al ma spète Nodér, che ‘ndóm a biìl ansèma!

Gìno: (Alle due Socie) ‘Ndóm s.cète...che bagnóm la Società! (Escono tutti, meno Giorgio e Marìza)

Scena XIV°

Giorgio - Marìza

(Mentre risistemano l’Ufficio, Marìza guarda Giorgio con disprezzo)

Giorgio: Che ghét dè ardàm isé? Pàr che ta gàbet vést ‘na sömèga!

Marìza: Gó ést ón macù! Ma ardìl! Al n’à apéne sintìt sö ón sàch e ‘na spórta da sò pàder, deànti a töcc... i sò operài i l’à gna cüràt a tècc e i cönta ón tòch dè pö dè lü... e chèl sömiòt ... anvéce dè zguarnàs pèr la argògna... l’è alégher cóme ‘na Pàsqua!

Giorgio: Angrüìda! Ta ghé capìt ‘na tògna apó a steólta... ah? L’è mìga bùna gna dè fà: “O” cón dè ‘l bicér...e la öl ansegnàm a mé! Gó ciapàt póch? E se ma ignìa mìga l’ispirasiù dè fà compàrer l ’Angel... garès ciapàt neènt dèl töt! Al ma l’éra dìt al vècio: palànche ... asiù e Buòni dèl Tezòro... Cönt-corènt... al garès lasàt töt ai barbù... a la Cròce Rósa e a la Squàdra dè fóbal! Alùra sé... che ta fàet le maìs! Óter che pelìce, ginecòlogo dè lüso, pàlco a l’Opera... e sartùra dè Piàsa dèl Dòm! Ringràsia ‘l Signùr che ‘l tò òm al gà ‘n servèl dè “prìma” ... e che ‘l rècita pö bé dè Gasmann!

Marìza: (Cambia tattica) Dài Giòrgio... fà mìga isé. Ta ‘l sé che la tò Marìza la t’à sèmper vulìt bé. Se ma sa ‘nvèrse... l’è pròpe perchè sopórte mìga che i ta tìre ‘n gir...e che i rispète mài la tò inteligènsa! Oter che brào ta sé stàt! Quànd che gó ést la Registrasiù, m’é ‘gnìt la pèl dè l’óch! Se ta fàet l’Atür... té... ta i’arèset strasàcc töcc ... chèi zlambròcc che rècita ‘ncö dé!

Giorgio: (Fiero) Eh sé! Mìga pèr vantàm ... ma só stàt brào debù! Mé pàder al m’à cridìt... e cóme! Al gà bocàt mèi dè ‘n verù!

Marìza: Giòrgio... (Adulatrice) ... Giorgìno... za che ghè pö ché nüsü... fàmel véder amó ‘na ólta... (Sosta maliziosa)... l’Angel! Dài, fàmel véder!

Giorgio: Sübet, càra! (Chiude a chiave la porta laterale. Poi da uno scaffale recupera la cassetta e la introduce nel Videoregistratore. Accende anche il Televisore, mentre Marìza si siede sulla poltrona di Ménech e si accingono a gustare lo spettacolo. Sul Video appare la solita scena del Telegiornale. Quindi la prima sequenza dell’Angelo)

Angelo: Mènech... Mènech Bràga ! (Pausa, mancando la risposta di Mènech) ... Cóme chi só? Só ‘l tò Angelo Custode! (Dissolvenza. Il Video rimane per un attimo completamente oscurato)

Scena XV°

Mènech (in Video) - Giorgio - Marìza - Lüsìa

(Mentre Giorgio si alza pensando ad un guasto, il Video riparte... e d’improvviso appare Mènech Bràga, seduto sulla poltrona)

Ménech: E alùra, Giorgìno? Quì Mènech Bràga.... in diretta dal Paradiso! Arda cóme sa combéna i laùr... dè le ólte. Compàr i Angei... e compàre apó a mé! Streméset mìga Giorgìno... e zlàrga le olàne... che gó argót dè dìt. A st’ùra, al Testamènt, ta ‘l contrasse za. Ma sömèa dè sintìt a tirà ‘l fiàt, dè ché ‘nsìma. La t’è ‘ndàda bé, éra? Scùltem mé però: té ta rèdetet chèl che gó scriìt, apéne se ta ghé rispetàt töte le mé volontà, da la prìma a l’ültima! Ta ricórdet quàte ólte che gó dìt... che ülìe ìga neènt dè spàrter cói Précc? E dóca, se ta m’é scultàt e ta m’è fàt l’Obet Civìl... và töt bé. Ma se pèr càzo ta ghé ülit fà dè tò có... se ta m’é contradìt e ta m’è portàt an Céza: Füneràl dè “Prìma”... fiùr ..incèns. e müzica .. alùra ‘l völ dì che pèr té, i Précc, i cönta dè pö dè tò pàder, che lùr i gà rizù e che mé... ghìe tórt! Adès che só ché ‘nsìma e gó controlàt ... ma só fàt ón edèa. Ma té ... ta ghé mìga controlàt .. tè ta ghé fàt chèl che ta n’è ìt v’òja! Concludendo ... (Mette in vista un assegno) ... al vèdet l’Asègn che gó ‘n mà? Se gó ìt al füneràl an Céza ... bizògna pagà la Céza! Gò scriìt l’Asègn e ga l’ó ‘ntestàt a Dòn Sèrgio. Se a la fì dèl Testamènt ta ghé ést al Nodér a consegnàghel ... èco, dàga ‘n’öciàda dè izì .. chèsto l’è ón Asìgnì ... (Primissimo piano dell’Assegno) ... dè sìch miliàrdi! (Sconforto e gesti di disperazione di Giorgio e di Marìza) A majà föra töte le scórte e i crèdecc, gó fàt al cönt che ta pödet caàtela pèr ón caèl! E dòpo... fàt sö le màneghe! Adès ta salüde perchè ‘n Paradìs sa dizna a mezdé ‘n pàca! Salüdem apó Lüsìa nèh ... e Marìza ... che l’è tat bràa e tat “Fedéle” ... che la s’è troàda ‘na “Sartùra” de giü e noànta ... che la fà ‘l Maresciàl dèi Carabiniér a Brèsa! (Giorgio si gira verso Marìza, furioso) Ciào nèh ... e quànd che ta é föra ... mètet la màja dè làna! (Il Video ammutolisce. Giorgio si alza, prende Marìza per il collo e comincia a stringere. Dalla porta principale entra Lüsìa che guarda impassibile la scena e poi si rivolge al pubblico con voce angelica)

Lücìa: “Chèl che Dìo öl ... l’è mài tròp”!

F I N E A T T O III°

Moraira (Alicante) 24/8/85

Revisione: Manerbio 2/2/93