‘O SCARPARO SURDO
Scarparo (che lavora al suo banco da lavoro) Carmela, Carmè.
Carmela Ahhh, mo me chiama n’ata vota. Dint’ a sta casa faccio l’arte de pazz’.
Scarparo Comme e ditt’? Staie parlann’ cu nu pazz’?
Carmela Spilate e recchie, e vide e levà mano a vicino a stu bancariello. Vedimm’ che avimma mangià.
Scarparo Che è ditt’? Parla nu poco cchiù forte, can un te capisco.
Carmela Ce vo o cannone pe te fa sentì. Aggio ditt’ levate a vicino a stu bancariell’.
Scarparo Ehhhh, vaie truvann’ o penniell’?.
Carmela E che me ne faccio do penniell’ tuoio? Accattet’ l’apparecchio amplifon (detto con l’accento sulla a), chillu cos’ ca se mette dint’e recchie.
Scarparo O cos’ ca se mette dint’e recchie?
Carmela Ehhhh.
Scarparo O miett’ a soreta. Io ce sento buono, o ssaie.
Carmela Comme no, tiene e recchie e pescecane.
Scarparo Che è fatt’, e tagliate e recchie o cane?
Carmela No, aggio tagliato a coda a jatta.
Scarparo Tien’ o core ca te sbatte?
Carmela No, tengo o fegato c’abballa.
Scarparo Ah, te venut’ voglia d’a sal’ e ballo. Ma cucina va.
Carmela Eh, voglio mangià, voglio mangià. M’è venuto o sfizio e mettere mmiez’ e pizze.
Scarparo Che vuò mettere? Ma comm, te se fatta vecchia e si viziosa ancora.
Carmela Ma che è capit’, aggio ditt’ ca voglio fa e pizze. E pizze.
Scarparo Ah, e te vuò mettere o pizz’.
Carmela Nooooo (urlando) e pizze, e pizze.
Scarparo Ehhh, e pizze, aggio capito. Me fa piacere va, so sfiziose.
Carmela Tu comm’ a vuò, cu a pummarola?
Scarparo Ce ne vuò dà una pure a Nicola’
Carmela Ma qua Nicola e Don Francisc’.
Scarparo Ah, e mise e pummarol’ o frisc’. Ma allora fai pure a ‘nzalata.
Carmela Ma quale ‘nzalata, quale ‘nzalata. Pe secondo faccio a carne lessa.
Scarparo M’aggio arrangià cu a faccia e fess’?
Carmela No, arrangiati caro marito ‘nfaccia a sta briosce.
Scarparo T’è venuto o prurito vicino e cosce? Vuò ca te faccio na grattata?
Carmela E ha vedè addò m’a facesse na grattata.
Scarparo Addò t’a vuò fa?
Carmela Io non ce la faccio più, non ce la faccio più. Chesta storia è semp’ a stessa.
Scarparo Mo te prore pure ‘ncopp’a pettenessa? Avrai pigliato nu poc’ e scabbia. Mo infiett’ pure a me.
Carmela Io a scabbia. Sciù, pa faccia toia. Tu stai chin’ e rogne. Ma comm’ me venett’ stu vulio e me spusà a te. Comm’ me venett’ stu capriccio.
Scarparo T’è venuto o vulio e nu poc’ e sasicce?
Carmela Ma quale sasiccio. Abbasta ca nun ci sient’ e mo faie pe dispietto.
Scarparo O sasiccio o vaie truvann’ dint’ o liett’?
Carmela Nun voglio niente a te, nun voglio niente. Vulesse sul’ a grazia do Signore.
Scarparo Ah, nun o vuò a me, o vuliss’ a Salvatore eh. E io po, nun t’arapress’ o fronte.
Carmela Mamma mà, na storia a vot’. Io nun cia faccio cchiù. Io nun cia faccio cchiù.
Scarparo Eh, l’è fatto na vota e mò nun o faie cchiù. Ma si è vero chell’ ca dici, Carmè, io te levo a do munno.
Carmela Ma vattenn’ va, va pigl’ o vino, mentre io preparo. E vide e fa pure e press’.
Scarparo Comme e ditt’? Che aggia piglià o vino o si no me miett’ cu a capa dint’o ce….
Carmela (Interrompendolo) E chell’ ce vulesse, accussì può darsi ca te spilasse e recchie.
Scarparo Ma che è ditt’?
Carmela Aggio ditt’: vaie a piglià o vino e fa pure e press’ (ripete urlando) vaie a piglià o vino e fa pure e press’.
Scarparo Ehhhhhh, aggio capito, m’ha ‘nzurduto. Aggia j a piglià o fiasco e vino ca sta addetro o cess’. Aggio capito, m’ha pigliato pe surd’, uanema.
(Lui esce per eseguire e Lei si abbandona sulla sedia).